საფლავი მეფის ირაკლისა
(კნიაზს მ... კ... ძეს ბარატაევს)
და ცრემლთ და−ვან−თხევ შენს სა−ხელ−ზე, მე−ფევ ხმო−ვა−ნო!
ახ, რად არ ძა−ლუძს გან−ცო−ცხლე−ბა წმი−დას აჩრ−დილ−სა,
რომ გარდ−მო−ხე−დო ა−ხალს ქართლ−სა, შენს პირმ−შოს შვილ−სა!
თაყ−ვანსვს−ცემ შენ−სა ნა−ან−დერ−ძებს, წი−ნას−წა−რად თქმულს!
გახ−სოვს, სიკვ−დი−ლის ჟამს რომ უ−თხარ ქართლს და−ობ−ლე−ბულს?
ა−ჰა აღს−რულ−და ხელმ−წი−ფუ−რი აწ აზ−რი შე−ნი,
და ვსჭამთ ნა−ყოფ−სა მის−გან ტკბილ−სა აწ შენ−ნი ძე−ნი.
ჟამ-ვითარებით გარ−დახ−ვე−წილთ შენთ შვილთ მი−და−მო
მო−აქვთ მა−მულ−ში გა−ნათ−ლე−ბა და ხმა სა−ა−მო;
მა−თი ცხო−ვე−ლი, ტრფი−ა−ლე−ბით აღ−სავ−სე სუ−ლი
უდ−ნობს ყი−ნულ−სა ჩრდი−ლო−ეთ−სა, გან−ცე−ცხლე−ბუ−ლი.
და მუ−ნით ჰზიდ−ვენ თესლ−თა ძვირ−ფასთ მშო−ბელს ქვე−ყა−ნად,
მხურ−ვა−ლეს ცის ქვეშ მო−სამ−კალ−თა ერ−თი ა−თა−სად!
სა−დაც ა−ქამ−დინ ხმლით და ძა−ლით ჰფლობ−და ქართ−ვე−ლი,
მუნ სამშ−ვი−დო−ბო მო−ქა−ლა−ქის მარ−თავს აწ ხე−ლი!
აწ არ−ღა ერ−ჩის ქართ−ლის გულ−სა კას−პი−ის ღელ−ვა,
ვერ−ღა ურ−ყევს მას განს−ვე−ნე−ბას მი−სი აღ−ტყველ−ვა;
შა−ვის ზღვის ზვირთ−ნი, ნაცვ−ლად ჩვენ−თა მო−სისხ−ლე მტერ−თა,
აწ მოგ−ვიგვ−რი−ან მრა−ვა−ლის მხრით ჩვენ−თა მოძ−მე−თა!
მშვი−დო−ბა შენ−სა წმი−დას აჩრ−დილს, გმი−რო განთქ−მუ−ლო,
უ−კა−ნასკ−ნე−ლო ი−ვე−რი−ის სიმტ−კი−ცის სუ−ლო!
აწ მიხვ−და ქართ−ლი შენ−სა ქველ−სა ან−დერძ−ნა−მაგ−სა,
და თაყ−ვან−სა სცემს შენ−სა საფ−ლავს, ცრემ−ლით აღ−ნაგ−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჟივჟივა და ჟიოტაემზარ კვიტაიშვილი |
 |
ავადმყოფიაკაკი წერეთელი |
 |
ტკბილი - კბილი?მანანა ტონია |
 |
ბრიყვი ბიჭი - იანეკიიულან ტუვიმი |
 |
გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
წვიმანესტან კუპრავა |
 |
მწუხარებაილია ჭავჭავაძე |
 |
ბებოს დალოცვაელიზბარ გაბუნია |
|
დასჯილი ფისომანანა ტონია |
 |
ვეშაპიქეთევან კვიტატიანი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
გოგჩაალექსანდრე ჭავჭავაძე |
 |
სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
რთველირაფიელ ერისთავი |
|
კატისა და თაგვთა შერიგებამანანა ტონია |
 |
რუსთაველ!ალექსანდრე ორბელიანი |
