სუმბული და მწირი
სუმ−ბუ−ლო, სად არს ფე−როვ−ნე−ბა შე−ნი სა−ა−მო,
რომ შენ−სა მჭვრე−ტელს არ გა−აჩნ−და დი−ლა, სა−ღა−მო?
მარქ−ვი, სა−და არს სუ−ნი შე−ნი, ა−მო და ნე−ლი,
რომ−ლით ათ−რობ−და სი−ცო−ცხლის ჟამთ ლა−მა−ზი ვე−ლი?
სუმ−ბუ−ლი
მწი−რო, ხომ ხე−დავ, მოვჰკ−ლე−ბი−ვარ ჩემს სამ−შობ−ლოს გულს,
ჩემთ სწორ−თა ყვა−ვილთ, მშვე−ნი−ერს ცას და ჩემ−სა ბულ−ბულს.
ა−გერ მა−ი−სი ა−აყ−ვა−ვებს ტურ−ფად ბუ−ნე−ბას,
მო−ვა ბულ−ბუ−ლი და და−უშტ−ვენს სიყ−ვა−რუ−ლის ხმას,
ხო−ლო მე ხშუ−ლი ბნელ−სა სად−გურს და სევ−დი−ან−სა,
ვე−ღარ ვი−ხი−ლავ ჩემ−სა ტურ−ფას და ტკბილს მგო−სან−სა!
მწი−რი
ნუ თუ ვერ ჰპო−ვებ აქ სა−ნაცვ−ლოს, ვერც რას სა−ა−მურს,
სა−დაც ოქ−რო−თი და ვერ−ცხლი−თა გიმ−კო−ბენ სად−გურს;
სა−დაცა კა−ცი შენს შვე−ნე−ბას ეს−რეთ ი−ნა−ხავს,
რომ მზე ვერ გიჭკ−ნობს და სი−ცი−ვე ვე−რა და−გაზ−რავს?
სუმ−ბუ−ლი
მაგ−რამ მარქვ, რა არს ჩემთ−ვის სახ−ლი დიდ-მშვენიერი,
ვით გა−ა−ღი−მებს ჩემს შვე−ნე−ბას ხშუ−ლი ჰა−ე−რი?
არ−ღა მევ−ლე−ბა გა−რე წყა−რო, ცი−ვი, კამ−კა−მი,
არ−ღა მე−ცე−მის დი−ლით გულ−სა სი−ცო−ცხლის ნა−მი;
გრი−ლი ნი−ა−ვი ჩემ−თა ფურ−ცელთ არ უ−ა−ლერ−სებს
და მაყვ−ლის ბუტ−კი მზი−სა სხივ−თა არ−ღა უჩრ−დი−ლებს.
მწი−რი
სუმ−ბუ−ლო ტურ−ფავ, მო−ი−გო−ნე მკაც−რი ზამ−თა−რი,
მის−გან შენ ახ−ლა იქ−ნე−ბო−დი უ−წყა−ლოდ მკვდა−რი;
ნა−ხე, რა ძა−ლუძს შენთ−ვის მზრუნ−ველს კა−ცისა ხელ−სა,
რომ მი−სი სუს−ხი ვერ შე−გირ−ყევს ვერც თუ ფურ−ცელ−სა.
სუმ−ბუ−ლი
ჰე, მწი−რო, სოფ−ლად ყო−ველ−სა აქვს ჟა−მი და ბო−ლო,
მაგ−რამ ა−მას ვწუხ, რომ უჟა−მოდ მე−ღე−ბის ბო−ლო!
ზამთ−რით ბუ−ნე−ბა ა−რა კვდე−ბა, — სევ−დით ი−მოს−ვის,
რომ თა−ვისს სატრ−ფოს, გა−ზა−ფხულ−სა, გა−ნე−შო−რე−ბის!
და მყის ვი−თა−რის შვე−ნე−ბი−თა კვლავ შე−ი−ფურცვ−ლის,
ო−დეს მერ−ცხალ−ნი ა−ხა−რე−ბენ მოსვ−ლას საყ−ვარ−ლის!
ახ, რო−დის ვნა−ხო მე−ცა ვე−ლად ჩე−მი ბულ−ბუ−ლი,
რომ გან−ვი−შა−ლო კვლავ სი−ტურ−ფით მი−სი სუმ−ბუ−ლი!
მწი−რი
მშვი−დო−ბით, წა−ვალ, მეც მოვ−ძებ−ნი ჩემ−სა ყვა−ვილ−სა;
ი−სიც შენ−სავით გა−ნა−შო−რეს სამ−შობ−ლო ველ−სა!
ვა−ი თუ მა−საც უდ−როდ აჭკ−ნობს უ−წყა−ლო ხე−ლი,
და არ−ღა მომხვ−დეს სუ−ნი მი−სი, ჭირთ უ−კუმყ−რე−ლი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ყოველდღე ეთამაშეთ ბავშვებს, თუნდაც, ნახევარი საათის განმავლობაში, რადგან მათთვის აუცილებელია სისტემატიურად გრძნობდნენ როგორც დედის, ასევე, მამის ყურადღებას. შეეცადეთ გაამხიარულოთ ბავშვები და თავადაც გამხიარულდეთ. შეიძლება ყოველთვის არ იყოთ კომფორტულად, ვერ მართოთ ბავშვები, გაბრაზდეთ ან იმედგაცრუება იგრძნოთ, თუმცა, გახსოვდეთ, რომ თქვენი შვილებისათვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანები ხართ და ყველაზე დიდ გავლენას მათ ქცევაზე, აზრებსა და ემოციებზე სწორედ თქვენ ახდენთ.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ბაიათიბესიკი |
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
 |
არაგვსვაჟა–ფშაველა |
 |
რთველირაფიელ ერისთავი |
 |
ინტერნაციონალიაკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თაგვინოდარ დუმბაძე |
 |
დათვის საიდუმლომაია წიგნაძე |
 |
ტყის მეგობარიმზია გოგნიაშვილი |
 |
ვაშლიმაია კარსელი |
|
დათუნიანოდარ დუმბაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
კავკაზის მთები მაშუკის მთიდგანალექსანდრე ორბელიანი |
|
მახეში გაბმული ჩიტიაკაკი წერეთელი |
|
სიკვდილი გმირისავაჟა–ფშაველა |
 |
ზოოპარკშივასილ გვეტაძე |
 |
დილა ასე დაიწყეთამარ ფხაკაძე |
