სიცოცხლემ შხამი მასმია
მე კა−ხურ ღვი−ნოდ შა−ვირ−გე:
შავს−ვი და არც მო−ვე−რი−დე,
თუმც მის სიმ−წა−რე გა−ვი−გე.
ვი−ცო−დი, ეს იქ−ნე−ბო−და:
ეკ−ლის ლო−გი−ნიც და−ვი−გე.
ვწე−ვარ და მძი−ნავ ტკბი−ლა−და, _
ა−ი, ბი−ჭო−ბაც ეს ა−რი!
მაღ−ლი−დან შა−ვი ღრუ−ბე−ლი
თავს დამ−წო−ლი−ა მჭეხა−რი.
რა−ცა სწა−დი−ან, ი−სა ქმნას,
მეს−რო−ლოს მე−ხი მედგა−რი.
მე ვარ და არ შა−ვუდრ−კე−ბი,
გა−კა−ჟე−ბუ−ლი მხედა−რი.
ჯერ ა−სე ყოფ−ნა ვარ−ჩი−ე,
ნუ−კი გგო−ნი−ვართ ცხედა−რი.
გულ−ში ცო−ცხა−ლი გრძნო−ბა მაქვს,
მოუსვენა−რი, მყეფა−რი.
ჩემს თვა−ლებს ვე−ღარ ა−ში−ნებს
ცრემ−ლი და სისხ−ლი მჩქეფა−რი,
არც საკუთა−რი, არც სხვი−სა,
ჩვე−ნი ტყე-ველის მღება−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
თუ აღმოაჩენთ, რომ თქვენი შვილი ღებავს კედლებს, დაეხმარეთ მას მის მოშორებაში. თუკი იგი დაანგრევს თანატოლის აშენებულ კონსტრუქციას, სთხოვეთ, დაეხმაროს თავიდან აწყობაში
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
კოკლოზინანათია ჯანაშია |
 |
მარად შენ მიმაჩნდებესიკი |
 |
ციცომურმან ლებანიძე |
|
ვაჲ ესე დრონიბესიკი |
 |
ჰე, მამულო!გალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ზღაპრით დაპურებანუნუ ჯანელიძე |
 |
*** (დედამ მითხრა : - ლამაზია)მანანა კაკაჩია |
 |
პირველი თოვლინესტან კუპრავა |
 |
საქართველოს სიყვარულშინანა სამხარაძე |
 |
მამიკოებისოფო გასიტაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
შემომეყარა ყივჩაღიხალხური |
|
ლეგენდად დარჩეს!მურმან ლებანიძე |
 |
ქეთინო, გამოიცანი!ნოდარ დუმბაძე |
 |
კახეთსვაჟა–ფშაველა |
 |
ფიქრნი მტკვრის პირასნიკოლოზ ბარათაშვილი |
