|
ჩემი თხა |
|
(ხალხური)
ჩე−მო ლა−მა−ზო ბე−კე−კა,შენ ჩე−მო თხა−ო ბე−ლა−ო!
ჩე−მი მტე−რი და ორ−გუ−ლი
შენ გე−ნაც−ვა−ლოს ყვე−ლა−ო.
წვე−რი გაქვს დე−კა−ნო−ზი−სა
და რქე−ბი ეშ−მა−კი−სა−ო,
კბი−ლე−ბი, ნამგ−ლად ნა−ლე−სი,
ნე−კერს კვრეხს, ბა−ლახს მკი−სა−ო.
მთა−ში რომ წა−კო−კინ−დე−ბი,
და−აგ−დებ მინდორ-ველსაო,
ჯიხ−ვებს ეწ−ვე−ვი კლდე−ებ−ში,
იქ მო−ი−ღე−რებ ყელ−სა−ო!
გაძ−ღე−ბი, გა−სი−სინ−დე−ბი,
ჯი−ქანს გა−ივ−სებ რძი−თა−ო,
რა გზი−თაც დი−ლას წა−სულ−ხარ,
ბრუნ−დე−ბი ი−მავ გზი−თა−ო.
მოხ−ვალ და საწ−ველს ა−მივ−სებ,
არ და−მა−მად−ლი წვე−ლა−სო!..
მეძღვ−ნე−ო ჩე−მი შვი−ლე−ბის,
შენ მირ−ჩევ−ნი−ხარ ყვე−ლა−სო.
თვალის-ჩინივით მო−გივ−ლი,
ნუ გე−ში−ნი−ა მტე−რისო!..
მაგ ძუ−ძუ−ე−ბის ჭი−რი−მე:
საწ−ველ−ში ჩა−იმ−ღე−რი−სო!..
ბე−კე−კავ! ჩე−მო ბე−კე−კავ!
შენ ჩე−მო კარ−გო ბე−ლა−ო!..
ჩე−მი ო−ჯა−ხის ურ−გე−ბი
შენ გე−ნაც−ვა−ლოს ყვე−ლა−ო!
აკაკი წერეთელი 1894 წ.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
