ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს
პირ−ვე−ლად ქმნილ−სა ფერს
და არ ამ ქვეყ−ნი−ერს,
სიყრ−მიდ−გან ვეტრ−ფო−დი.
და ახ−ლაც, როს სისხ−ლი
მაქვს გა−ცი−ე−ბუ−ლი,
ვფი−ცავ მე — არ ვეტრ−ფო
არ ო−დეს ფერ−სა სხვას.
თვა−ლებ−ში მშვე−ნი−ერს
ვეტრ−ფი მე ცი−სა ფერს;
მოს−რუ−ლი ი−გი ცით
გა−მოკრ−თის სი−ა−მით.
ფიქ−რი მე სა−ნატ−რი
მი−მიწ−ვევს ცი−სა ქედს,
რომ ეშ−ხით დამდ−ნა−რი
შე−ვერ−თო ლურჯ−სა ფერს.
მოვკვ−დე−ბი — ვერ ვნა−ხავ
ცრემლ−სა მე მშობ−ლი−ურს, —
მის ნაცვ−ლად ცა ლურ−ჯი
და−მაფრქ−ვევს ცვარს ცი−ურს!
სა−მა−რეს ჩემ−სა, როს
გარს ნის−ლი მო−ეც−ვას —
ი−გიცა შეს−წი−როს
ცი−აგ−მან ლურჯ−სა ცას!.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ასაკთან ერთად შეცვალეთ ტრადიციები, რათა ისინი კვლავ შესაბამისი და საინტერესო იყოს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
პატარა ნიკოლოზის ნატვრაელენე სალარიძე |
 |
გუთნის დედაილია ჭავჭავაძე |
 |
ტკბილი - კბილი?მანანა ტონია |
 |
მუშურიაკაკი წერეთელი |
 |
ვპოვე ტაძარი შესაფარი, უდაბნოდ მდგარი;ნიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
პაპიჩემის ანდერძივაჟა–ფშაველა |
 |
ზამთარიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
აღდგომის დღეელიზბარ გაბუნია |
|
მუტრუკი მიტომ მუტრუკობსვაჟა–ფშაველა |
 |
ი.ა.გალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ასპინძალადო ასათიანი |
|
ბაკურიანიმანანა ტონია |
|
ჰიმნი ქართულ ანბანსგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მთათ მითხრეს...ვაჟა–ფშაველა |
 |
უჩანათია ჯანაშია |
