- უნდა ავდგე, დედიკო,
რა ვქნა , არ მეძინება;
გესმის? - გარეთ ქარი ქრის,
ყურშა გაგვეყინება.

შემოვუშვათ, ცოდოა,
სახლში ცოტას გათბება.
თორემ გაცივდება და
სურდო დაემართება.

ყურშა, ყურშა, სადა ხარ?
...

პიანინოს ძლივს წვდება,
ჩვენი ცელქი მართა.
წამოსკუპდა სკამზე,
წელში გაიმართა.
ყველას გამოგვიცხადა:
- რა დაგიკრათ, მართლა?

ჩემი პატარა ბეკეკა,
დახტის, ორფეხზე დგებაო,
ჯერ რქები არ ამოსვლია
და უკვე ირქინებაო.

- თამუნია, რა მოხდა?
ასე რად გეცინება?
- გეტყვი, გეტყვი, დედიკო,
ვიცი, არ გეწყინება.
ფისო მიწევს ფეხებთან,
ძაან მეღიტინება.
დარჩეს ფისო, ფეხები
...

ჭყუპ, ჭყუპ! დედამ მაბანავა,
თბილ ლოგინში ჩამაწვინა.
მაძინებდა, მაგრამ დაღლილს
ჩემზე ადრე ჩაეძინა.
დედას ფრთხილად მოვეფერე,
მას კი, ძილში გაეცინა,
მერე მკერდში ჩავეხუტე
...