|
მთა და ღრუბელი |
|
ღრუბ−ლით გა−და−ფა−რუ−ლა
ა−მა−ყი მთა ცამ−დე;
მზის სხი−ვე−ბი ე−ფე−რე−ბა
ნის−ლის გაქრობამდე.
ნაკადულის ჩხრი−ა−ლი
ა−რე−მა−რეს ი−პყრობს,
ყვა−ვი−ლე−ბი მზის სხი−ვებს
სა−ა−ლერ−სოდ იხმობს.
მწვანე ფე−რი ე−დე−ბა
კორ−დებ−სა და ვე−ლებს,
მთა კი სა−ი−დუმ−ლოს
ან−დობს მხო−ლოდ ჯიხ−ვებს.
ლუარა ჭანტურია
|
ლექსები ბუნებაზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
