![]() ![]() ![]() |
მომჩივანი დათვი |
![]() |
ზღაპარი
თურ−მე, პატ−რულ- ბზიკს უ−რე−კავს,ტყი−დან პა−ტა−რა დათ−ვი:
-პატ−რულო! კი მაქვს ბა−ტო−ნო,
მე თქვე−ნი დი−დი ხათ−რი,
მაგ−რამ რა−ღა ვქნა არ ვი−ცი,
უ−სა−მართ−ლო−ბით დავდ−ნი,
ფუტ−კა−რი მჩაგ−რავს, მა−წა−მებს,
ნერ−ვი−უ−ლო−ბით გავქ−რი.
ბზუ−ი−ლა, ცხვირ−ზე და−მაჯ−და,
ნეს−ტა−რით მი−წყებს ღი−ტინს,
ცხვირს მა−ცე−მი−ნებს, მაც−რემ−ლებს,
არ წყვეტს ზუ−ზუნს და ღი−ღინს.
მის სკა−ში დრუნ−ჩი ჩავ−ყა−ვი,
რა ვქნა თუ მიყ−ვარს თაფ−ლი?
ტყუ−ი−ლად კი არ მინ−დო−და,
ვაგ−რო−ვე მისთ−ვის წაბ−ლი.
ბო−რო−ტი, ცხვირ−ში შე−მიძვ−რა,
ნეს−ტარს შიგ მა−სობს ხიჭ−ვად,
ძუნწ ფუტ−კარს რად ე−ნა−ნე−ბა,
ჩემთ−ვის თა−ვი−სი ფი−ჭა?
უნ−და ვუ−ჩივ−ლო, მიშ−ვე−ლე,
გა−ა−სა−მართ−ლე ჩქა−რა,
ის გეს−ლი−ა−ნი არ−სე−ბა,
ბზუ−ი−ლა, მე−ტი−ჩა−რა.
და−კი−და დათვ−მა ყურ−მი−ლი,
გაჩნ−და ბზი−კი პატ−რულად,
გა−ა−სა−მართ−ლა ორ−თა−ვე,
სი−ტყვა თქვა მან მხატვ−რუ−ლად:
-თუ−კი, ფუტ−კა−რო და−თუ−ჩამ
მო−გართ−ვა გოდ−რით წაბ−ლი,
შენც, ა−დე−ქი და მი−ე−ცი
ე−კუთვ−ნის ერ−თი სათ−ლი.
რა ძა−ლა ქონ−და ბზუ−ი−ლას,
და−წუ−რა ფი−ჭა თაფ−ლი,
ე−ნას უ−ყოფს და თვალს უკ−რავს,
გა−მართ−ლე−ბუ−ლი დათ−ვი.
მანანა ტონია
![]() |
ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!