|
ია |
|
ის მინ−და,
ფრ−თხი−ლად შე−გა−ხო ტუ−ჩე−ბი,
რო−ცა ნა−ზამთ−რალ მი−წი−დან
ა−მოხ−ვალ, ა−მო−ლურჯ−დე−ბი.
მო−ვალ და გა−და−გი−კოც−ნი
თვალებს-საყვარლად გა−ხე−ლილს.
ეს შენ ხარ ფე−რი სი−ცო−ცხლის,
გაქვს უ−ნა−ზე−სი სა−ხე−ლი.
მე მიყ−ვარს შენ−თან ჩურ−ჩუ−ლი
და შე−ნი ფიქრ−ში შე−ნახ−ვა.
შე−ნა ხარ ჩე−მი ოც−ნე−ბა,
ჩე−მი ბავშ−ვო−ბაც შე−ნა ხარ!
ედუარდ უგულავა
|
ლექსები ყვავილებზე, მცენარეებზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
