ჩემო თავო, ბედი არ გიწერია
ჩე−მო ჩან−გო, ეშ−ხით არ გიჟ−ღე−რი−ა!
ჩე−მო გუ−ლო, ტკბი−ლად არ გიძ−გე−რი−ა,
რად−განც სატრ−ფო, ვხე−დავ,ჩე−მი მტე−რი−ა!..
მით ჯო−ჯო−ხეთს მა−რად გუ−ლით ვა−ტა−რებ!
თუ მარ−ტო ვარ, თავს მო−მაკვ−დავს ვა−და−რებ,
თუ ხალხ−ში ვარ, ძა−ლით ღრუ−ბელს ვა−და−რებ
და მო−წყე−ნით ჩემ−ზედ მტერს არ ვა−ხა−რებ,
რომ ა−რა სთქვან ჩემ−ზედ: “რა ოხერია!”
ჩე−მო თა−ვო, ბე−დი არ გი−წე−რი−ა!
ჩე−მო ჩან−გო, ეშ−ხით არ გიჟ−ღე−რი−ა!
ჩე−მო გუ−ლო, ტკბი−ლად არ გიძ−გე−რი−ა,
რად−განც სატრ−ფო, ვხე−დავ, ჩე−მი მტე−რი−ა!..
აღა−რა აქვს ბო−ლო ამ ჩემს სა−ტანჯ−ველს,
არ−ვინ მაძ−ლევს სა−ნუ−გე−შოდ ძმუ−რად ხელს;
ჩემს შარ−ბათ−ში ნაღ−ველს ვჭვრეტ და ვარდ−ში გველს,
მისთ−ვის ვ−წყევ−ლი და ვემ−დუ−რი ამ სო−ფელს,
რომ−ლის−გა−ნაც მე გზე−ბი ა−მე−რი−ა!..
ჩე−მო თა−ვო, ბე−დი არ გი−წე−რი−ა!
ჩე−მო ჩან−გო, ეშ−ხით არ გიჟ−ღე−რი−ა!
ჩე−მო გუ−ლო, ტკბი−ლად არ გიძ−გე−რი−ა,
რად−განც სატრ−ფო, ვხე−დავ, ჩე−მი მტე−რი−ა!
რა−ღას ვე−ლი, დრო არს განქ−რეს ი−მე−დი;
გინდ მეწ−ვი−ოს, ვე−რას მარ−გებს აწ ბე−დი!
დამწ−ვა−რი ვარ ი−სე, რო−გორც აბე−დი!
ა−ხა, ღმერ−თო, რა უდ−რო−ოდ დავ−ბერ−დი:
საფ−ლა−ვის−კენ ფე−ხი გამიშვერია!…
ჩე−მო თა−ვო, ბე−დი არ გი−წე−რი−ა!
ჩე−მო ჩან−გო, ეშ−ხით არ გიჟ−ღე−რი−ა!
ჩე−მო გუ−ლო, ტკბი−ლად არ გიძ−გე−რი−ა,
რად−განც სატრ−ფო, ვხე−დავ, ჩე−მი მტე−რი−ა!
და−ვუძ−ლურ−დი, განქ−რა გი−ჟი ოცნე−ბა…
ნაღვ−ლი−ა−ნად ჩემს თავ−ზედ მე−ცი−ნე−ბა
და ღმერთს ვვედ−რებ: “ღმერ−თო, მო−მე−ცი ნე−ბა,
რომ მე−ღირ−სოს საფ−ლავ−ში დაძინე−ბა!..
სჯობს, სულ გაქ−რეს კა−ცი, რად−განც მტვერია!”
ჩე−მო თა−ვო, ბე−დი არ გი−წე−რი−ა!
ჩე−მო ჩან−გო, ეშ−ხით არ გიჟ−ღე−რი−ა!
ჩე−მო გუ−ლო, ტკბი−ლად არ გიძ−გე−რი−ა,
რად−განც სატრ−ფო, ვხე−დავ, ჩე−მი მტე−რი−ა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მონაწილეობა მიიღეთ გარემოსდაცვით აქციებში
მონაწილეობა მიიღეთ გარემოსდაცვით აქციებში, როგორიცაა ნარჩენების გაწმენდა ან ხეების დარგვა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩემი სამშობლოლადო ასათიანი |
 |
დათუნია დრუნჩაგივი ჭიჭინაძე |
 |
დავით გურამიშვილის ხსოვნასვაჟა–ფშაველა |
 |
ბაზალეთის ტბაილია ჭავჭავაძე |
 |
სპილოს დიეტანათია ჯანაშია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დათვის ბელოედუარდ უგულავა |
 |
თუთიყუში ჟაკონესტან კუპრავა |
 |
ზურაბის ჩივილიირაკლი აბაშიძე |
 |
*** (დედი, ცაზე ვარსკვლავები)მანანა კაკაჩია |
 |
ბაბუაწვერანუნუ ჯანელიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
თითების დავაილია სიხარულიძე |
|
როგორ ასწავლა ჭიანჭველამ სამამდე თვლა ჭიანჭველაჭამიასგივი ჭიჭინაძე |
 |
რაც მიიწერა სოფელმანბესიკი |
 |
ბადი ბელიმანანა ტონია |
|
ტყუილებიმანანა ტონია |
