მწყემსი ქალი

დაგ−ძი−ნე−ბი−ა, ქა−ლა−ო,
ლა−მა−ზო, ხუჭუჭ-თმიანო,
ნე−ტა−ვი გა−მა−გე−ბი−ნა,
რა გე−სიზმ−რე−ბა, ღვთი−ა−ნო?!
მოფ−რე−ნა უ−და−ბურს ტყე−ში
ღა−მით რი−სა−გან გრგე−ნი−ა?
ვაჰ−მე, რო სა−ით შე−მოგხვ−დეს
ვე−ფხვი, დათ−ვი, ან მგე−ლი−ა!
ფეხთ ქა−ლამ−ნე−ბი აც−ვი−ა,
ტანთ კა−ბა გაც−ვე−თი−ლი−ო;
თა−ვი უდ−ვი−ა მკლავ−ზე−და,
უ−ჩანს თი−თე−ბი თლილიო…
თუმც დაღ−ლილს დას−ძი−ნე−ბი−ა,
მითც სუნთქ−ვა მეს−მის ბ−თხი−ლი−ო.
ზურგ−ზე−და გუ−და ჰკი−დი−ა,
თა−ვით კო−ბა−ლი უ−ძევ−სო.
ამ ტყის ან−გე−ლოზს გო−გო−ნას
ტკბილს ძილს არა-რა ურღ−ვევ−სო.
საბ−თხი−ლო კი−ა ზე−ცა−ო,
შენ გე−ვედ−რე−ბი ბე−ჩა−ვი,
იმ დღი−დან ამ დღემ−დი−სი−ნა
მუ−დამ ვყო−ფილ−ვარ ბედ−შა−ვი:
მა გო−გოს კალ−თა ა−ფა−რო,
ა−რი−დო ყვე−ლა მას ა−ვი.
თუ მის თვა−ლე−ბი გაჰქ−რე−ბა
და სხივს არ მო−მაყ−რი−ა−ნო,
გუ−ლის წყლულს არ მო−მირ−ჩე−ნენ,
ნის−ლებს არ გად−მიყ−რი−ა−ნო,
რაც ქვე−ყა−ნა−ზე მი−წა−ა,
სუ−ლამც მე მო−მაყ−რი−ა−ნო.
თქვენც გეხ−ვე−წე−ბით, ხე−ე−ბო,
და შენც, მდი−ნა−რევ ხმი−ა−ნო,
ე გო−გო - ჩე−მი სი−ცო−ცხლე -
ა−რაფ−რით და−მი−ზი−ა−ნო!
ვაჟა–ფშაველა 1886 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ჩივილი

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.