მე სოფლის თავსა ვესახლე
და არ სო−ფე−ლი ჩემს თავ−სა,
სო−ფე−ლი კარ−გად მთავ−სობ−და,
მე რომ სო−ფე−ლი მეთავ−სა,
რაც მე სოფ−ლისად მინ−დო−და,
წინ-წინ მო−ი−და ჩემს თავ−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დააწესეთ „გაჯეტების გარეშე“ დღეები ან საათები
განსაზღვრეთ დღეები ან საათები, როდესაც მთელი ოჯახი უარს ამბობს გაჯეტების გამოყენებაზე.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მოგშორდი სულსაბესიკი |
 |
ბიჭო, ვისი ხარ მალხაზიხალხური |
 |
იის სალამინათია აბულაძე |
 |
გამოცანალუარა ჭანტურია |
 |
ფისო გამებუტანუნუ კერესელიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ატმის ხე ჯოხს ეუბნებანესტან კუპრავა |
 |
მელაკუდა მელიაიოსებ ციცქიშვილი |
 |
სახლობანაქეთევან კვიტატიანი |
 |
ლოკოკინა კოკინანუნუ ჯანელიძე |
 |
საქართველოხათუნა გულიაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
გიყვარდეს წიგნიალეკო შენგელია |
 |
ბიძინას ნატვრისთვალიგივი ჭიჭინაძე |
 |
პაწია მერცხალიშიო მღვიმელი |
|
*** (დედამ მითხრა რომ ბავშვები)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
ფოსტალიონი კუელიზბარ გაბუნია |
