ნუ იამაყებ
ცხრა თა−ვი ბაყბაყ-დევია,
ნუ ი−ტყვი, ის რას და−მაკ−ლებს,
მე ვა−რო მძლე−თა მძლე−ვი−ა.
გახ−სოვ−დეს, კოვზ−სა პა−წი−ას
დი−დი ზღვა და−უ−ლე−ვი−ა,
ალ−ვის ხე ცამ−დე ა−სუ−ლი
ჭინჭ−ვე−ლას და−უქ−ცე−ვი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაიკითხეთ ბავშვთან ერთად ყოველდღე და წაახალისეთ, რომ თავად წაიკითხოს წიგნები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩიტი და მელიალუარა ჭანტურია |
 |
პეპი გრძელი წინდაინგა ქორდელი |
|
თებერვალილუარა ჭანტურია |
 |
დევიქეთევან კვიტატიანი |
 |
ზურიკოს ბარათიშოთა ამირანაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ხბოლელა ცუცქირიძე |
 |
*** (ლევანიკოს მოეწონა)მანანა კაკაჩია |
 |
დედა გაახარესნანა სამხარაძე |
 |
რ - ემეზილელა გაბური |
 |
ზამთარიფატმან ბოჭორიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
სიტყვა ეულივაჟა–ფშაველა |
 |
ქუჩაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
განთიადიაკაკი წერეთელი |
|
დამწველი თავის სიმშვენიერითგალაკტიონ ტაბიძე |
|
რას ჩურჩულებენ ფიფქები...ქეთევან კვიტატიანი |
