მუხამბაზი
სიტკ−ბო−ზე−და მწა−რე მე−ტი დავ−ლი−ე.
არ მშორ−დე−ბა მწუ−ხა−რე−ბა და ჭი−რი,
მაგ−რამ მა−ინც სულ ვი−ცი−ნი, არ ვტი−რი.
რას მიქ−ვი−ან პი−რა−დი მწუ−ხა−რე−ბა?
- მოკვ−დეს კა−ცი, თუ პი−რუ−ტყვს ე−და−რე−ბა!
ვი−ღას ახ−სოვს თა−ვი−სი სატ−კი−ვა−რი,
თუ სატრ−ფოც ჰყავს იმ დროს მას ცოცხალ-მკვდა−რი?
მაგ−რამ ი−ცით, ჩე−მი სატრ−ფო ვინ ა−რი?
- ძვე−ლი ტურ−ფა, დღეს მკვდა−რივით მძინა−რი!
ფეხ−შიშ−ვე−ლა, თავ−ზე ლე−ჩაქ−მოხ−დი−ლი,
უგრძ−ნობ−ლად ჰხდის სა−წყალს სა−ღა−თას ძი−ლი!
თავს ვად−გი−ვარ მი−სი ჭი−რისუფა−ლი;
თუმ−ცა გულს მწვავს მწუ−ხა−რე−ბის მე ა−ლი,
მაგ−რამ მა−ინც ვი−ცი−ნი სხვა−ნა−ი−რად,
და მჭვრე−ტელ−თაც ე−სა აქვთ გა−საკ−ვი−რად:
„ჭი−რისუფალს მხო−ლოდ ცრემ−ლი შვე−ნი−სო!
ეს ი−ცი−ნის!.. რო−გორ ა−რა რცხვენისო?!“
რა ი−ცი−ან, რომ ეს გუ−ლი მკვდა−რია!...
რომ სი−ცი−ლი ბევრ−ჯელ ცრემლ−ზე მწა−რია!...
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სოფოს ბლოგი - წერილი მეგობარს
თათულის ნაირ ადამიანებზე მინდა მოგიყვეთ. ასე მგონია, სამყაროს მთავარი ძალები მათ ძარღვებში მიედინება. ისინი ქმნიან ყველაფერს ამ ქვეყნად, რადგან რეალური ქმედება ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
პატარა ნიკოლოზის ნატვრაელენე სალარიძე |
 |
ვინ არის კაცი?ვაჟა–ფშაველა |
 |
იერიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მალე ფერგადაშლილიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მთაწმინდის მთვარეგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ფიფქინათია აბულაძე |
 |
კურდღლის სიზმარიხალხური |
 |
კესოს გამოცანამაია წიგნაძე |
 |
თოვლის შვილიშვილივასილ გულეური |
|
იას უთხარით ტურფასავაჟა–ფშაველა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ილიას საღამოვაჟა–ფშაველა |
 |
ობოლიაკაკი წერეთელი |
|
სიყმე სიბერედ ვაქციევაჟა–ფშაველა |
 |
ტანო ტატანობესიკი |
|
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
