|
მაცნე |
|
რას-რარა ჰფიქ−რობ შვილ−ზე−და,
ცრემლ რო ჩა−მოგ−დის მჩქე−ფა−რე
მაგ ხმელს, წაყ−ვით−ლო პირ−ზე−და?
შე−ნი გაზ−დი−ლი მა−ხა−რე
წევს მკვდა−რი კლდი−სა ძირ−ზე−და,
ე−ტყვი−ან და−რი−ე−ლა−სა,
ლა−ღის მდი−ნა−რის პირ−ზე−და.
ნა−ტყვი−ა−რი სჭირს გულ−ში−ა,
სისხ−ლი ა−მას−დის ნჩქლე−ვი−თა,
ხელ−ში უ−ჭე−რავ ფრან−გუ−ლი,
გა−და−ტე−ხი−ლი ქნე−ვი−თა.
შენს რძეს ვე−ნაცვ−ლე, დი−ა−ცო,
კარ−გი გა−გიზ−დავ რწე−ვი−თა!
ღა−მით მოგ−ვად−გა ურ−ჯუ−ლო
იმ ვიწ−რო−ებ−ში მსხდო−მა−რეთ,
წინ-წინ ის გა−და−უფ−რინ−და
ჩვე−ნის გა−წყვე−ტის მო−ლა−მეთ.
ხუთს კი და−უხ−შო ნა−თე−ლი,
სხვა−ნი ჩვენ თვი−თონ მოვ−ძა−ლეთ.
ზო−გი კლდის ეხ−ში შეგ−ვიძვ−რა,
სხვათ გა−და−ლახ−ნეს მთა−ნი−ა,
ყვე−ლამ კი გა−და−ა−წი−თა
მთე−ბის ბა−ლა−ხი მწვა−ნი−ა.
ავს−ტე−ხეთ ხმლე−ბის წკრი−ა−ლი,
თავ−ზედ დავხ−ვი−ეთ ა−ლი−ა.
ბევ−რი ი−ტი−რებს ჩვე−ნის მტრის
თმა-თაფლა, თეთ−რი ქა−ლი−ა!
დე−დი−ლამ, ღვი−ნოდ ვაქ−ცი−ეთ
ერ−თი−ან თერ−გის წყა−ლი−ა.
ზო−გე−ბი და−ში−ნე−ბულ−ნი
მთე−ბის ნა−ჟურ−მა და−ლი−ა.
ვაჟა–ფშაველა 1886 წ.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
