ბელი და სანდლები
ჩი−ტიც უს−მენს ბუ−დი−დან,
ი−სე კარ−გი ზღა−პა−რი,
ა−მო−ი−ღო გუ−დი−დან.
**********
სი−ხა−რულ−სა ვერ მა−ლავს,
ხტის ბაჯ−ბა−ჯა და−თუ−ჩა,
და−ბა−დე−ბის დღი−სათ−ვის,
კუმ სანდ−ლე−ბი ა−ჩუ−ქა.
კა−ნა−ფის−გან მოწ−ნუ−ლი,
პა−წა−წი−ნა სან−და−ლი,
მგო−ნი ვე−ღარ მო−ერ−გოს,
უც−ქერს გუ−ლის კან−კა−ლით.
ფე−ხი არ ჩა−ე−ტი−ა,
რო−გორ ა−ღარ ე−ცა−და,
უ−ცებ ქვე−ბის სა−ხე−ხით,
მე−ლა გა−მო−ე−ცხა−და.
ბე−ლი უს−მენს მე−ლი−ას,
აც−რემ−ლე−ბულ თვა−ლე−ბით,-
„თუ გინ−და, რომ მო−გერ−გოს,
მო−ი−ხე−ხე ბრ−ჭყა−ლე−ბი!“
დათვს ჭკუ−ა−ში და−უჯ−და,
მე−ლას ყუ−რი ა−თხო−ვა,
მი−სი თა−თუ−ნი−ე−ბი,
სულ უბრ−ჭყა−ლოდ დას−ტო−ვა.
და−თუ−ჩე−ლას ბრ−ჭყა−ლე−ბი,
ძირ−ზედ და−უ−ხე−ხი−ა,
ფე−ხი მა−ინც არ ჩას−დის,-
ცმუ−კავს შა−რახ−ვე−ტი−ა.
მო−სე−ი−რე მე−ლი−კო,
ა−ტყუ−ებ−და თა−ვი−დან,
ბე−ლი რომ ა−ბუ−ზღუნ−და,
გა−ი−ძურ−წა, წა−ვი−და.
პა−წა−წი−ნა და−თუ−ჩას,
და−ე−ფუთ−ქა თა−თე−ბი,
ა−მო−უშ−ვა ღრი−ა−ლი,
მო−ის−რო−ლა სანდ−ლე−ბი.
გამ−წარ−და და გა−ხელ−და,
ყვი−რის:- მიშ−ვე−ლე დე−დი,-
მე−ლას რომ და−უ−ჯე−რა,
სულ ი−წყევ−ლა თავ ბე−დი.
რა−ზედ სტი−რი გე−ნაც−ვა,
ბუთ−ქუ−ნავ და ფა−ქი−ზო?
ცრუ−პენ−ტე−ლა მე−ლი−ამ,
ა−ბა მი−თხარ რა გი−ყო?.
დაყ−რილ სანდ−ლებს შე−ხე−და,
ა−ბურ−დღუნ−და ბე−ბი−ა,
აჰ, ა−ხა−ლი სანდ−ლე−ბი,
ფეხ−ზე ვერ მოგრ−გე−ბი−ა?
გუ−ლი არ გა−ი−ტე−ხო
ბელს რად უნ−და სან−და−ლი?
ბელს უხ−დე−ბა ტყე ღრე−ში,
ფეხ−შიშ−ვე−ლა დან−და−ლი.
მო−უწ−მინ−და ცრემ−ლე−ბი,
და−ამშ−ვი−და პა−ტა−რა,
თაფ−ლის ფი−ჭა მის−ცა და
იმ დღეს ზურ−გით ა−ტა−რა.
თა−თიც მა−ლე მო−ურ−ჩა,
თუმ−ცა ბევ−რი იწ−ვა−ლა,
აწ ვერ−ვინ მო−ა−ტყუ−ებს
ბელ−მაც ჭკუ−ა ის−წავ−ლა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ბავშვს, რომ გაიგოს სხვისი სირცხვილი
ასწავლეთ ბავშვს, გაიგოს, როგორ გრძნობენ თავს ადამიანები, როდესაც ისინი სირცხვილს განიცდიან და როგორ შეუძლია მათ დაეხმაროს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
კომბლე და მგელიელიზბარ გაბუნია |
 |
ლიკა და სარკემანანა ტონია |
 |
იმედი საზიკაულივაჟა–ფშაველა |
|
უცნაური სიზმარიმანანა ტონია |
 |
ღამურააკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დედას!ანი კაპანაძე |
 |
შვილისთვის დედა წმინდა ხატიანანა სამხარაძე |
 |
ზარმაცი ბაჩანამანანა კაკაჩია |
 |
თანაკლასელებთანნესტან კუპრავა |
|
ჩემი ცელქი ფისოელიზბარ გაბუნია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მეხანძრე სპილომანანა ტონია |
 |
ქალაქი წყალქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
|
უნიჭო მუსიკოსებიმანანა ტონია |
|
კატისა და თაგვთა შერიგებამანანა ტონია |
 |
ასპინძის ომზედბესიკი |
