ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს
პირ−ვე−ლად ქმნილ−სა ფერს
და არ ამ ქვეყ−ნი−ერს,
სიყრ−მიდ−გან ვეტრ−ფო−დი.
და ახ−ლაც, როს სისხ−ლი
მაქვს გა−ცი−ე−ბუ−ლი,
ვფი−ცავ მე — არ ვეტრ−ფო
არ ო−დეს ფერ−სა სხვას.
თვა−ლებ−ში მშვე−ნი−ერს
ვეტრ−ფი მე ცი−სა ფერს;
მოს−რუ−ლი ი−გი ცით
გა−მოკრ−თის სი−ა−მით.
ფიქ−რი მე სა−ნატ−რი
მი−მიწ−ვევს ცი−სა ქედს,
რომ ეშ−ხით დამდ−ნა−რი
შე−ვერ−თო ლურჯ−სა ფერს.
მოვკვ−დე−ბი — ვერ ვნა−ხავ
ცრემლ−სა მე მშობ−ლი−ურს, —
მის ნაცვ−ლად ცა ლურ−ჯი
და−მაფრქ−ვევს ცვარს ცი−ურს!
სა−მა−რეს ჩემ−სა, როს
გარს ნის−ლი მო−ეც−ვას —
ი−გიცა შეს−წი−როს
ცი−აგ−მან ლურჯ−სა ცას!.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
იყავით ჩართული ბავშვის სასწავლო პროცესში
ესაუბრეთ ბავშვს მის სასწავლო გამოცდილებაზე, დაეხმარეთ საშინაო დავალებების შესრულებაში და დაესწარით მშობელთა შეხვედრებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სამშობლოს სიყვარულინაზი თარგამაძე |
 |
გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენვაჟა–ფშაველა |
 |
მომაკვდავის ფიქრებიაკაკი წერეთელი |
|
დიდია თუ პატარაოთარ შალამბერიძე |
 |
მერცხალიშიო მღვიმელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ნუციკო და მარიკოლუარა ჭანტურია |
 |
ცხრა ძმა ხერხეულიძელადო ასათიანი |
 |
ტურფა ბაღი და წალკოტიხალხური |
 |
ბუნებაანა ნოდარიძე |
|
ბებუკაანა ნოდარიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ციკოს თოვლის პაპავასილ გულეური |
 |
მიყიდეიოსებ გრიშაშვილი |
|
პასუხადვაჟა–ფშაველა |
|
არწივივაჟა–ფშაველა |
|
ინტერნაციონალიაკაკი წერეთელი |
