ბაზალეთის ტბა

ბა−ზა−ლე−თი−სა ტბის ძი−რას
ოქ−როს აკ−ვა−ნი ა−რი−სო,
და მის გარ−შე−მო, წყლის ქვე−შე,
უ−ცხო წალ−კო−ტი ჰყვა−ვი−სო.
მწვა−ნე−ა მუ−დამ წალ−კო−ტი,
ა−რასდ−როს, თურ−მე, არ სჭკნე−ბა,
ქვეყ−ნი−სა დრო−თა ტრი−ალ−სა
ი−გი არ ე−მორ−ჩი−ლე−ბა.
ვერ ერ−ჩის, თურ−მე, მის მწვა−ნეს
ვერც სი−ცხე, ვერ−ცა ზამ−თა−რი,
და ი−მის მზი−ან ჩრდი−ლებ−ში
მუ−დამ გა−ზა−ფხუ−ლი ა−რი.
წალ−კო−ტის შუ−ა−გულ−ში−ა
ის აკ−ვა−ნი ას−ვე−ნი−ა,
და ჯერ კაც−თა−განს იქ ჩასვ−ლა
ა−რა−ვის გა−უ−ბედ−ნი−ა.
მარ−ტო ერთ−ნი სი−რი−ნოზ−ნი
იმ აკ−ვანს გარს ეხ−ვე−ვი−ან,
მარ−ტო ი−გინი გრძნე−ულ−ნი
დასტრ−ფი−ან და დამ−ღე−რი−ან...
ამ−ბო−ბენ, - თა−მარ დე−დო−ფალს
ის აკ−ვა−ნი იქ ჩა−უდ−გამს,
და ერს თვის−თა ცრემლთ ნა−დე−ნით
ტბა კარ−ვად ზედ გა−დუ−ხუ−რავს.
ა−მას კი ა−ღარ ამ−ბო−ბენ -
აკ−ვან−ში ვინ ჩა−აწ−ვი−ნა,
ან თვით ერ−მა თვი−სი ცრემ−ლი
ზედ ტბად რისთ−ვის და−ა−დი−ნა...
იქ−ნებ, აკ−ვან−ში ის ყრმა წევს,
ვი−სიც არ ითქ−მის სა−ხე−ლი,
ვი−საც დღე-და-ღამ ჰნატ−რუ−ლობს
ჩუ−მის ნატვ−რი−თა ქართ−ვე−ლი?
თუ ე−სე ა−რის, ნე−ტა მას,
ვაჟ−კაც−სა სა−ხე−ლო−ვან−სა,
ვი−სიცა ხე−ლი პირ−ვე−ლად
დასწვ−დე−ბა ი−მა აკ−ვანსა!
თუ ე−სე ა−რის, ნე−ტა მას,
დე−და−სა სა−ხელ−დე−ბულ−სა,
ვინც იმ ყრმას პირ−ველ მი−აწვ−დის
თვის ძუ−ძუს მად−ლით ცხე−ბულ−სა!
ილია ჭავჭავაძე 14 ივლისი, 1883 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.