ციყვი და ხავსისქუდა კაცუნა

უღ−რან,
უღ−რან,
უღ−რან ტყე−ში,
ფუ−ღუ−რო−ა წიფ−ლის ხე−ში.

შიგ−ნით ციყ−ვი შე−ყუ−ჟუ−ლა,
არ ა−დარ−დებს წვი−მა თქე−ში.

წვი−მა ას−ხამს მარ−ცხნი−დან,
წვი−მა ას−ხამს მარჯვ−ნი−დან,
ი−ყუ−რე−ბა ციყ−ვუ−ნი−ა
პა−წა−წი−ნა ფანჯ−რი−დან.

ო-ჰო-ჰო, რა ღვა−რი−ა?!
ო-ჰო-ჰო, რა ქა−რი−ა?!
უკ−ვირს, უკ−ვირს ციყ−ვუ−ნას,
და−რი რამ გადა−რია?!

სულ წვი−მას რომ უ−ყუ−როს,
ვინ მი−ხე−დავს ფუ−ღუ−როს?

ჰო−და, სა−ნამ სველ−დე−ბა
ნაძ−ვი, მუ−ხა, წი−ფე−ლი,
დად−გა ციყვ−მა ღუ−მელ−ზე
ჩა−ი−და−ნი წი−თე−ლი.

სუფ−რა გა−და−ა−ფა−რა
პა−წა−წი−ნა მა−გი−დას,
და−ა−ლა−გა ნუგ−ბა−რი,
რა გინ−და, რომ არ იდ−გას!

თხი−ლი, ჩი−რი, კა−კა−ლი,
მუ−რა−ბა და შა−ქა−რი,
ტკბი−ლი კვე−რი, შა−ქარ−ლა−მა,
რა−ღა დარ−ჩა?
მარ−ტო ჭა−მა!

ერ−თი კა−ცი ცო−დო−ა
თქმუ−ლა, პუ−რის ჭა−მაში.
ერ−თი ციყ−ვიც ცო−დო−ა,
თურ−მე, თხი−ლის ჭა−მაში!

უ−ცებ,
უ−ცებ,
უ−ცებ,
გა−რეთ
ტოტ−მა გა−იტ−კა−ცუ−ნა!

_ კაკ-კუკ! კაკ-კუკ!
_ ვინ ა−რის?
_ ხავ−სის−ქუ−და კა−ცუ−ნა!

ხავ−სის ქუ−დი _სვე−ლი!
ხავ−სის ჯუ−ბა _ სვე−ლი!

და−ფა−ცურ−და ციყ−ვი:
_ არ აგტ−კივ−დეს ყე−ლი!
სი−ცხემ არ ა−გი−წი−ოს!
სიტკ−ბომ არ და−გი−წი−ოს!
მე−რე მწა−რე წამ−ლე−ბის
ყლაპ−ვამ არ მო−გი−წი−ოს!

ჯერ ღუ−მელ−თან გათ−ბე უნ−და,
საყ−ვა−რე−ლო ხავ−სის−ქუ−და!

მე−რე ჩა−ი ცხე−ლი, ცხე−ლი,
ნამ−ცხვა−რი და კა−რა−მე−ლი!

ხავ−სის−ქუ−და კა−ცუ−ნამ
პი−რი ა−აც−მა−ცუ−ნა.

ჩა−ი ზუს−ტად,
ზუს−ტად,
ზუს−ტად
ცხრა ფინ−ჯა−ნი და−ლი−ა.

ცხრა ღვე−ზე−ლი მი−ა−ყო−ლა
გემ−რი−ე−ლი ძა−ლი−ან.

ჯერ ხუ−თი და მე−რე ა−თი
გა−და−სანს−ლა შო−კო−ლა−დი!

კა−რა−მე−ლი, რაც კი ი−დო,
სულ მი−ირთ−ვა თითო-თითო.

მუ−რა−ბა რომ ა−მოსვ−ლი−პა,
შე−მოს−ძა−ხა: ი−ფა, ი−ფა!

_ რა კარ−გი−ა ა−ქა−ო!
და−ა−ყო−ლა კა−კა−ო.

იტკ−ბა−რუ−ნა დიდ−ხანს პი−რი.
ჭა−მა თაფ−ლი,
ლეღ−ვის ჩი−რი,
თაფლაკვე−რი, შა−ქარ−ლა−მა
არ და−ტო−ვა, სულ შეჭა−მა!

მი−ა−წო−და ციყვ−მა ჟო−ლო:
- იქ−ნებ ე−სეც და−ა−ყო−ლო?

სწო−რედ ჟო−ლო,
სწო−რედ ჟო−ლო,
სწო−რედ ჟო−ლო ი−ყო ბო−ლო!

ძლივს−ღა, ძლივს−ღა,
ძლივს−ღა შეძ−ლო
ხავ−სის−ქუ−დამ ად−გო−მა!
და თქვა უზარ-მაზარი,
დიიდზე_დიიიდი
მ ა დ ლ ო ბ ა!

გა−რეთ ა−მა−სო−ბა−ში
წვი−მას გა−და−უ−ღი−ა,
მზე გა−მოჩნ−და ჩახ−ჩა−ხა,
ცა_ კამ−კა−მა, გულ−ღი−ა!

ალ−ბათ, და−მე−თანხ−მე−ბი
ჩე−მო კარ−გო, ა−მა−ში:
კარგ ა−მინდ−ში ჯო−ბი−ა
გა−რეთ ხტუნვა-თა−მა−ში!

ციყ−ვუ−ნამ და კა−ცუ−ნამ
მზე−ზე ირბინ-ირბინეს,
ტყის პი−რი და მინ−დო−რი
უ−ცებ შე−მო−ირ−ბი−ნეს!

ჩა−ურ−ბი−ნეს ყა−ნის−პირს,
ჩა−ურ−ბი−ნეს ვე−ნა−ხებს,
გა−ა−ცი−ნეს მე−ვე−ლე,
მე−წისქ−ვი−ლე,
მე−ბა−ღე!

ა−ბა, ახ−ლა ნახ−ვამ−დი−ის!
გკოც−ნი−ი−ი−ი!
კარ−გად მე−ნა−ხე−ე!
თამარ ფხაკაძე

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.