|
მგელი, ბატკანი და მურია |
|
შეჰ−კად−რა საყ−ვე−დუ−რი−ა:
- რა−ა, რომ ბატკ−ნებს მგლის ში−შით
ვერ გვი−ჭა−მი−ა პუ−რი−ა?!
გაბ−რა−ზე−ბულ−მა მუ−რი−ამ
ხე−ლად ი−ძი−ა შუ−რი−ა,
მგლის ლეკვს, ფა−რეხ−ში შე−პა−რულს,
ძირ−ში მო−ჭა−მა ყუ−რი−ა.
მგლის ლეკვ−მა დე−დას შეს−ჩივ−ლა
დაკ−ბე−ნილ−მა და უ−ყუ−რომ:
- მუ−რი−ას მა−მა−ძაღ−ლო−ბას
რო−დემ−დე უნ−და უ−ყუ−რო?!
შე−ში−ნე−ბულ−მა ძუ მგელ−მა
ა−ტე−ხა ვაი-ვიშიო,
შვილს უ−თხრა: - ხომ გა−გაფრ−თხი−ლე,
გქონ−დეს ძაღ−ლე−ბის ში−ში−ო,
ცხვრის გა−დამ−კი−დე, მაგ ოხ−რებს,
არ უყ−ვართ ჩვე−ნი ჯი−ში−ო.
სხვა გზა არ ა−რის, შვი−ლე−ბო,
მგლის ჯიშ−მა დღე−ის ი−ქე−თო,
უნ−და გვა−რი და სა−ხე−ლი
ძაღ−ლე−ბად გა−და−ვი−კე−თოთ.
ნოდარ დუმბაძე
|
ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
