ჟივჟივა და ჟიოტა
ჟივ−ჟი−ვა და ჟი−ო−ტა.
ჟივ−ჟი−ვა სულ ჟივ−ჟი−ვებ−და,
ჟი−ო−ტას სულ ში−ო−და.
ერ−თხელ, რო−ცა დედა-ჩიტი
სა−ნა−დი−როდ წა−ვი−და,
ჭრე−ლი კა−ტა ჩა−მო−ცოც−და
სახ−ლის სა−ხუ−რა−ვი−დან.
მი−ე−პა−რა სა−წყალ ბარ−ტყებს
და კლანჭს რო−ცა ჭი−დებ−და,
თვა−ლი მოჰკ−რეს მსუ−ნაგ ფი−სოს
მე−ზო−ბელ−მა ჩი−ტებ−მა.
დას−ჭყივ−ლეს და მო−ძა−ლა−დეს
თავ−ში ჩა−უ−ნის−კარ−ტეს,
მა−თი წე−რა გახ−დე−ბო−და,
რომ არ ეხს−ნა სის−ხარ−ტეს.
იმ დღის მე−რე ჩი−ტის ბუ−დეს
გვერ−დით რო−გორ ჩა−უვ−ლის,
ი−ცის ფი−სომ,
კარ−გად ი−ცის
თა−ვის და−ნა−შა−უ−ლი...
იზრ−დე−ბო−და ო−რი ბარ−ტყი -
ჟივ−ჟი−ვა და ჟი−ო−ტა.
ჟივ−ჟი−ვა სულ ჟივ−ჟი−ვებ−და,
ჟი−ო−ტას სულ ში−ო−და.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ემზარ კვიტაიშვილის სხვა ლექსები:
ციყვი |
ჟივჟივა და ჟიოტა |
შეაქეთ მეგობრების ურთიერთდახმარება
შეაქეთ ბავშვი, როდესაც ის და მისი მეგობრები ერთმანეთს ეხმარებიან.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ვინ არის კაცი?ვაჟა–ფშაველა |
 |
მოით მიჯნურნობესიკი |
 |
ალაზანსილია ჭავჭავაძე |
|
მე შენი ტრფობით ვერ გავძეხვაჟა–ფშაველა |
|
ხიდო, მოგენდე, ჩამიტყდივაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დათვის ბელოედუარდ უგულავა |
 |
აჩუმაყვალა მრევლიშვილი |
 |
Მოსაწყენი გალიანინია კაპანაძე |
 |
სპილონათია აბულაძე |
 |
*** (დედამ მითხრა რომ ბავშვები)ქეთევან კვიტატიანი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჰიმნი ქართულ ანბანსგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სამი კნუტიგივი ჭიჭინაძე |
|
ბაიათიბესიკი |
|
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
სიკვდილი გმირისავაჟა–ფშაველა |
