ნუ იამაყებ
ცხრა თა−ვი ბაყბაყ-დევია,
ნუ ი−ტყვი, ის რას და−მაკ−ლებს,
მე ვა−რო მძლე−თა მძლე−ვი−ა.
გახ−სოვ−დეს, კოვზ−სა პა−წი−ას
დი−დი ზღვა და−უ−ლე−ვი−ა,
ალ−ვის ხე ცამ−დე ა−სუ−ლი
ჭინჭ−ვე−ლას და−უქ−ცე−ვი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მიირთვით ნელა და გააზრებულად. ისიამოვნეთ საკვების გემოთი და ტექსტურით. ეს დაგეხმარებათ უკეთ გააკონტროლოთ თქვენი მადა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ვინ უფრო გიყვარს?ხალხური |
 |
ავტომანქანამაია კარსელი |
 |
პეპელაინგა ქორდელი |
 |
მეტეხი იდგა რუხი, პიტალოგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
პატარა მკითხველებსშიო მღვიმელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ღრუბელინესტან კუპრავა |
 |
*** (ჭიკ-ჭიკ, ჭიკ-ჭიკ)ლელა ცუცქირიძე |
|
ცხელა ცუგასლელა ცუცქირიძე |
 |
მუხლუხოს მუხუდომარიამ წიკლაური |
|
შოშია გალობსნესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მეხანძრე სპილოელიზბარ გაბუნია |
|
ქალაქისაკენგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სული ობოლინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ირაკლი მეფის ქებაბესიკი |
 |
ქეთინოს ბაფთებინოდარ დუმბაძე |
