ვაჲ ესე დრონი

ვაჲ ე−სე დრო−ნი, საყვედრო−ნი, მომ−ცემს წყე−ნა−სა!
ვინ უძ−ლოს ჭირ−თა ჩემ−თა თქმა−სა, ა−ნუ სმე−ნა−სა?
ვსთქვამ მსმე−ნელ−თა−ცა, სულ მი−უ−ღებს მათ−სა ლხე−ნა−სა;
თქმა ა−ღარ ძალ-უცს უ−ნუ−გე−შოდ მაშვ−რალს ე−ნა−სა,
უძღ−ვენ სი−ცო−ცხლე სა−უ−კუ−ნოდ შუქთ-მოფე−ნა−სა!
ვგმე ი−გი ჟამ−ნი დრკუ და ავ−ნი, გა−სამ−წა−რე−ნი,
ვნა−ხე რა სხივ−ნი, გულთ სატ−კივ−ნი, მი−მო ა−რე−ნი;
თალხ−ნი ჩა−ეც−ვათ, სრულ მო−ეც−ვათ შუქ−თა ა−რე−ნი;
ვით ბნე−ლი დღეს-თან, ჩემს ხელ-მქნელ-თან ეს-გვარ მე−ნა−სა!
ელ−ვა−თა კრთო−მას, მუ−დამ ხსოვ−ნას, ვერ უძ−ლო გულ−მან,
სა−და ბარანთ-თან მხლე−თა ინდ−თა ქო−ნა−მან სრულ−მან,
ბა−დახშ−მან ლალ−თა, ბროლ-ფიქალთა შენართავ-თხზულმან,
მთვარე-მან მ−ცხრალ−მან, შუ−ქით მკრთალ−მან, კარ−თა დახ−შულ−მან,
არ მიმ−ცა მცი−რეს გა−საკ−ვი−რეს მოსაწყე−ნა−სა!
გა−მოკრ−თა ელ−ვა, ვი−თა ღელ−ვა, მიმ−ტა−ცა ცნო−ბა!
ტყვე-ქმნილმან გულ−მან, დადაგულ−მან, ვე−რა ჰყო თმო−ბა!
ხვეწნა-მუდარით, სა−სუ−და−რით არ ით−ნო ყმო−ბა!
თუ არ მკვლე−ლო−ბა, სისხლთ მსვლე−ლო−ბა, ვერ ვნა−ხე ლმო−ბა!
ეს გი−ჯობს, თა−ვო სა−ე−სა−ვო, მიჰყ−ვე თმე−ნა−სა!
თქმუ−ლა: "მოყ−ვა−რე საყ−ვა−რელ−სა და−უ−ძა−ბუნ−დეს, -
მას ი−გო−ნებ−დეს და მო−ნებ−დეს, სტრფო−დეს და უნ−დეს, -
მის ჭირ−სა ნაცვ−ლად თა−ვი მის−ცეს, ა−ღარ დაყმუნ−დეს,
ჰყოს მი−სი ნე−ბა და ქენე−ბა, მიჰყ−ვეს და უნ−დეს!.."
თუ−ღა ვინ−მე მგმობ, ა−მა−სა ჰყოფ მოსახსე−ნა−სა!
ბესიკი

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ჩივილი

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.