ისევ შენ, ისევ, ქალაო
მომ−ხე−დე, გა−მი−ცი−ნი−ა.
შენ მა−ინც ნუ მი−ღა−ლა−ტებ,
მოვკვ−დე−ბი - და−მი−ტი−რი−ა.
მაღ−ლი−სა მთი−სა წვერ−ზე−და
საფ−ლა−ვი გა−მი−თხა−რო−დი,
ჩე−მის სამ−შობ−ლოს ქვი−შა−ნი
ხშირ-ხშირად მო−მა−ყა−რო−დი.
ქვეყ−ნის−გან და−ვი−წყე−ბულ−სა
შენც და−მი−ვი−წყებ მა−ლე−ო,
მა−ლე ი−შო−ვი საქმ−რო−სა,
უ−კან გაჰყ−ვე−ბი ხვალ−ვე−ო.
ემ კლდე−ებს მა−ინც შეს−ტი−რე
და−ნა−ბა−რე−ბი ჩე−მი−ა:
იდგ−ნენ გულ-სალნი ა−მა−ყად,
არ შა−მა−უშ−ვან მტე−რი−ა!
ნუ და−ი−წყე−ბენ ჩა−მოშ−ლას...
არ−წივთ მო−ზარ−დონ წი−წილ−ნი,
დაჰბ−რუ−ნონ ჩემ−სა სა−მა−რეს,
მალ-მალ მა−ი−ღონ ბი−ბი−ნი;
მთებ−მა ა−ხა−რონ ყვა−ვილ−ნი,
კის−რით ა−ტა−რონ ნის−ლე−ბი,
მკვდარს გულ−ზედ ნა−მი მა−ნა−მონ, -
ი−სევ ცო−ცხა−ლი ვიქ−ნე−ბი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს კომპრომისზე წასვლა და სხვების აზრის გათვალისწინება.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სიცოცხლემ შხამი მასმიავაჟა–ფშაველა |
 |
ქეთინოს ბაფთებინოდარ დუმბაძე |
 |
ჩემი ბურთილიდია მეგრელიძე |
|
ნუმცა მსმენია სიკვდილივაჟა–ფშაველა |
 |
აღმოხდა მნათი აღმოსავალს, მზეებრ ცხოველინიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თოვლის პაპალუარა ჭანტურია |
 |
ჩვენი ბებოლიდა სტვილია |
 |
ეძინება ბუკნაჭოსლელა ცუცქირიძე |
 |
ზაქის არჩევანინუნუ ჯანელიძე |
 |
თამარ მეფე და ხონთქარიხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ისევ ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მთათ მითხრეს...ვაჟა–ფშაველა |
|
ქეთევანნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
მგელი და კრავიმანანა ტონია |
 |
ქართველი ქალიაკაკი წერეთელი |
