ვარსკვლავი

უ−ცხო დაბრ−წყინ−და ვარსკვ−ლა−ვი,
კლდის თავ−ზედ დამც−ქე−რა−ლი−ა,
კლდის ეხ−ში ჰკოც−ნის ბა−ტა−რას
სხივ−მო−ფე−ნი−ლი ქა−ლი−ა.

გა−ჩუ−მე−ბუ−ლა სამ−ყა−რო,
შა−ყე−ნე−ბუ−ლა წყა−ლი−ა,
ბუ−ნე−ბის არს−თა ყვე−ლა−თა
კლდი−სა−კე ჰრჩე−ბათ თვა−ლი−ა.

გა−და−ხა−ლის−და ქვე−ყა−ნა,
უ−ცხო რამ იგრძ−ნო ძა−ლი−ა.
„არ წავს−წყმდე−ბი−ო, არაო”, -
ბუ−ნე−ბამ დაჰკ−რა ზა−რი−ა.

შა−ვეთ−ში გა−დაგ−დე−ბუ−ლი
ად−გო−მას ჰბე−დავს მკვდა−რი−ა,
მა−ცხოვ−რის შო−ბა შა−ი−ტყო,
შა−ვე−თის ტყდე−ბა კა−რი−ა.

გა−ხა−რე−ბულ−მა ზე−ცა−მა
უხ−ვად და−ყა−რა ცვა−რი−ა,
ტყდე−ბა მო−ნე−ბის ბორ−კი−ლი,
ეშ−მაკს და−უდ−გეს თვა−ლი−ა!
ვაჟა–ფშაველა 1886 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.