პოეტი
ხან არც ი−სა ვარ, არც ი−სა!
გა−რე−მო−ე−ბის საყ−ვი−რი,
არც მიწი−სა ვარ, არც ცი−სა.
ნუ მკი−თხავ, მნა−ხო უგ−ნუ−რად,
ნურც გა−იკ−ვირ−ვებ ბრძნო−ბა−სა:
სულ სხვა ჰყავს ხე−ლი−სუ−ფა−ლი
ამ ჩემს გონება-გრძნობასა.
ეს გუ−ლი, სარ−კედ ქცე−უ−ლი,
ბუ−ნე−ბის ნათქვ−ხე−დი−ა,
მხო−ლოდ მის სა−ხეს გიჩ−ვე−ნებთ,
რა−საც შიგ ჩა−უ−ხე−დი−ა;
ე−ნაც მას ამ−ბობს, რაც სმე−ნას
სხვი−საგან გა−უ−გო−ნი−ა,
ან თვალს უ−ნა−ხავს და ჭკუ−ას
გაუზომ-აუწონია!
თქვენ რომ გგო−ნი−ათ, ის არ ვარ,
სხვებს რომ ჰგო−ნი−ათ, არც ი−სა!
შუ−ა−კა−ცი ვარ უბ−რა−ლო,
ხან მიწი−სა ვარ, ხან ცი−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ბოდიშის მოხდა აჩვენებს, რომ თქვენ პასუხისმგებლობას იღებთ თქვენს ქმედებებზე და გსურთ ურთიერთობის გაუმჯობესება.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გულსა მომაწვა ვარამიხალხური |
 |
გაზაფხულის პირიიროდიონ ევდოშვილი |
 |
დედა ენაგიორგი ლეონიძე |
|
სიზმარიხალხური |
 |
შემოდგომა ჰქვიამაყვალა მრევლიშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
წვიმანატალია ნადირაშვილი |
 |
მიხარიაელენე სალარიძე |
 |
ვილანელიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ჩვენი სახლი, ჩვენი ოჯახინესტან კუპრავა |
 |
ფოტოგრაფი დათუნიამზია მექერიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
შიქასტააკაკი წერეთელი |
 |
საქართველო იყო მათი საოცნებო სახელილადო ასათიანი |
 |
დედა და პოეტილილი ნუცუბიძე |
|
მგელი და კრავიაკაკი წერეთელი |
 |
გაზაფხულიმანანა ტონია |
