მუხამბაზი
სიტკ−ბო−ზე−და მწა−რე მე−ტი დავ−ლი−ე.
არ მშორ−დე−ბა მწუ−ხა−რე−ბა და ჭი−რი,
მაგ−რამ მა−ინც სულ ვი−ცი−ნი, არ ვტი−რი.
რას მიქ−ვი−ან პი−რა−დი მწუ−ხა−რე−ბა?
- მოკვ−დეს კა−ცი, თუ პი−რუ−ტყვს ე−და−რე−ბა!
ვი−ღას ახ−სოვს თა−ვი−სი სატ−კი−ვა−რი,
თუ სატრ−ფოც ჰყავს იმ დროს მას ცოცხალ-მკვდა−რი?
მაგ−რამ ი−ცით, ჩე−მი სატრ−ფო ვინ ა−რი?
- ძვე−ლი ტურ−ფა, დღეს მკვდა−რივით მძინა−რი!
ფეხ−შიშ−ვე−ლა, თავ−ზე ლე−ჩაქ−მოხ−დი−ლი,
უგრძ−ნობ−ლად ჰხდის სა−წყალს სა−ღა−თას ძი−ლი!
თავს ვად−გი−ვარ მი−სი ჭი−რისუფა−ლი;
თუმ−ცა გულს მწვავს მწუ−ხა−რე−ბის მე ა−ლი,
მაგ−რამ მა−ინც ვი−ცი−ნი სხვა−ნა−ი−რად,
და მჭვრე−ტელ−თაც ე−სა აქვთ გა−საკ−ვი−რად:
„ჭი−რისუფალს მხო−ლოდ ცრემ−ლი შვე−ნი−სო!
ეს ი−ცი−ნის!.. რო−გორ ა−რა რცხვენისო?!“
რა ი−ცი−ან, რომ ეს გუ−ლი მკვდა−რია!...
რომ სი−ცი−ლი ბევრ−ჯელ ცრემლ−ზე მწა−რია!...
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დახატეთ, ძერწეთ ან გააკეთეთ სხვა ხელნაკეთობები ერთად, რათა გამოხატოთ თქვენი შემოქმედება.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ცისა ფერს, ლურჯსა ფერსნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
მუდარავაჟა–ფშაველა |
 |
მხიარული ზაფხულიმზია გოგნიაშვილი |
 |
გულის პასუხიაკაკი წერეთელი |
|
ხიდო, მოგენდე, ჩამიტყდივაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თუ მაინც უნდა ვინანოლილი ნუცუბიძე |
 |
ხოხობი და მელიანანა სამხარაძე |
 |
სტუმრად დათვებთანმზია მექერიშვილი |
 |
მასწავლებელისოფია ბარშოვა |
 |
ყოჩაღი სპიკინუნუ ჯანელიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ობოლივაჟა–ფშაველა |
|
ქუთაისიაკაკი წერეთელი |
 |
მუქთა მჭამელებიმანანა ტონია |
|
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
 |
ქეთინონოდარ დუმბაძე |
