ბელი და სანდლები
ჩი−ტიც უს−მენს ბუ−დი−დან,
ი−სე კარ−გი ზღა−პა−რი,
ა−მო−ი−ღო გუ−დი−დან.
**********
სი−ხა−რულ−სა ვერ მა−ლავს,
ხტის ბაჯ−ბა−ჯა და−თუ−ჩა,
და−ბა−დე−ბის დღი−სათ−ვის,
კუმ სანდ−ლე−ბი ა−ჩუ−ქა.
კა−ნა−ფის−გან მოწ−ნუ−ლი,
პა−წა−წი−ნა სან−და−ლი,
მგო−ნი ვე−ღარ მო−ერ−გოს,
უც−ქერს გუ−ლის კან−კა−ლით.
ფე−ხი არ ჩა−ე−ტი−ა,
რო−გორ ა−ღარ ე−ცა−და,
უ−ცებ ქვე−ბის სა−ხე−ხით,
მე−ლა გა−მო−ე−ცხა−და.
ბე−ლი უს−მენს მე−ლი−ას,
აც−რემ−ლე−ბულ თვა−ლე−ბით,-
„თუ გინ−და, რომ მო−გერ−გოს,
მო−ი−ხე−ხე ბრ−ჭყა−ლე−ბი!“
დათვს ჭკუ−ა−ში და−უჯ−და,
მე−ლას ყუ−რი ა−თხო−ვა,
მი−სი თა−თუ−ნი−ე−ბი,
სულ უბრ−ჭყა−ლოდ დას−ტო−ვა.
და−თუ−ჩე−ლას ბრ−ჭყა−ლე−ბი,
ძირ−ზედ და−უ−ხე−ხი−ა,
ფე−ხი მა−ინც არ ჩას−დის,-
ცმუ−კავს შა−რახ−ვე−ტი−ა.
მო−სე−ი−რე მე−ლი−კო,
ა−ტყუ−ებ−და თა−ვი−დან,
ბე−ლი რომ ა−ბუ−ზღუნ−და,
გა−ი−ძურ−წა, წა−ვი−და.
პა−წა−წი−ნა და−თუ−ჩას,
და−ე−ფუთ−ქა თა−თე−ბი,
ა−მო−უშ−ვა ღრი−ა−ლი,
მო−ის−რო−ლა სანდ−ლე−ბი.
გამ−წარ−და და გა−ხელ−და,
ყვი−რის:- მიშ−ვე−ლე დე−დი,-
მე−ლას რომ და−უ−ჯე−რა,
სულ ი−წყევ−ლა თავ ბე−დი.
რა−ზედ სტი−რი გე−ნაც−ვა,
ბუთ−ქუ−ნავ და ფა−ქი−ზო?
ცრუ−პენ−ტე−ლა მე−ლი−ამ,
ა−ბა მი−თხარ რა გი−ყო?.
დაყ−რილ სანდ−ლებს შე−ხე−და,
ა−ბურ−დღუნ−და ბე−ბი−ა,
აჰ, ა−ხა−ლი სანდ−ლე−ბი,
ფეხ−ზე ვერ მოგრ−გე−ბი−ა?
გუ−ლი არ გა−ი−ტე−ხო
ბელს რად უნ−და სან−და−ლი?
ბელს უხ−დე−ბა ტყე ღრე−ში,
ფეხ−შიშ−ვე−ლა დან−და−ლი.
მო−უწ−მინ−და ცრემ−ლე−ბი,
და−ამშ−ვი−და პა−ტა−რა,
თაფ−ლის ფი−ჭა მის−ცა და
იმ დღეს ზურ−გით ა−ტა−რა.
თა−თიც მა−ლე მო−ურ−ჩა,
თუმ−ცა ბევ−რი იწ−ვა−ლა,
აწ ვერ−ვინ მო−ა−ტყუ−ებს
ბელ−მაც ჭკუ−ა ის−წავ−ლა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ფილოსოფიური აზროვნება
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს ღრმა აზროვნება და გაიგოს ცხოვრების მნიშვნელობა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ცხოველთა აღლუმიმანანა ტონია |
|
ლიკა და სარკემანანა ტონია |
 |
იმედი საზიკაულივაჟა–ფშაველა |
|
ბაქია მამლაყინწამანანა ტონია |
|
მელას ფუჭი ოცნებამანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
საჩუქარილუარა ჭანტურია |
|
ილიას საღამოვაჟა–ფშაველა |
 |
კოწია მამალინანა გასვიანი |
 |
ჯორინათია აბულაძე |
 |
ტასო ვარ თუ პეპი?!ელენე სალარიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
კავკაზის მთები მაშუკის მთიდგანალექსანდრე ორბელიანი |
|
ქურდი ბეკომანანა ტონია |
|
ობოლივაჟა–ფშაველა |
 |
სწავლა მოსწავლეთადავით გურამიშვილი |
 |
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
