ფუტკარი
(ვუძღვნი ს. ამირეჯიბისას)
ა−დი−დონ ლო−მი ძლი−ე−რი;
თვალ-მარგალიტით შე−ამ−კონ
შვე−ნი−ე−რე−ბა ცბი−ე−რი.
სხვა ა−რის ჩე−მი გა−ლო−ბის
და ჩე−მის ჩან−გის სა−გა−ნი:
პა−ტა−რა ბუზი… ფუტ−კა−რი,
ი−ო−ბის ჭი−ა−თა−გა−ნი.
ფუტ−კა−რო, ჩე−მო ფუტ−კა−რო,
ბზუ−ი−ლავ, მო−უს−ვე−ნა−რო,
უ−სა−მართ−ლო−ბით დევ−ნი−ლო,
სა−მართ−ლი−ა−ნად მკბე−ნა−რო!..
სიტკ−ბოს რომ ე−ძებ სა−თაფ−ლოს,
მი−ტომ ხარ მოუსვენარი…
და ვინც ხელს გიშ−ლის შრო−მის დროს, -
მხო−ლოდ ი−მი−სი მკბე−ნა−რი.
მაგ−რამ ქვე−ყა−ნა უძ−ღე−ბი
გა−ნა დაე−ძებს სი−მართ−ლეს?
ბნელს შე−ნი სანთ−ლით ი−ნა−თებს
და ბნელს ჰფენს შენ−სა სი−ნათ−ლეს.
შენ არ გი−კა−რებს, თაფლს კი სჭამს,
მშრო−მე−ლის უმადურია…
ო−ღონდ კი დასტკ−ბეს, რას დას−დევს,
თუ სიტკ−ბო სა−და−უ−რი−ა?!
და შენ კი, ჩე−მო ფუტ−კა−რო,
არ უს−მენ ქვეყ−ნის ჭო−რებ−სა,
ერ−თი უგ−ნუ−რი რომ შე−თხზავს
და ა−სი ი−მე−ო−რებ−სა.
მა−ინც დაბ−ზუ−ი, დაფ−რი−ნავ,
არც იშ−ლი დრო−ზე კბე−ნა−სა,
ქვე−ყა−ნას თაფ−ლუჭს უმ−ზა−დებ
და სან−თელს უნ−თებ ზენასა…
სარ−კე და სა−ხე მგოს−ნო−ბის,
ემბ−ლე−მა−ცა ხარ შრო−მისა, -
შე−ნა−თხზი სიყ−ვა−რუ−ლი−სა
და წმინ−და გუ−ლის−წყრო−მი−სა.
ფუტ−კა−რო, ჩე−მო ფუტ−კა−რო,
ი−ო−ბის მატ−ლო მცი−რე−ო!
ჩან−გი გ−თხოვს, მგოს−ნის სი−ტყვე−ბი
მსხვერპ−ლი−ვით შე−ი−წი−რე−ო!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ბავშვისთვის რაიმე საქმის მინდობა სკოლამდელი აღზრდის პერიოდში, უვითარებს მას თვითდაჯერებულობას და კომპეტენციის გრძნობას, ამბობს ბასი. ბავშვი, რომელსაც ევალება ყვავილების მორწყვა ან საშრობიდან ტანსაცმელის გამოღება, დიდი ალბათობით თავად შეძლებს ჩაცმას ან სიმინდის ბურბუშელის მომზადებას. უბრალოდ დარწმუნებული იყავით, რომ თქვენ მიერ მინიჭებული დავალება მარტივად განხორციელებადი იყოს. ასევე, იყოს ნამდვილი საქმე, რომელიც ფიზიკურ დატვირთვას არ მოითხოვს, რადგან სკოლამდელ ბავშვებსაც შეუძლია სამუშაოს შეფასება. მიზანია, შვილმა ოჯახის ქმედითუნარიან წევრად იგრძნოს თავი.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
 |
პირველი მაისიდავით მაჩაბელი |
 |
მუქთა მჭამელებიმანანა ტონია |
 |
ტანო ტატანობესიკი |
|
ბედისადმიბესიკი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ტყის ზღაპარიხალხური |
 |
სანამ ვიყავ ახალგაზრდააკაკი წერეთელი |
 |
სხვანაირი ახალი წელინანა გასვიანი |
 |
ქარილუარა ჭანტურია |
 |
მავნე ნინკოდიანა ღვალაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
არაგვსვაჟა–ფშაველა |
|
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
|
სიზმარიაკაკი წერეთელი |
 |
ისევ ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ქურდი ბეკომანანა ტონია |
