|
ანა-გოგოს წერილი |
|
ჩემს ნატვ−რა−საც გე−ტყვი, ა−ბა.
სა−ა−ხალწ−ლოდ მო−მი−ტა−ნე
ფუშ−ფუ−შე−ბი−ა−ნი კა−ბა!
ზედ ე−ხა−ტოს
მზე და მთვა−რე.
ვარსკვ−ლა−ვე−ბიც
ჰქონ−დეს, ბა−რემ!
რომ ჩა−მოჰკ−რავს თორ−მეტ−ჯერ,
სა−ა−ხალწ−ლოდ სა−ა−თი,
შენც მოქ−როლ−დი მარ−ხი−ლით!
არ ი−ა−რო ტა−ა−ტით!
ვერ−ცხლის ზან−ზა−ლა−კე−ბი
მა−ლე მო−მიწ−კა−რუ−ნე!
და−გახ−ვედ−რებ გო−ზი−ნაყს,
პი−რი ჩა−იტკ−ბა−რუ−ნე.
გე−ლო−დე−ბი,
ი−ცი, რო−გორ?
ა−ბა, გკოც−ნი.
ანა-გოგო.
თამარ ფხაკაძე
|
საახალწლო ლექსები | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
