გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენ
შუ−ა−ზე მო−დის მდი−ნა−რე,
ხი−დი არ გვი−ძე წყალ−ზე−და,
ფიქ−რი გვკლავს მო−უთ−მი−ნა−რე.
მინ−და გა−კო−ცო, მა−კო−ცო,
შენს სა−ხეს ვხე−დავ მღი−მა−რეს,
მაგ−რამ ვერ−სა−ით გა−მო−ვედ
ამ სა−ტი−ა−ლო მდი−ნა−რეს.
მეც უ−ნა−ვო ვარ, შე−ნა−ცა,
ცურ−ვა არ ვი−ცით, ვტი−რი−თა;
მეშ−ვე−ლიც არ−ვინ გვიჩნ−დე−ბა
არც ცი−დან, ა−ღარც ძი−რი−თა,
შენ მე მი−მე−ლი, მე - შე−ნა
გა−ცი−ნე−ბუ−ლი პი−რი−თა.
ვე−ღარც ხმას გაწვ−დენ, გი−თხრა რამ,
მდი−ნა−რე ბრა−ზობს, ღრი−ა−ლებს,
ჩემს ძა−ხილ−სა ნთქავს მის ზვირ−თი,
რო−გორ შა−ვა−და ტრი−ა−ლებს!..
რა უ−ნუ−გე−შო ყოფ−ნა−ა,
წელ−თა სვლა მხო−ლოდ მზე−რა−ში;
რომ მოვკვ−დე, ბევ−რით ჰჯო−ბი−ა,
მა−ინც გარ−გი−ვარ ვერ−რა−ში!..
ა−რა, ის მინ−და, გხე−დავ−დე,
ნუ−გეშ−სა ვპო−ვებ ცქე−რა−ში.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ბავშვი, რომ იყოს კეთილი სიტყვებით
ასწავლეთ ბავშვს, გამოიყენოს კეთილი და გამამხნევებელი სიტყვები სხვებთან ურთიერთობისას.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
პაწია მერცხალიშიო მღვიმელი |
 |
ვაჟა-ფშაველასაკაკი წერეთელი |
 |
მეკვლეგიორგი ქუჩიშვილი |
 |
გოგია და ყურცქვიტალუარა ჭანტურია |
|
მამალილუარა ჭანტურია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
ცხოველების ერთობალუარა ჭანტურია |
 |
*** (ჩემმა ბაბუმ დიდზე დიდი)ცირა ტურაშვილი |
|
აქლემილუარა ჭანტურია |
 |
იცვალნენ დრონიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
*** (ჩემი წკმუტუნა ბათურა)მანანა კაკაჩია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
 |
ქეთინონოდარ დუმბაძე |
|
სატრფოსაკაკი წერეთელი |
|
ნაბია და წკიპაშიო მღვიმელი |
 |
ჩემი სამშობლოლადო ასათიანი |
