ვერაფერი გამიგია...

ვე−რა−ფე−რი გა−მი−გი−ა,
ცხოვ−რე−ბა−ში რა ხდე−ბა;
ყვე−ლა−ფე−რი წა−მი−გი−ა -
მე−გობ−რე−ბი მაკლ−დე−ბა.

ბრა−უ−ნინ−გით არ მომკვ−და−რან,
ვინც დღეს ჩემთ−ვის მკვდა−რი−ა,
არც ფანჯ−რი−დან გად−მომხ−ტა−რან
მშვე−ნი−ე−რად ა−რი−ან.

უფ−რო ხში−რად ახ−ლა შინ ვარ,
წვი−მას ვნატ−რობ შხა−პუ−ნას:
შევს−ვათ! ყვე−ლა თა−ვის წვრილ−მან
საზ−რუ−ნავ−ში ჩაფ−ლუ−ლა!

ყვე−ლა თა−ვის ნავ−ში სხდე−ბა,
ყვე−ლამ სა−დღაც გა−ცუ−რა,
ყვე−ლა კვდე−ბა, გუ−ლი მ−წყდე−ბა
წა−სუ−ლან და წა−სუ−ლან!

და დღე−ე−ბი გა−დის ზან−ტად,
ღა−მე−ე−ბი გროვ−დე−ბა,
ვი−ღაც უ−საშ−ვე−ლო ლან−დად
მწუხრ−ში მი−ახ−ლოვ−დე−ბა...

მინ−და მთა−ზე ა−ვირ−ბი−ნო,
ზღვის მიქ−ცე−ვა ვი−ხი−ლო,
თავ−ში ხე−ლი წა−ვი−ში−ნო
რაც მომხვ−დე−ბა, ვიყ−ვი−რო.
მურმან ლებანიძე

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.