ბოსტნეულის ამბავი

ერთ−მა დი−ა−სახ−ლის−მა
მო−ი−ა−რა ბა−ზა−რი
და შინ ძლივს მო−ი−ტა−ნა
ტვირ−თი უ−ზარ−მა−ზა−რი.
კა−ლა−თა−ში ბოსტ−ნე−უ−ლი
ე−წყო მრა−ვალ−ნა−ი−რი -
ა−ი რა:
თა−ვის ბე−დით კმა−ყო−ფი−ლი -
გა−ბე−რი−ლი კარ−ტო−ფი−ლი.
ტკბი−ლი, რო−გორც შა−ქა−რი -
სისხ−ლის−ფე−რი ჭარ−ხა−ლი.
თით−ქოს უკ−მა−ყო−ფი−ლო
თავ−მომ−წო−ნე სტა−ფი−ლო,
და კომ−ბოს−ტო ბურ−თის−ხე−ლა -
ხრა−მუ−ნა და ას−ფურ−ცე−ლა.
ოხ−რა−ხუ−ში, მუ−ხუ−დო...
ბოსტ−ნე−უ−ლის ლო−დინ−ში
სულს ღა−ფავ−და ქო−თა−ნი,
ვე−ე−ბა და უ−ქუ−დო,
ბევრ−ჯერ ნა−ქოთ−ქო−თა−რი.
მა−გი−და−ზე ა−ტყდა და−ვა,
დი−დი სიცილ-ხარხარი.
- ვინ სჯო−ბი−ა ქვე−ყა−ნა−ზე -
კომ−ბოს−ტო თუ ჭარ−ხა−ლი,
- ვინ სჯო−ბი−ა - კარ−ტო−ფი−ლი,
თუ მუ−ხუ−დოს მარც−ვა−ლი,
- ვინ სჯო−ბი−ა - ოხ−რა−ხუ−ში,
თუ სხვა რა−მე ა−ხა−ლი!
მა−გიდ−ზე ა−ტყდა ჩხუ−ბი,
და−ვა, ა−ყალ−მა−ყა−ლი,
გა−იბერა კარ−ტო−ფი−ლი,
წა−მო−ენ−თო ჭარ−ხა−ლი,
სულ გაყ−ვითლ−და სტა−ფი−ლო:
- რას ტრა−ბა−ხობ, ყმაწ−ვი−ლო?!
აშ−რი−ალ−და ოხ−რა−ხუ−ში,
რა−ღაც უ−თხრა ჭარ−ხალს ყურ−ში;
წა−მო−ენ−თო ჭარ−ხა−ლი,
მაგ−რამ უც−ბად მა−გი−და−ზე
მი−წყდა სიცილ-ხარხარი!
სად ი−ყო და სად ა−რა
უც−ბად დი−ა−სახ−ლის−მა
ერ−თი და−ნა ა−ლე−სა -
ჯერ ყვე−ლა−ზე პატა−რა
გან−ზე გამდ−გარ სტა−ფი−ლოს
და−ნით მი−უ−ა−ლერ−სა.
შემ−დეგ მისწვ−და კომ−ბოს−ტოს,
კარ−ტო−ფი−ლიც გა−თა−ლა,
არც მუ−ხუ−დო და−ივიწყა,
გა−არ−ჩი−ა პატა−რა.
თავ−მომ−წო−ნე ოხ−რა−ხუ−შიც
თავ−ზე გადააყა−რა...
ა−იღო და ერთ ქო−თან−ში
მო−სა−ხარ−შად ჩაჰყა−რა.
ქო−თანს თა−ვი და−ა−ხუ−რა -
ბევრ−ჯერ ნა−ქოთ−ქო−თა−რი.
- ქოთ-ქოთ!
- ქოთ-ქოთ!
ხმა გა−ისმა -
აქოთ−ქოთდა ქო−თა−ნი.
ერთ−მანეთში ა−ირია
კომ−ბოს−ტო და ჭარ−ხა−ლი,
კარ−ტო−ფი−ლი, ოხ−რა−ხუ−ში
და მუ−ხუ−დოს მარც−ვა−ლი.
და მომგვ−რე−ლი
ტკბი−ლი მა−დის
უკ−ვე მზად გვაქვს
შე−ჭა−მან−დი.
ა−ბა, კარ−გად მო−ი−გო−ნე -
ამ კარგ წვნი−ანს
შენ არ ჭამ−დი?!
იულან ტუვიმი

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.