ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს
პირ−ვე−ლად ქმნილ−სა ფერს
და არ ამ ქვეყ−ნი−ერს,
სიყრ−მიდ−გან ვეტრ−ფო−დი.
და ახ−ლაც, როს სისხ−ლი
მაქვს გა−ცი−ე−ბუ−ლი,
ვფი−ცავ მე — არ ვეტრ−ფო
არ ო−დეს ფერ−სა სხვას.
თვა−ლებ−ში მშვე−ნი−ერს
ვეტრ−ფი მე ცი−სა ფერს;
მოს−რუ−ლი ი−გი ცით
გა−მოკრ−თის სი−ა−მით.
ფიქ−რი მე სა−ნატ−რი
მი−მიწ−ვევს ცი−სა ქედს,
რომ ეშ−ხით დამდ−ნა−რი
შე−ვერ−თო ლურჯ−სა ფერს.
მოვკვ−დე−ბი — ვერ ვნა−ხავ
ცრემლ−სა მე მშობ−ლი−ურს, —
მის ნაცვ−ლად ცა ლურ−ჯი
და−მაფრქ−ვევს ცვარს ცი−ურს!
სა−მა−რეს ჩემ−სა, როს
გარს ნის−ლი მო−ეც−ვას —
ი−გიცა შეს−წი−როს
ცი−აგ−მან ლურჯ−სა ცას!.
1841 წ.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ტკბილი - კბილი?მანანა ტონია |
 |
ვინ არის კაცი?ვაჟა–ფშაველა |
|
ნატვრავაჟა–ფშაველა |
 |
გლეხის საჩივარიაკაკი წერეთელი |
 |
საფლავი მეფის ირაკლისანიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მიგიხვდიგივი ჭიჭინაძე |
 |
დედის დარიგებაგიორგი ჭალადიდელი |
 |
სათევზაოდმარიჯანი |
 |
მელიალუარა ჭანტურია |
 |
საზამთროიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ხანჯალსაკაკი წერეთელი |
|
ბაკურიანიმანანა ტონია |
 |
მელაკუდა სასამართლოზეელიზბარ გაბუნია |
 |
საქართველოო ლამაზოანა კალანდაძე |
|
ხატის წინაკაკი წერეთელი |
