ამირანი
ცხენს და−უ−ყა−რე ხან−ძი−ლი,
დი−ა−ცის და−წუ−ნე−ბულ−სა
ტი−რი−ლი გინ−და, გან ძი−ლი.
ხალ−ხუ−რი.
უ−ზარ−მა−ზა−რი ტა−ნი−სა
კა−ცი ვინ−მე სჩანს კლდე−ში−ო,
გუ−ლის მდნო−ბე−ლი ნაღ−ვე−ლი
უხ−მოდ დუღს ი−მის მკერდ−ში−ო.
უგრძ−ნო−ბი ჯაჭ−ვი მკლა−ვებ−ზედ
ეხ−ვე−ვა, რო−გორც გვე−ლი−ო,
და აბ−ლა−ბუ−და თვა−ლებ−ზედ
გა−დაჰკ−რო−ბი−ა ქსე−ლი−ო.
ტან−ზედ აჰსხ−მი−ა ყი−ნუ−ლი
და ხავ−სი შა−ვის ფე−რი−სო,
სდგას ე−სე და−ჩო−ქე−ბუ−ლი,
მომ−ლოდ−ნე ჯაჭ−ვის მტვრე−ვი−სო.
პირ−და−პირ და−ყუ−დე−ბუ−ლი
ჟანგ−დე−ბა მი−სი ხმა−ლი−ო,
მოს−ვე−ნე−ბა−სა თა−კი−ლობს,
ცრემლ−სა ღვრის, რო−გორც ქა−ლი−ო.
დაჰ−ვი−წყე−ბი−ა ეს მო−ნა
ძირს კაც−სა, მაღ−ლა ზე−ცა−სა,
არ იხ−სე−ნე−ბენ მის−გა−ნა
დევ-ეშმაკების ჟლე−ტა−სა.
მო−ზა−რე წა−მე−ბუ−ლი−სა
ფეხთ ჩას−წო−ლი−ა ფი−ნი−ა,
ამ პა−წა−წი−ნა არ−სე−ბას
უ−ცხო რამ და−უ−ჟი−ნი−ა.
და−უს−ვე−ნებ−ლად ე−ნი−თა
ლო−კავს ჯაჭვს - უნ−და გას−წყვი−ტოს,
რომ თა−ვი იხს−ნას ტან−ჯულ−მა,
ბილ−წი მჭედ−ლე−ბი გას−წყვი−ტოს, -
რო−მელ−თაც გრდემლ−ზედ გაჰკ−ვე−რეს
მის და−საბ−მე−ლად ჯაჭ−ვიო,
არ შე−იბ−რა−ლეს მარ−თა−ლი,
გაგ−ზავ−ნეს ტყვე−და მთა−ში−ო.
რა გა−წყვე−ტამ−დის მი−იყ−ვანს
ფი−ნი−ა რკი−ნის მარ−თულ−სო,
გულქ−ვა მჭე−დე−ლი გა−მო−დის,
გრდემლ−ზედ კვერს უ−წყებს რა−კუნ−სო.
და ჯაჭ−ვი ი−სევ მთელ−დე−ბა,
გუ−ლის საკ−ლა−ვად მო−ნი−სო.
ნე−ტავ ეს უღვ−თო წვა−ლე−ბა
ამ გმირს გას−წი−რავს რო−დი−სო?!
რო−დის ად−გე−ბა ა−მი−რან,
ჯაჭვ-აბჯრით შე−მო−სი−ლი−ო,
ჩა−მოსდ−ნო−ბო−დეს ყი−ნუ−ლი
და უ−ცი−ნო−დეს პი−რი−ო.
ე−ჭი−როს ხელ−ში თვის ხმა−ლი,
იც−ქი−რე−ბო−დეს ბა−რა−და,
მთა-კლდეთ გაჰ−ქონ−დეს დგრი−ა−ლი,
მას თავს უკ−რავ−დენ კვა−ლა−და.
მი−წა იძრ−წო−დეს, ღრუ−ბელ−ნი
ფუ−ო−დენ, ხტო−დენ შა−ვა−და,
კეკ−ლუც−ნი წვრილ−ნი ვარსკვ−ლავ−ნი
მთებ−ზე სხდე−ბო−დენ ჯა−რა−და.
სად−მე ზღვამ იგრძ−ნოს ამ−ბა−ვი,
კარ−გე−ბის სა−ნატ−რე−ლი−ო,
და−უკ−რას ტკბი−ლი საკ−რა−ვი,
ცას მი−ა−წო−დოს ხე−ლი−ო.
მუ−ნით ჩა−მოწ−ვეს ღრუ−ბე−ლი,
გაჩნ−დეს ცეცხლ-სეტყვა ხში−რი−ა,
ი−ძახ−დენ მართ−ლის ჯვარმც−მელ−ნი:
“ვაჰ−მე, რა დი−დი ჭირია!”
მჭედ−ლე−ბი ცოდ−ვას ნა−ნობ−დენ,
ამტვ−რევ−დენ გრდემ−ლებს, კვე−რებ−სო,
თვის ი−ა−რა−ღის ნაშ−თებ−ზედ
აფრქ−ვევ−დენ მწა−რე ცრემ−ლებ−სო.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ჩვენ ყველას გვსიამოვნებს ქება. იგივე ეხება ბავშვებს. დამოუკიდებელი და პასუხისმგებელი ბავშვის აღზრდისთვის აუცილებელია გამხნევება. არასწორი საქციელის მიზეზი ადეკვატურად უნდა იყოს ახსნილი. ამით ბავშვებს უვითარდებათ ცნობიერება თავიანთ მოქმედებებზე და იაზრებენ მათ უარყოფით შედეგებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - რა არის ADHD ?!
რა არის ADHD ?! ADHD დიაგნოზი, რომელიც ყველაზე მეტად გვხვდება ყოველდღიურობაში და ყველაზე ცოტას ვსაბრობთ მასსზე. ეს არის დიაგნოზი, რომელსაც მშობელმა შეიძლება არ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ვის რა აჩუქა თოვლის პაპამვასილ გულეური |
 |
ქებათა ქება ნიკორწმინდასგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მელაკუდა სასამართლოზეელიზბარ გაბუნია |
 |
შეჯიბრება საღორიის ტყეშინოდარ დუმბაძე |
|
გეტერაგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მთვარელუარა ჭანტურია |
 |
გაზაფხულიილია ჭავჭავაძე |
 |
დათუნია დრუნჩაგივი ჭიჭინაძე |
 |
უშგულელი თოვლის ბაბუელენე სალარიძე |
 |
ლოცვა-ნანინამანანა ტონია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მნათობთადმიბესიკი |
 |
ილიას მოკვლის გამოაკაკი წერეთელი |
 |
სწავლა მოსწავლეთადავით გურამიშვილი |
|
ისევ ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ქალაქი წყალქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
