სატრფოს
შე−ნი მო−ნა ერთ−გუ−ლი,
შენთ−ვის სულდგ−მულს, შენ−გან−ვე,
შენთ−ვის მიძ−გერს ეს გუ−ლი!
მე−გუ−ლე−ბი ცი−ხე−ში,
ცხრაკ−ლი−ტულ−ში მჯდომარე…
შეთ−ვი−სე−ბას გი−პი−რებს
გა−იძ−ვე−რა მოყ−ვა−რე!
ტკბი−ლად გაჭ−მევს, ტკბილს გას−მევს,
შე−ზა−ვე−ბულს ბან−გი−თა;
დე−დის ხმა−ზედ გიმ−ღე−რის
დე−დი−ნაცვ−ლის ჩან−გი−თა.
გა−უფრ−თხილ−დი! ნუ გჯე−რა
მა−გის ტკბი−ლი ნა−ნი−ნა,
შენ−ზე წი−ნათ სხვაც ბევ−რი
მო−ხიბ−ლა, შე−აც−დი−ნა.
გა−უ−მაგრ−დი გან−საც−დელს,
ა−ი−ტა−ნე ტყვე−ო−ბა!
გშვე−ნის ნესტან-დარეჯნის
მაგალითი… მზე−ო−ბა.
ტა−რი−ე−ლი და−გე−ძებს
გა−ვარდ−ნი−ლი დღეს ვე−ლად,
ავ−თან−დი−ლი ფრი−დო−ნით
მო−დის გა−მო−სახს−ნე−ლად,
რომ სისხ−ლი და ცრემ−ლე−ბი
მსხვერპ−ლად შენ წინ დაღ−ვა−როს!..
აქ ცო−ცხლებს სცეს ნუ−გე−ში
და იქ მკვდრე−ბი ა−ხა−როს!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მიეცით ბავშვს საშუალება, თავად აირჩიოს ტანსაცმელი
ასწავლეთ ბავშვს, რომ მისი სტილი ინდივიდუალურია და მიეცით საშუალება, თავად ჩაიცვას ის, რაც მოსწონს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
იადონს ის ევარდაბესიკი |
 |
ლეგენდად დარჩეს!მურმან ლებანიძე |
 |
ამ პატარას, იმ პატარას!ილია სიხარულიძე |
 |
საქართველოს გაზაფხულიალექსანდრე ორბელიანი |
 |
ქართვლის დედასილია ჭავჭავაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ციცინათელანესტან კუპრავა |
 |
ჩემი ველოსიპედინუნუ ჯანელიძე |
|
ფაფანუნუ ჯანელიძე |
 |
მე გადამარქვან მტირალანაზი თარგამაძე |
|
მოდი და ინატრე!ნესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჯეჯილიიოსებ დავითაშვილი |
 |
ალბომიდანლადო ასათიანი |
 |
ფშაველი ჯარისკაცის წერილივაჟა–ფშაველა |
 |
უნიჭო მუსიკოსებიმანანა ტონია |
|
დაგვიანებული პასუხი აკაკისვაჟა–ფშაველა |
