ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს
პირ−ვე−ლად ქმნილ−სა ფერს
და არ ამ ქვეყ−ნი−ერს,
სიყრ−მიდ−გან ვეტრ−ფო−დი.
და ახ−ლაც, როს სისხ−ლი
მაქვს გა−ცი−ე−ბუ−ლი,
ვფი−ცავ მე — არ ვეტრ−ფო
არ ო−დეს ფერ−სა სხვას.
თვა−ლებ−ში მშვე−ნი−ერს
ვეტრ−ფი მე ცი−სა ფერს;
მოს−რუ−ლი ი−გი ცით
გა−მოკრ−თის სი−ა−მით.
ფიქ−რი მე სა−ნატ−რი
მი−მიწ−ვევს ცი−სა ქედს,
რომ ეშ−ხით დამდ−ნა−რი
შე−ვერ−თო ლურჯ−სა ფერს.
მოვკვ−დე−ბი — ვერ ვნა−ხავ
ცრემლ−სა მე მშობ−ლი−ურს, —
მის ნაცვ−ლად ცა ლურ−ჯი
და−მაფრქ−ვევს ცვარს ცი−ურს!
სა−მა−რეს ჩემ−სა, როს
გარს ნის−ლი მო−ეც−ვას —
ი−გიცა შეს−წი−როს
ცი−აგ−მან ლურჯ−სა ცას!.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
განსაზღვრეთ თქვენი ოჯახის ძირითადი ღირებულებები
დაიწყეთ იმით, რომ ერთად დაფიქრდეთ, რა არის თქვენთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი, მაგალითად: პატივისცემა, პასუხისმგებლობა, სიყვარული, პატიოსნება და ა.შ.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მუშურიაკაკი წერეთელი |
 |
დამისხი, დამალევინევაჟა–ფშაველა |
|
მთა და ბარივაჟა–ფშაველა |
 |
მეკვლეგიორგი ქუჩიშვილი |
 |
შემოდგომაგრიგოლ აბაშიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
პატარა ექიმიელიზბარ გაბუნია |
 |
ქურდბაცაცა ბაჭიადიანა ღვალაძე |
 |
*** (თუ გინდა კარგად ისწავლო)მანანა კაკაჩია |
 |
ქალაქი წყალზეგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შემოდგომანესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
რაც მიიწერა სოფელმანბესიკი |
|
მთათ მითხრეს...ვაჟა–ფშაველა |
 |
ამ პატარას, იმ პატარას!ილია სიხარულიძე |
 |
ვარდიდავით მაჩაბელი |
 |
სამი კნუტიგივი ჭიჭინაძე |
