ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს
პირ−ვე−ლად ქმნილ−სა ფერს
და არ ამ ქვეყ−ნი−ერს,
სიყრ−მიდ−გან ვეტრ−ფო−დი.
და ახ−ლაც, როს სისხ−ლი
მაქვს გა−ცი−ე−ბუ−ლი,
ვფი−ცავ მე — არ ვეტრ−ფო
არ ო−დეს ფერ−სა სხვას.
თვა−ლებ−ში მშვე−ნი−ერს
ვეტრ−ფი მე ცი−სა ფერს;
მოს−რუ−ლი ი−გი ცით
გა−მოკრ−თის სი−ა−მით.
ფიქ−რი მე სა−ნატ−რი
მი−მიწ−ვევს ცი−სა ქედს,
რომ ეშ−ხით დამდ−ნა−რი
შე−ვერ−თო ლურჯ−სა ფერს.
მოვკვ−დე−ბი — ვერ ვნა−ხავ
ცრემლ−სა მე მშობ−ლი−ურს, —
მის ნაცვ−ლად ცა ლურ−ჯი
და−მაფრქ−ვევს ცვარს ცი−ურს!
სა−მა−რეს ჩემ−სა, როს
გარს ნის−ლი მო−ეც−ვას —
ი−გიცა შეს−წი−როს
ცი−აგ−მან ლურჯ−სა ცას!.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეზღუდეთ თქვენი გაჯეტების გამოყენებაც, განსაკუთრებით ბავშვების თანდასწრებით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
კვიცინოდარ დუმბაძე |
 |
ციცინომაია კარსელი |
 |
სიყვარულივაჟა–ფშაველა |
 |
ბაიათიალექსანდრე ორბელიანი |
 |
მხიარული ზაფხულიმზია გოგნიაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
თქვენი ჭირიმე, ჰო, მთებოვაჟა–ფშაველა |
 |
გიშრის ნავნიბესიკი |
 |
*** (დედამ მითხრა : - ლამაზია)მანანა კაკაჩია |
 |
ტურფა ბაღი და წალკოტიხალხური |
 |
დედაო, ნინო!მარი დიერა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
არაგვსვაჟა–ფშაველა |
 |
ჭაღარააკაკი წერეთელი |
 |
ჰიმნი ქართულ ანბანსგალაკტიონ ტაბიძე |
|
სულიკოაკაკი წერეთელი |
 |
რთველიმანანა ტონია |
