რთველი

ყურ−ძე−ნი დამ−წი−ფე−ბუ−ლა,
და−ხე, რო−გორ წით−ლად ღუ−ის,
ჩქა−რა, თო−რემ რთვე−ლი, თო−რემ
კო−ღო, ბუ−ზი თავს დაბ−ზუ−ის.

შე−იკ−რიბ−ნენ მკრე−ფა−ვე−ბი,
ა−მო−უდგ−ნენ თი−თო ვაზ−სა,
ყურ−ძენს სვლე−პენ, ი−ცი−ნი−ან
და მო−ა−ბეს მხა−რი მხარ−სა.

მტევ−ნებს ჰკრე−ფენ, ჰგლე−ჯენ, სჭრი−ან,
გაჰკ−რეს, გაჰკ−რეს ვე−ნახს ხე−ლი,
კა−ლა−თე−ბი იზ−ვირ−თე−ბა
და შე−იქმ−ნა ხში−რი რთვე−ლი!..

სა−ურ−მე−ზე გოდ−რე−ბი დგას,
კა−ლათს სცლი−ან ზე−დი−ზე−და,
ა−ბა, ბი−ჭო, მარ−ნი−სა−კენ,
თო−რემ ძლი−ერ გა−ი−ჭე−და.

ი−კი−დე−ბენ მძი−მე გოდ−რებს
სი−ცი−ლით და ღი−ღი−ნი−თა,
ურ−მით მი−აქვთ საწ−ნახ−ლის−კენ,
ნება-ნება, ჭრი−ჭი−ნი−თა...

ა−ბა, გი−გო, კრ−ჩხა თუ გინ−და,
ან ჯა−გა−ნი, ან ა−კი−დო,
შე−ნი წი−ლი ზამთ−რი−სათ−ვის
მო−დი, ზურგ−ზე წა−მოგ−კი−დო...

ჩვე−უ−ლე−ბა ა−სე−თი გვაქვს,
ხილს ვი−ნა−ხავთ სა−ზამთ−რო−სა,
ყურ−ძე−ნი სჯობს შე−სა−ნა−ხად
ნეს−ვებ−სა და სა−ზამთ−რო−სა...

მზე ჩა−ვი−და. საწ−ნახ−ლი−დან
მო−წანწ−კა−რებს ტკბი−ლი წყა−რო,
ა−ბა, ბი−ჭო, შე−ა−დე−ქით,
ახ−ლა წურ−ვას მო−ვუჩ−ქა−როთ...

ბი−ჭებ−მა ფეხთ და−ი−ბა−ნეს,
შე−მო−ადგ−ნენ საწ−ნა−ხელ−სა,
გა−დი−ან და გამო−დიან,
უ−მად−ლი−ან ყურძ−ნის რთველ−სა.

ა−გერ ტკბილ−მაც მო−ი−მა−ტა,
ძლივს−ღა ი−ტევს მოკ−ლე ღა−რი,
ჩქა−ფაჩ−ქუ−ფით მოჩქ−რი−ა−ლებს,
ქვევ−რი დახვ−და უმაძღა−რი!..

და−ი−ლო−ცა ღვთის ნა−კურ−თხი,
ჩვე−ნის ოფ−ლით მო−ნა−გა−რი,
მაშ, პირ−ვე−ლა ღვთისთ−ვის ი−ყოს,
ზე−და−შე და კე−ლაპ−ტა−რი!...
რაფიელ ერისთავი

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.