|
ამ პატარას, იმ პატარას! |
|
ხე−ე−ბი დგას ირგვ−ლივ ჯა−რად,
წრე შე−უკ−რავთ პა−წა−წი−ნებს,
წრე−ში მწკრი−ვად ჩა−მომდ−გა−რან.
ის−მის ტა−ში, მ−წყობ−რი ტა−ში,
ტრი−ა−ლე−ბენ, რო−გორც ჯა−რა, -
დო−ლი მღე−რის: “ვა−თა−მა−შებ
ამ პა−ტა−რას, იმ პა−ტა−რას,
იმ პა−ტა−რას, ამ პა−ტა−რას! “
გა−მო−უხ−ტა ო−თა−რი−კო
და ქარ−თუ−ლი და−უ−ა−რა,
ფე−ხებს ი−სე ა−თა−მა−შებს,
მი−წას არც−კი წა−ა−კა−რა;
მზე−ხა−თუ−ნა მას−თან ცეკ−ვავს,
გა−და−იქც−ნენ ნი−ავ−ქა−რად, —
დო−ლი მღე−რის: “ვა−თა−მა−შებ
ამ პა−ტა−რას, იმ პა−ტა−რას,
იმ პა−ტა−რას, ამ პა−ტა−რას! “
ქარ−თულს მოჰყ−ვა ბაღ−და−დუ−რი,
დავ−ლუ−რი და გან−და−გა−ნა!
ცეკ−ვა−ში რომ სხვას ჩა−მორ−ჩეს,
მათ−ში ა−რის ვინ−მე გა−ნა?
გი−ამ ნუ−ნუ ა−თა−მა−შა,
რე−ზომ - მზი−ა და მა−ნა−ნა, -
დო−ლი მღე−რის: “ვა−თა−მა−შებ
ამ პა−ტა−რას, იმ პა−ტა−რას,
იმ პა−ტა−რას, ამ პა−ტა−რას! “
ტა−ში, ტა−ში, ტა−ში, ტა−ში!
ყვე−ლამ ფე−ხებს ა−უჩ−ქა−რა,
ტრი−ა−ლე−ბენ მხრებ−გაშ−ლი−ლი
ჩი−ტუ−ნე−ბის და−სა−და−რად;
მზე მაღ−ლი−დან და−კაშ−კა−შებს
პა−ტა−რე−ბის გა−სა−ხა−რად, -
დო−ლი მღე−რის: “ვა−თა−მა−შებ
ამ პა−ტა−რას, იმ პა−ტა−რას,
იმ პა−ტა−რას, ამ პა−ტა−რას! “
ილია სიხარულიძე
|
ლექსები თამაშზე |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
