გულო, რას დაჰღონებულხარ

გუ−ლო, რას დაჰ−ღო−ნე−ბულ−ხარ,
რას ი−ბუ−რე−ბი ნის−ლი−თა?
გა−ნა სულ ეს−რე ვიქ−ნე−ბით
დაკ−რუნ−ჩხვი−ლე−ბი ყინ−ვი−თა!
ჩქა−რა ზა−ფხუ−ლი მო−ა−ლის,
ა−ყოვ−დე−ბი−ან ი−ა−ნი,
გა−ი−ბა−ნე−ბა წვი−მი−თა
მთა და მინ−დო−რი მტვრი−ა−ნი,
საფ−ლა−ვის ქვა−ზედ მოჯ−დე−ბა
ო−ფო−ფა სავარცხლი−ა−ნი.

წე−რო−ნიც გა−მოჩნ−დე−ბი−ან,
და−მამშ−ვე−ნებ−ნი ცი−სა−ნი,
გუგული-დ' მერ−ცხა−ლიც მოვ−ლენ,
ფრინ−ველ−ნი შო−რის გზი−სა−ნი.
და−სად−ნო−ბი−ა, დად−ნე−ბა
მთას თოვ−ლი, ხევ−ში ზვა−ვი−ა.
გა−მა−იმტვ−რე−ვა ა−რაგ−ვი,
გა−ზა−ფხუ−ლო−ბით შა−ვი−ა,
მუ−ქა−რით ანგ−რევს მი−და−მოს
გა−ბეზ−რე−ბუ−ლი ა−ვი−ა.
მტკვარ−საც ჩას−ძა−ხებს მრის−ხა−ნედ:
„შე−ნაც გა−შა−ლე მკლა−ვი−ა!“

ცაც ხომ ხმას მოს−ცემს მაღ−ლი−თა
მი−წის სი−ცო−ცხლით ფუ−ილ−სა,
მოსქ−დე−ბა წვი−მა ხში−რა−და,
დაბ−ლა მა−ი−ღებს შხუ−ილ−სა;
ზედ და−ეხ−ვე−ვა ელ−ვა−ცა
შა−ვის ღრუბ−ლე−ბის ხუ−ილ−სა.
გუ−ლო, ჩვენც სი−ცო−ცხლეს ვიგრძ−ნობთ,
ლაღს მო−ვი−სურ−ვებთ მღე−რა−სა,
ჩვენც შე−ვუ−ფე−რებთ კი−ჟი−ნით
ყოვლგ−ნივ ბუ−ნე−ბის ლხე−ნა−სა,
ი−მე−დი ბევ−რად სჯო−ბი−ა
უ−აზ−რო ბე−დის−წე−რა−სა!
ვაჟა–ფშაველა 1887 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.