გუთნის დედა
”გადი-გამოდი, გუთანო, ღირღიტავ, ბანი უთხარო”.
წი−ლად გვარ−გუ−ნეს შა−ვი მი−წა ჩვენ.
ერთ−გუ−ლად ვჭი−მოთ ჭა−პა−ნი ჩვე−ნი,
უ−სი−ხა−რუ−ლოდ დავ−ლი−ოთ დღე−ნი,
ბელ−ტი ბელტ−ზე−და გად−მო−ვაწ−ვი−ნოთ
და შრო−მის ოფ−ლი მი−წას ვაწ−ვი−მოთ.
ნუ და−მი−ღონ−დი!.. შე−ნი უ−ღე−ლი
ჩემს უ−ღელ−ზე−და არ ა−რის ძნე−ლი:
მეც შე−ნებრ მი−წას დავ−ყუ−რებ თვა−ლით,
რად−გა−ნაც ზე−ცა წა−მართ−ვეს ძა−ლით;
შე−ნებრ მეც მე−ლის მი−წა ვით მსხვერპლ−სა,
სიკვ−დი−ლის შემ−დეგ და−სა−ვი−წყელ−სა.
შენ პი−რუ−ტყვი ხარ და მე მე−ტყვე−ლი?!.
ეგ, ჩე−მო ლა−ბავ, ნუ შეგ−შურ−დე−ბა...
რად მინ−და ხმა−ლი, თუნდ ი−ყოს მჭრე−ლი,
თუ სი−მართ−ლისთ−ვის და−მიჩ−ლუნგ−დე−ბა?
ა−ბა, რას გვარ−გებს ჩვენ ის გუ−თა−ნი,
რო−მე ა−ჩე−ჩოს მარ−ტო მი−წანი
და არ მოს−თხრი−დეს ძი−რით იმ ბა−ლახს,
რო−მელიც უშ−ლის თესლ−სა ა−მოსვ−ლას?
მე ჩე−მის ჭი−რის, ჩე−მის წუ−ხი−ლის,
ჩე−მის კა−ცო−ბის გუ−ლის დუ−ღი−ლის
სი−ტყვა−ნი გულ−ში მე−ბა−დე−ბი−ან,
მაგ−რამ გულ−შივე უხ−მოდ ჰკვდე−ბი−ან.
შენ ვერ გა−ი−გებ მე−ტყვე−ლის ტანჯ−ვას,
რო−ცა სი−ტყვა−სა მარ−თალს გულ−ში ჰკლავს!..
აქ, მენ−დე, ლა−ბავ, ჩე−მი უ−ღე−ლი
შენს უ−ღელ−ზე−და უფ−რო−ა ძნე−ლი.
მაშ, რა გა−ღო−ნებს?.. გას−წი ჭა−პან−სა
და გა−ი−ტა−ნე გუ−თა−ნი ბო−ლოს,
ნუ უ−ღა−ლა−ტებ ძველს ამ−ხა−ნაგ−სა,
ის შენ ა−ცხოვ−რე, მან შენ გა−ცხოვ−როს!..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სოფოს ბლოგი - სინათლის თაობა
უცნაურია,მაგრამ ვფიქრობ, ძირითადი მიზეზი, რის გამოც ვერ ვახერხებთ თანამედროვე თაობის გაგებას - ენერგიის ნაკლებობაა. ახალი თაობა ენერგეტიკულად იმდენად მაღალ სიხშ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ტკბილი - კბილი?მანანა ტონია |
 |
სხვას ვის აქვსგიორგი წერეთელი |
 |
მგლოვიარე სერაფიმებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ალაზანსილია ჭავჭავაძე |
 |
უშგულელი თოვლის ბაბუელენე სალარიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჩემი ძმააზა მდინარაძე |
 |
მერცხალიალეკო შენგელია |
|
რა სევდიან ნანას ამბობს ქარიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
დედის მისალოციელენე სალარიძე |
|
მზემ მოიკრიბა ძალ-ღონემანანა ტონია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ნუგეში მგოსნისავაჟა–ფშაველა |
 |
სალაღობოლადო ასათიანი |
|
მგელი და კრავიმანანა ტონია |
|
არწივივაჟა–ფშაველა |
|
კატისა და თაგვთა შერიგებამანანა ტონია |
