ღამე მთაში
აყ−ვავ−დენ, დასხ−დენ ცა−ზე−და;
მთვა−რე კი ჯერ არ−სა−და სჩანს,
არ დაგვ−ნა−თო−ის თავ−ზე−და,
ჯერ თუ არ გა−უღ−ვიძ−ნი−ა,
ი−სევ თუ სძი−ნავს მკლავ−ზე−და!
ჯერ გა−მარ−ჯო−ბა არ უთქ−ვამს
შე−მომჯ−დარს გო−რის ფხა−ზე−და,
სხივ−ნი არ და−უგ−ზავ−ნი−ა
პი−რის სა−ბა−ნად წყალ−ზე−და.
მგზავრს უ−ჭირს ბნე−ლით გა−მოსვ−ლა,
დად−გო−მა სწო−რეს გზა−ზე−და.
მთებს ჩა−უც−ვი−ათ შა−ვე−ბი,
ჭმუნ−ვით დასც−ქე−რენ ხე−ვებ−სა;
ცივს ნი−ავს შეს−თა−ვა−ზო−ბენ
უფსკ−რულს მო−ა−რულს დე−ვებ−სა;
ტყისთ−ვი−საც ძა−ძა ჩა−უც−ვამს
სიბ−ნე−ლეს და−ნა−ტე−ვებ−სა.
გორით-გორს ბუ−ვი გას−ძა−ხის,
თრთი−ან ყვა−ვილ−ნი მთე−ბი−სა,
ქო−ჩორს უ−ვარ−ცხნის ნი−ა−ვი,
და−რა−ჯად და−ად−გე−ბი−სა.
მი−თამ ი−ცი−ან ღავ−ღუ−ვი,
რად არ ჰყეფს ჯო−გი მგლე−ბი−სა?!
წყა−ლი სჩქეფს, ხე−ვი ჩა−ტი−რის,
გა−ნა ერ−თი და ო−რი−ა:
ა−ქაც, იქ, ი−მას ი−ქი−თაც,
სა−ცა ფერ−ცხა−ლა გო−რი−ა,
ლა−მა−ზის მთე−ბის ა−სულ−თა
ხმა ხმისთ−ვის შა−უ−წო−ნი−ა.
მად−ლი შენ, ყვე−ლა ერთ−მა−ნეთს,
უ−ფა−ლო, და−უ−მო−ნი−ა;
ა−მა−ზე ტურ−ფა და კარ−გი
მე სხვა ა−ღა−რა მგო−ნი−ა!..
ხე−ვი მთას ჰმო−ნებს, მთა - ხევ−სა,
წყალ−ნი - ტყეს, ტყე−ნი - მდი−ნა−რეთ,
ყვა−ვილ−ნი - მი−წას და მი−წა -
თა−ვის აღზრ−დილ−თა მცი−ნა−რეთ
და მე ხომ ყვე−ლას მო−ნა ვარ,
პირ−ზედ ოფლ-გადამდინარედ!
ეხ−ლა ცა წყნარობს… სო−ფელ−საც
გულ−წყნა−რად და−ე−ძი−ნე−ბა.
უ−ეც−რად შუ−ა−ღა−მი−სას
ცას ჯან−ღი და−ე−ფი−ნე−ბა,
შა−ვი ზღვის შა−ვი ვე−შა−პი
პირ−ღი−ა დაგ−ვე−ღი−რე−ბა,
ჩვენ, მოს−ვე−ნე−ბით მძი−ნა−რეთ,
საჭ−მე−ლად დაგ−ვე−პი−რე−ბა.
მოჰსქ−დე−ბა ქა−რი და ღვა−რი,
სდგას ლეწა-მტვრევა ბრძო−ლი−სა;
დრო−ე−ბა ჩა−მო−ვარდ−ნი−ლა
დი−დი ში−შის და ძრწო−ლი−სა.
მთე−ლი მთა-ბარი იქ−ცე−ვა,
მეორ-მოსვლაა სწო−რე−და!
მოჰ−კაწ−რავს ღვა−რი ტყე-კლდეებს,
მო−აქვს და მოსდ−გამს ყო−რე−და.
ბუ−ნე−ბა მბრძა−ნე−ბე−ლი−ა,
ი−გივ მო−ნაა თა−ვისა,
ზოგ−ჯერ სი−კე−თეს იხ−ვე−ჭავს,
ზოგ−ჯერ მქნე−ლი−ა ა−ვი−სა;
ერთ−ფე−რად მტვირთ−ვე−ლი ა−რის
საქ−მის თეთ−რის და შა−ვისა;
სა−ცა პი−რიმ−ზეს ა−ხა−რებს,
იქ−ვე მ−თხრე−ლი−ა ზვა−ვი−სა…
მა−ინც-კი ლა−მა−ზი ა−რის,
მა−ინც სი−ტურ−ფით ჰყვა−ვი−სა!..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ბავშვები თანამშრომლობენ სკოლაში, რადგან მათ იციან რასაც უნდა მოელოდნენ, ამბობს ბეთ კოენ-დორფმანი, ჩიკაგოს კონკორდია ევონდეილ კამპუსის სკოლამდელი აღზრდის კოორდინატორი. „ბავშვები ყოველდღიურად ასრულებენ ერთსა და იმავე პროგრამას, ასე რომ, ისინი სწრაფად სწავლობენ იმას, რასაც უნდა აკეთებდნენ და გარკვეული პერიოდის შემდეგ ავტომატურად მოქმედებენ“. შეუძლებელია სახლში ერთი და იგივე ტემპის შენარჩუნება, თუმცა, რაც უფრო თანმიმდევრულები იქნებით, მით მეტად ითანამშრომლებს ბავშვი თქვენთან, ამბობს კოენ-დორფმანი. ჩამოყალიბდით რამდენიმე გეგმაზე და მიყევით მათ: ყველა იცვამს ჭამის წინ. როდესაც სახლში შემოვდივართ, ვიბანთ ხელს. ძილის წინ არ ვკითხულობთ ზღაპრებს, სანამ პიჟამოს არ ჩავიცვამთ. საბოლოოდ, „სახლის წესები“ ბუნებრივი გახდება შვილებისთვის
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სვისადმიბესიკი |
 |
ხარაბუზა და ფუტკარიაკაკი წერეთელი |
|
სიზმარიაკაკი წერეთელი |
 |
მწვერვალები ახალ მთებისგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მელაკუდას მაღაზიავასილ გულეური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჟირაფინესტან კუპრავა |
 |
მყინვარწვერინინო სტურუა |
 |
ახლოვდება გაზაფხულიიოსებ გრიშაშვილი |
 |
მელიანათია აბულაძე |
 |
მელიქიშვილის გამზირიმურმან ლებანიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
იმედი საზიკაულივაჟა–ფშაველა |
|
ილიას მოკვლის გამოაკაკი წერეთელი |
|
კლდე და მდინარევაჟა–ფშაველა |
|
ამბავს ავწერ ადრინდელსაბესიკი |
 |
მხიარული ზღაპარი ნოტებზემანანა ტონია |
