ჟივჟივა და ჟიოტა
ჟივ−ჟი−ვა და ჟი−ო−ტა.
ჟივ−ჟი−ვა სულ ჟივ−ჟი−ვებ−და,
ჟი−ო−ტას სულ ში−ო−და.
ერ−თხელ, რო−ცა დედა-ჩიტი
სა−ნა−დი−როდ წა−ვი−და,
ჭრე−ლი კა−ტა ჩა−მო−ცოც−და
სახ−ლის სა−ხუ−რა−ვი−დან.
მი−ე−პა−რა სა−წყალ ბარ−ტყებს
და კლანჭს რო−ცა ჭი−დებ−და,
თვა−ლი მოჰკ−რეს მსუ−ნაგ ფი−სოს
მე−ზო−ბელ−მა ჩი−ტებ−მა.
დას−ჭყივ−ლეს და მო−ძა−ლა−დეს
თავ−ში ჩა−უ−ნის−კარ−ტეს,
მა−თი წე−რა გახ−დე−ბო−და,
რომ არ ეხს−ნა სის−ხარ−ტეს.
იმ დღის მე−რე ჩი−ტის ბუ−დეს
გვერ−დით რო−გორ ჩა−უვ−ლის,
ი−ცის ფი−სომ,
კარ−გად ი−ცის
თა−ვის და−ნა−შა−უ−ლი...
იზრ−დე−ბო−და ო−რი ბარ−ტყი -
ჟივ−ჟი−ვა და ჟი−ო−ტა.
ჟივ−ჟი−ვა სულ ჟივ−ჟი−ვებ−და,
ჟი−ო−ტას სულ ში−ო−და.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ემზარ კვიტაიშვილის სხვა ლექსები:
ციყვი |
ჟივჟივა და ჟიოტა |
თამაში უფრო მეტია, ვიდრე უბრალოდ გართობა და მხიარულება
თამაშის საშუალებით ბავშვი გამოიმუშავებს თვით-კონტროლის, პასუხისმგებლობისა და ლიდერობის უნარებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
იაშიო მღვიმელი |
 |
ცრემლთა ისარნიბესიკი |
 |
სიყვარულივაჟა–ფშაველა |
 |
ყველაზე ლამაზომაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ქართული ორნამენტიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
შიშველიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ღამის ბინდილუარა ჭანტურია |
 |
პაპა და შვილიშვილიშოთა ამირანაშვილი |
 |
მივიწყებული ფისოელიზბარ გაბუნია |
 |
პატარა ვაჟკაცის ფიქრებიმანანა კაკაჩია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
|
გულო, არ გასტყდე!ვაჟა–ფშაველა |
|
ვარდიდავით მაჩაბელი |
|
როს ვუკვირდები თავის თავს…ვაჟა–ფშაველა |
 |
მომჩივანი დათვიმანანა ტონია |
