წყალი არ ყველა წყალია
ზარ−მა−ცო და სა−ლა−ხა−ნავ,
არ მოგ−წყინ−და სულ ძი−ლი და
ერთ ად−გილ−ზე ყოფ−ნა გა−ნა?
ბა−ყა−ყე−ბის ორ−კესტრს უს−მენ,
ჩა−იქ−ნი−ე უკ−ვე ხე−ლი,
სი−კე−თეს და კარგ ცხოვ−რე−ბას,
მუქ−თა−ხო−რავ ნუ−ღარ ე−ლი.
კარგ ცხოვ−რე−ბას და კე−თილ დღეს,
ი−ცო−დე, რომ უნ−და შრო−მა,
შრო−მასა კი სი−ხა−ლი−სე,
მოძრაობა,სწრაფად სრბო−ლა.
გად−მო−ხეთ−ქე კა−ლა−პო−ტი,
გა−იღ−ვი−ძე, გა−ინ−ძე−რი,
თავს ბუშ−ტე−ბი მოგდ−გო−მი−ა,
დაგ−დე−ბი−ა მწვა−ნე ფე−რი.
ყვე−ლას სძულ−ხარ უ−მოქ−მე−დო,
გვერდს გივ−ლი−ან დი−დი ზი−ზღით,
ა−ბა შე−ხე ამ ჩვენს რი−ონს,
რას გრი−ა−ლებს, რო−გორ მიჰქ−რის?
ერ−თი ცი−და ნა−კა−დუ−ლად,
მო−ევ−ლი−ნა ამ ქვე−ყა−ნას,
და−ვაჟ−კაც−და ტყეში,ღრეში,
მობრ−დღვენს მედგრად-ტბორავს ჭა−ლას.
ჯე−ბი−რე−ბი და−ამტვ−რი−ა,
გა−და−ლე−წა, გად−მო−ლე−წა,
უ−დი−დე−სი მონ−დო−მე−ბით,
ქა−ლა−ქე−ბი გა−მო−ძერ−წა.
მიგრი−ა−ლებს და ხმა−უ−რობს,
ბუ−ნე−ბა−მაც და−ა−ნათ−ლა,
მის−მა ძა−ლამ, ე−ნერ−გი−ამ,
ქა−ლა−ქე−ბი გა−ა−ნა−თა.
ბო−ლოს დაღლილ-დაქანცულმა,
როს მო−ი−გო დი−დი ბრძო−ლა,
კმა−ყო−ფილ−მა გა−ი−ვა−კა,
და შე−წყვი−ტა სწრა−ფი სრბო−ლა,
და დაჭ−რი−ლი მხე−ცის მსგავ−სად,
ბო−ლო ღა−მე გა−ი−თე−ნა,
და−ი−ცა−ლა მდა−რე სისხ−ლად,
და დიდ ზღვა−ში ჩა−ეს−ვე−ნა.
შენ კი გძი−ნავს, არ გრ−ცხვე−ნი−ა?
მრა−ვალ მწერ−თა გახ−დი ბუ−დე,
წვი−მას ე−ლი აგ−ვის−ტო−ში,
რომ არ დაშ−რე ცოდ−ვილ გუ−ბევ.
შენც ხომ ამ ცის ნა−ჟუ−რი ხარ,
ირგვ−ლივ მთაც გაქვს და ბა−რი−ცა,
ზო−გი წყა−ლიც კი ფუ−ჭი−ა,
წყა−ლიც ა−რის და წყა−ლიცა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მანანა ტონიას სხვა ლექსები:
ლევიკოს ოცნება |
რთველი |
მეხანძრე სპილო |
ნატა |
ბაკურიანი |
წაახალისეთ ბავშვი, რომ იყოს პასუხისმგებელი გრძნობების მიმართ
ასწავლეთ ბავშვს, იყოს პასუხისმგებელი თავის ქმედებებზე და მათ გავლენაზე სხვებზე.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სევდის ბაღსბესიკი |
 |
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ციკოს თოვლის პაპავასილ გულეური |
 |
ვისწავლოთ ანგარიშიგივი ჭიჭინაძე |
 |
დედაენალილი ნუცუბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მე და დედამაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ხმა იდუმალინიკოლოზ ბარათაშვილი |
|
ალვები თოვლშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ძილისპირულიმარიამ წიკლაური |
 |
მურა და ბავშვებილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ღამე მთაშივაჟა–ფშაველა |
 |
რთველირაფიელ ერისთავი |
 |
მახეში გაბმული ჩიტიაკაკი წერეთელი |
|
ასპინძის ომზედბესიკი |
 |
რთველიმანანა ტონია |
