ჟივჟივა და ჟიოტა
ჟივ−ჟი−ვა და ჟი−ო−ტა.
ჟივ−ჟი−ვა სულ ჟივ−ჟი−ვებ−და,
ჟი−ო−ტას სულ ში−ო−და.
ერ−თხელ, რო−ცა დედა-ჩიტი
სა−ნა−დი−როდ წა−ვი−და,
ჭრე−ლი კა−ტა ჩა−მო−ცოც−და
სახ−ლის სა−ხუ−რა−ვი−დან.
მი−ე−პა−რა სა−წყალ ბარ−ტყებს
და კლანჭს რო−ცა ჭი−დებ−და,
თვა−ლი მოჰკ−რეს მსუ−ნაგ ფი−სოს
მე−ზო−ბელ−მა ჩი−ტებ−მა.
დას−ჭყივ−ლეს და მო−ძა−ლა−დეს
თავ−ში ჩა−უ−ნის−კარ−ტეს,
მა−თი წე−რა გახ−დე−ბო−და,
რომ არ ეხს−ნა სის−ხარ−ტეს.
იმ დღის მე−რე ჩი−ტის ბუ−დეს
გვერ−დით რო−გორ ჩა−უვ−ლის,
ი−ცის ფი−სომ,
კარ−გად ი−ცის
თა−ვის და−ნა−შა−უ−ლი...
იზრ−დე−ბო−და ო−რი ბარ−ტყი -
ჟივ−ჟი−ვა და ჟი−ო−ტა.
ჟივ−ჟი−ვა სულ ჟივ−ჟი−ვებ−და,
ჟი−ო−ტას სულ ში−ო−და.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ემზარ კვიტაიშვილის სხვა ლექსები:
ჟივჟივა და ჟიოტა |
ციყვი |
ასწავლეთ პასუხისმგებლობა სხვების მიმართ
ასწავლეთ ბავშვს, რომ მისი ქმედებები გავლენას ახდენს სხვებზე და რომ მნიშვნელოვანია სხვების გრძნობების გათვალისწინება.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მშვენიერას ქართველასალექსანდრე ორბელიანი |
 |
მრავალჟამიერ!ანა კალანდაძე |
 |
უშგულელი თოვლის ბაბუელენე სალარიძე |
 |
ილაპარაკეთლილი ნუცუბიძე |
|
ბაიათიალექსანდრე ორბელიანი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
სუფრა დადგა თავდაყირანუნუ ჯანელიძე |
 |
ბებოს დალოცვანინო სტურუა |
 |
გაზაფხულინატალია ნადირაშვილი |
|
ბაბუაწვერანუნუ ჯანელიძე |
 |
საქართველოლუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მერანინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
წყალი არ ყველა წყალიამანანა ტონია |
 |
ჯეჯილიიოსებ დავითაშვილი |
 |
ერთგულებამაია მიქაია |
 |
ყვარლის მთებსილია ჭავჭავაძე |
