ფუტკარი
(ვუძღვნი ს. ამირეჯიბისას)
ა−დი−დონ ლო−მი ძლი−ე−რი;
თვალ-მარგალიტით შე−ამ−კონ
შვე−ნი−ე−რე−ბა ცბი−ე−რი.
სხვა ა−რის ჩე−მი გა−ლო−ბის
და ჩე−მის ჩან−გის სა−გა−ნი:
პა−ტა−რა ბუზი… ფუტ−კა−რი,
ი−ო−ბის ჭი−ა−თა−გა−ნი.
ფუტ−კა−რო, ჩე−მო ფუტ−კა−რო,
ბზუ−ი−ლავ, მო−უს−ვე−ნა−რო,
უ−სა−მართ−ლო−ბით დევ−ნი−ლო,
სა−მართ−ლი−ა−ნად მკბე−ნა−რო!..
სიტკ−ბოს რომ ე−ძებ სა−თაფ−ლოს,
მი−ტომ ხარ მოუსვენარი…
და ვინც ხელს გიშ−ლის შრო−მის დროს, -
მხო−ლოდ ი−მი−სი მკბე−ნა−რი.
მაგ−რამ ქვე−ყა−ნა უძ−ღე−ბი
გა−ნა დაე−ძებს სი−მართ−ლეს?
ბნელს შე−ნი სანთ−ლით ი−ნა−თებს
და ბნელს ჰფენს შენ−სა სი−ნათ−ლეს.
შენ არ გი−კა−რებს, თაფლს კი სჭამს,
მშრო−მე−ლის უმადურია…
ო−ღონდ კი დასტკ−ბეს, რას დას−დევს,
თუ სიტკ−ბო სა−და−უ−რი−ა?!
და შენ კი, ჩე−მო ფუტ−კა−რო,
არ უს−მენ ქვეყ−ნის ჭო−რებ−სა,
ერ−თი უგ−ნუ−რი რომ შე−თხზავს
და ა−სი ი−მე−ო−რებ−სა.
მა−ინც დაბ−ზუ−ი, დაფ−რი−ნავ,
არც იშ−ლი დრო−ზე კბე−ნა−სა,
ქვე−ყა−ნას თაფ−ლუჭს უმ−ზა−დებ
და სან−თელს უნ−თებ ზენასა…
სარ−კე და სა−ხე მგოს−ნო−ბის,
ემბ−ლე−მა−ცა ხარ შრო−მისა, -
შე−ნა−თხზი სიყ−ვა−რუ−ლი−სა
და წმინ−და გუ−ლის−წყრო−მი−სა.
ფუტ−კა−რო, ჩე−მო ფუტ−კა−რო,
ი−ო−ბის მატ−ლო მცი−რე−ო!
ჩან−გი გ−თხოვს, მგოს−ნის სი−ტყვე−ბი
მსხვერპ−ლი−ვით შე−ი−წი−რე−ო!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აუხსენით ბავშვს, რა არის უსაფრთხო და რა არა ჰიგიენის დაცვის დროს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
„ადიდასისგან“ იმედგაცრუებამანანა ტონია |
 |
დედაენალილი ნუცუბიძე |
|
მუქთა მჭამელებიმანანა ტონია |
 |
გულო, არ გასტყდე!ვაჟა–ფშაველა |
 |
მე მივხვდი მაგა შენსა ბრალებსაბესიკი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თვითმცლელიმარი დიერა |
 |
ალერსიდავით მაჩაბელი |
 |
მე თუ ვარსებობნანა სამხარაძე |
 |
შემოდგომაანა ნოდარიძე |
 |
ყველას რაიმე აქვს სახსოვარიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
|
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
 |
ბოსტნეულის ამბავიიულან ტუვიმი |
|
სად არის სათვალე?იულან ტუვიმი |
|
მწვერვალები ახალ მთებისგალაკტიონ ტაბიძე |
