|
ძმობა, ერთობა და სიყვარული |
|
ი−ყოს წყე−უ−ლი... ის ი−ყოს კრუ−ლი,
ვი−საც არ სწამ−დეს და არ უნ−დო−დეს:
“ძმო−ბა, ერ−თო−ბა და სიყვარული”.
საერთშო−რისო მტკი−ცე კავ−ში−რი,
ეს ა−რის ქრის−ტეს სწავ−ლა და მცნე−ბა,
სა−ყო−ველ−თა−ო, სა−მა−რა−დი−სო, -
და არ სა−წუ−თო სიზმარ-ოცნება.
ვი−საც ე−სა სწამს წრფე−ლის განზ−რახ−ვით
და ჭეშ−მა−რი−ტად არს გამსჭ−ვა−ლუ−ლი,
მას შე−ერ−გე−ბა ცი−ურ მა−ნა−ნად
“ძმო−ბა, ერ−თო−ბა და სიყვარული”.
ვინც გა−ი−ძა−ხის ცა−რი−ელ სი−ტყვებს
და გულ−ში სულ სხვა აქვს და−მარ−ხუ−ლი,
ა−მა−ო ა−რის მი−სი ნათქ−ვა−მი:
“ძმო−ბა, ერ−თო−ბა და სიყვარული”.
მთელ ქვე−ყა−ნა−ზე და კაც−თა შო−რის
ი−ყოს წყე−უ−ლი... ის ი−ყოს კრუ−ლი,
ვინც მხო−ლოდ სი−ტყვით გა−ი−ძა−ხო−დეს:
“ძმო−ბა, ერ−თო−ბა და სიყვარული”.
აკაკი წერეთელი 1911 წ.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
