შევიშრობ ცრემლსა, ჭირთ მანელებელს
გულ−სა და−ვიწ−ვავ და−სა−ნაც−რე−ბელს,
და მის−სა ფერფლ−სა, ვი−თა საკ−მე−ველს,
შევს−წი−რავ სატრ−ფოს, ჩემ−სა სა−ლოც−ველს!
მისთ თვალ−თა ხა−რობს სა−მო−თხე ჩე−მი,
მი−სი ღი−მი−ა შვე−ბის მომ−ცე−მი,
ჩე−მი წარმ−წყმე−დი, მა−ცხო−ნე−ბე−ლი,
გან−მაბრძ−ნო−ბე−ლი, გამ−ხე−ლე−ბე−ლი!
ვით არ ვა−დი−დო სი−ტურ−ფის ღმერ−თა!
ყოვლ−ნი კე−თილ−ნი მან შე−ი−ერ−თა,
სულ−სა მოჰ−ბე−რა ცის ნიჭ−ნი ქვეყ−ნად
და თა−ვის მკო−ბად ქმნა ი−გი მგოს−ნად!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
წაახალისეთ ბავშვი, რომ იყოს მომთმენი
ასწავლეთ ბავშვს, იყოს მომთმენი სხვების მიმართ და არ განსაჯოს ისინი ნაჩქარევად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
რას ჩურჩულებენ ფიფქები...ქეთევან კვიტატიანი |
 |
ქუჩაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მწუხარება შენზეგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ნუცა და კამფეტებიმანანა ტონია |
 |
ამ მიწის ბედი ჩემი ბედიაგოდერძი ჩოხელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მაჩვები, შაშვები და ბავშვებიგივი ჩიღვინაძე |
 |
ჯანჯუხა და ჩურჩხელანუნუ ჯანელიძე |
 |
მასწავლებელონანა სამხარაძე |
 |
*** (ჩემს მამიკოს, ჯაბას)მანანა კაკაჩია |
 |
მოფარფატე პეპლებილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
დათუნიას მოსაწვევი ბარათინოდარ დუმბაძე |
 |
იჩახჩახე ჩიჩილაკოგივი ჭიჭინაძე |
 |
ასპინძალადო ასათიანი |
 |
თუ დედაენით არ ხარ გაზრდილიიოსებ ნონეშვილი |
|
„ადიდასისგან“ იმედგაცრუებამანანა ტონია |
