|
მე სოფლის თავსა ვესახლე |
|
და არ სო−ფე−ლი ჩემს თავ−სა,
სო−ფე−ლი კარ−გად მთავ−სობ−და,
მე რომ სო−ფე−ლი მეთავ−სა,
რაც მე სოფ−ლისად მინ−დო−და,
წინ-წინ მო−ი−და ჩემს თავ−სა.
ხალხური
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
