ისევ შენ, ისევ, ქალაო
მომ−ხე−დე, გა−მი−ცი−ნი−ა.
შენ მა−ინც ნუ მი−ღა−ლა−ტებ,
მოვკვ−დე−ბი - და−მი−ტი−რი−ა.
მაღ−ლი−სა მთი−სა წვერ−ზე−და
საფ−ლა−ვი გა−მი−თხა−რო−დი,
ჩე−მის სამ−შობ−ლოს ქვი−შა−ნი
ხშირ-ხშირად მო−მა−ყა−რო−დი.
ქვეყ−ნის−გან და−ვი−წყე−ბულ−სა
შენც და−მი−ვი−წყებ მა−ლე−ო,
მა−ლე ი−შო−ვი საქმ−რო−სა,
უ−კან გაჰყ−ვე−ბი ხვალ−ვე−ო.
ემ კლდე−ებს მა−ინც შეს−ტი−რე
და−ნა−ბა−რე−ბი ჩე−მი−ა:
იდგ−ნენ გულ-სალნი ა−მა−ყად,
არ შა−მა−უშ−ვან მტე−რი−ა!
ნუ და−ი−წყე−ბენ ჩა−მოშ−ლას...
არ−წივთ მო−ზარ−დონ წი−წილ−ნი,
დაჰბ−რუ−ნონ ჩემ−სა სა−მა−რეს,
მალ-მალ მა−ი−ღონ ბი−ბი−ნი;
მთებ−მა ა−ხა−რონ ყვა−ვილ−ნი,
კის−რით ა−ტა−რონ ნის−ლე−ბი,
მკვდარს გულ−ზედ ნა−მი მა−ნა−მონ, -
ი−სევ ცო−ცხა−ლი ვიქ−ნე−ბი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მონაწილეობა მიიღეთ გარემოსდაცვით აქციებში
მონაწილეობა მიიღეთ გარემოსდაცვით აქციებში, როგორიცაა ნარჩენების გაწმენდა ან ხეების დარგვა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
შენზე ფიქრებში, ლამაზოხალხური |
 |
დიდია თუ პატარაილია სიხარულიძე |
 |
დედა ენაგიორგი ლეონიძე |
 |
სიმღერაგრიგოლ აბაშიძე |
 |
მე სკოლაში მივდივარქეთევან ქუჩუკაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მამალიელიზბარ გაბუნია |
 |
დღეობანოდარ დუმბაძე |
 |
მზის ჩასვლის მერეანზორ აბულაშვილი |
 |
სოლომონ მეფის ეპიტაფიაბესიკი |
 |
სხარტი ქურდბაცაცასოფო გასიტაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მგელი და კრავიაკაკი წერეთელი |
 |
მერიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მეურნე იმედამანანა ტონია |
 |
ასოხატულა კუნწულებიგივი ჭიჭინაძე |
 |
არწივივაჟა–ფშაველა |
