გულსა მომაწვა ვარამი
ვით ნა−გუ−ბა−რი წყა−ლი−ო.
რა მა−ლე შევ−წუ−ხე−ბულ−ვარ,
გუ−ნე−ბა მი−ძე მყრა−ლი−ო;
გა−მაგრ−დი, გუ−ლო, გუ−ნე−ბავ,
რო−გორც მყინ−ვა−რი სა−ლი−ო!
თორ მა−ლე მო−ვა სიკვ−დი−ლი,
ტუქ−სი, არ მო−ცი−ნა−რი−ო;
სულ და−მა−ცი−ლებს ჯავ−რებ−სა,
იმ−ნა−ი−რი აქვ ზა−რი−ო.
უნ−და წა−მარ−თოს უ−ე−ცარ
რაც მის მა−დევს ვა−ლი−ო.
გა−ვექ−ცე? სად უნდ წა−ვი−დე
ცხე−ნიც რო მყვან−დეს ჩქა−რი−ო?
შა−ვე−ბა? არ და−ა−ში−ნებს
ჩე−მი ფრან−გუ−ლი ხმა−ლი−ო!
ვი−ტი−რო? არ შა−მი−ცო−დებს,
არ ი−ცის ცოდვა-ბრალიო;
ვეხ−ვე−წო? არ გა−ი−გო−ნებს,
უნ−და იხ−მა−როს ძა−ლი−ო...
ი−სევ სჯობს გუ−ლით ვილ−ხი−ნო
სა−ნამ ცო−ცხა−ლი ვა−რი−ო, -
ვი−სა აქვ მე−ტი სი−ცო−ცხლე
უფ−ლის−გან ნა−ჩუ−ქა−რი−ო?
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ მეგობრული დისკუსიები
წაახალისეთ ბავშვი, ესაუბროს მეგობრებს საინტერესო თემებზე და გაუზიაროს თავისი აზრები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ისევ შენ, ისევ, ქალაოვაჟა–ფშაველა |
|
გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენვაჟა–ფშაველა |
|
ერთი რამ მინდა სათქმელადვაჟა–ფშაველა |
 |
მე შენმა ფიქრმა მიმარინდაბესიკი |
 |
აღმოხდა მნათი აღმოსავალს, მზეებრ ცხოველინიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
შავი კატალუარა ჭანტურია |
 |
სიკვდილო, სიცოცხლისადახალხური |
 |
პატარა მკითხველებსშიო მღვიმელი |
 |
მოდელი წერონუნუ ჯანელიძე |
 |
შემოდგომამ გაგვახარანესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ოპუნცია კაქტუსიმანანა ტონია |
|
მაღვიძარა მამლაყინწამანანა ტონია |
|
სუფთა ღრუტუნიამანანა ტონია |
|
მხიარული ზღაპარი ნოტებზემანანა ტონია |
|
სტვენს ბულბულიბესიკი |
