გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენ
შუ−ა−ზე მო−დის მდი−ნა−რე,
ხი−დი არ გვი−ძე წყალ−ზე−და,
ფიქ−რი გვკლავს მო−უთ−მი−ნა−რე.
მინ−და გა−კო−ცო, მა−კო−ცო,
შენს სა−ხეს ვხე−დავ მღი−მა−რეს,
მაგ−რამ ვერ−სა−ით გა−მო−ვედ
ამ სა−ტი−ა−ლო მდი−ნა−რეს.
მეც უ−ნა−ვო ვარ, შე−ნა−ცა,
ცურ−ვა არ ვი−ცით, ვტი−რი−თა;
მეშ−ვე−ლიც არ−ვინ გვიჩნ−დე−ბა
არც ცი−დან, ა−ღარც ძი−რი−თა,
შენ მე მი−მე−ლი, მე - შე−ნა
გა−ცი−ნე−ბუ−ლი პი−რი−თა.
ვე−ღარც ხმას გაწვ−დენ, გი−თხრა რამ,
მდი−ნა−რე ბრა−ზობს, ღრი−ა−ლებს,
ჩემს ძა−ხილ−სა ნთქავს მის ზვირ−თი,
რო−გორ შა−ვა−და ტრი−ა−ლებს!..
რა უ−ნუ−გე−შო ყოფ−ნა−ა,
წელ−თა სვლა მხო−ლოდ მზე−რა−ში;
რომ მოვკვ−დე, ბევ−რით ჰჯო−ბი−ა,
მა−ინც გარ−გი−ვარ ვერ−რა−ში!..
ა−რა, ის მინ−და, გხე−დავ−დე,
ნუ−გეშ−სა ვპო−ვებ ცქე−რა−ში.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეეცადეთ, გაიგოთ თქვენი ოჯახის წევრების ემოციები და აჩვენოთ, რომ გესმით მათი გრძნობები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მრავალჟამიერ!ანა კალანდაძე |
 |
მე და ღამეგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შეყრილან ერთად მკრთოლვარენიბესიკი |
 |
ფისუნია კატა!ელიზბარ გაბუნია |
 |
ხმა იდუმალინიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ალექსანდრეს გაკვირვებალუარა ჭანტურია |
 |
შემოდგომაიოსებ ციცქიშვილი |
 |
*** (დათამ იპოვა სიზმარში დევის პატარა შვილიკო)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
გიორგი და მაიანათია აბულაძე |
 |
თიკანილელა ცუცქირიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ხმა კატამონთანირაკლი აბაშიძე |
 |
ნატვრავაჟა–ფშაველა |
|
სუმბული და მწირინიკოლოზ ბარათაშვილი |
|
ადგილო კურუმ-კურუმოვაჟა–ფშაველა |
 |
მხიარული ზღაპარი ნოტებზემანანა ტონია |
