პოეტი
ხან არც ი−სა ვარ, არც ი−სა!
გა−რე−მო−ე−ბის საყ−ვი−რი,
არც მიწი−სა ვარ, არც ცი−სა.
ნუ მკი−თხავ, მნა−ხო უგ−ნუ−რად,
ნურც გა−იკ−ვირ−ვებ ბრძნო−ბა−სა:
სულ სხვა ჰყავს ხე−ლი−სუ−ფა−ლი
ამ ჩემს გონება-გრძნობასა.
ეს გუ−ლი, სარ−კედ ქცე−უ−ლი,
ბუ−ნე−ბის ნათქვ−ხე−დი−ა,
მხო−ლოდ მის სა−ხეს გიჩ−ვე−ნებთ,
რა−საც შიგ ჩა−უ−ხე−დი−ა;
ე−ნაც მას ამ−ბობს, რაც სმე−ნას
სხვი−საგან გა−უ−გო−ნი−ა,
ან თვალს უ−ნა−ხავს და ჭკუ−ას
გაუზომ-აუწონია!
თქვენ რომ გგო−ნი−ათ, ის არ ვარ,
სხვებს რომ ჰგო−ნი−ათ, არც ი−სა!
შუ−ა−კა−ცი ვარ უბ−რა−ლო,
ხან მიწი−სა ვარ, ხან ცი−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აჩვენეთ თქვენს ოჯახის წევრებს, როგორ უნდა მოაგვარონ კონფლიქტები ჯანსაღად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
აღმოხდა მნათი აღმოსავალს, მზეებრ ცხოველინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
გულსა მომაწვა ვარამიხალხური |
 |
ის კი არ არის ბიჭობავაჟა–ფშაველა |
 |
ანა-გოგოს წერილითამარ ფხაკაძე |
 |
შემოდგომაშიო მღვიმელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ზღარბებინათია დაშნიანი |
 |
ქართული დედა-ენაასოფია ბარშოვა |
 |
კეთილი გოჭიედუარდ უგულავა |
 |
ბებოიოსებ ციცქიშვილი |
 |
უცნაური ორთქმავალიგივი ჭიჭინაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
გულო, რას დაჰღონებულხარვაჟა–ფშაველა |
 |
გახსენებამორის ფოცხიშვილი |
 |
სად არის სათვალე?იულან ტუვიმი |
 |
ცრემლთა მდინარებესიკი |
 |
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
