საფლავი მეფის ირაკლისა
(კნიაზს მ... კ... ძეს ბარატაევს)
და ცრემლთ და−ვან−თხევ შენს სა−ხელ−ზე, მე−ფევ ხმო−ვა−ნო!
ახ, რად არ ძა−ლუძს გან−ცო−ცხლე−ბა წმი−დას აჩრ−დილ−სა,
რომ გარდ−მო−ხე−დო ა−ხალს ქართლ−სა, შენს პირმ−შოს შვილ−სა!
თაყ−ვანსვს−ცემ შენ−სა ნა−ან−დერ−ძებს, წი−ნას−წა−რად თქმულს!
გახ−სოვს, სიკვ−დი−ლის ჟამს რომ უ−თხარ ქართლს და−ობ−ლე−ბულს?
ა−ჰა აღს−რულ−და ხელმ−წი−ფუ−რი აწ აზ−რი შე−ნი,
და ვსჭამთ ნა−ყოფ−სა მის−გან ტკბილ−სა აწ შენ−ნი ძე−ნი.
ჟამ-ვითარებით გარ−დახ−ვე−წილთ შენთ შვილთ მი−და−მო
მო−აქვთ მა−მულ−ში გა−ნათ−ლე−ბა და ხმა სა−ა−მო;
მა−თი ცხო−ვე−ლი, ტრფი−ა−ლე−ბით აღ−სავ−სე სუ−ლი
უდ−ნობს ყი−ნულ−სა ჩრდი−ლო−ეთ−სა, გან−ცე−ცხლე−ბუ−ლი.
და მუ−ნით ჰზიდ−ვენ თესლ−თა ძვირ−ფასთ მშო−ბელს ქვე−ყა−ნად,
მხურ−ვა−ლეს ცის ქვეშ მო−სამ−კალ−თა ერ−თი ა−თა−სად!
სა−დაც ა−ქამ−დინ ხმლით და ძა−ლით ჰფლობ−და ქართ−ვე−ლი,
მუნ სამშ−ვი−დო−ბო მო−ქა−ლა−ქის მარ−თავს აწ ხე−ლი!
აწ არ−ღა ერ−ჩის ქართ−ლის გულ−სა კას−პი−ის ღელ−ვა,
ვერ−ღა ურ−ყევს მას განს−ვე−ნე−ბას მი−სი აღ−ტყველ−ვა;
შა−ვის ზღვის ზვირთ−ნი, ნაცვ−ლად ჩვენ−თა მო−სისხ−ლე მტერ−თა,
აწ მოგ−ვიგვ−რი−ან მრა−ვა−ლის მხრით ჩვენ−თა მოძ−მე−თა!
მშვი−დო−ბა შენ−სა წმი−დას აჩრ−დილს, გმი−რო განთქ−მუ−ლო,
უ−კა−ნასკ−ნე−ლო ი−ვე−რი−ის სიმტ−კი−ცის სუ−ლო!
აწ მიხვ−და ქართ−ლი შენ−სა ქველ−სა ან−დერძ−ნა−მაგ−სა,
და თაყ−ვან−სა სცემს შენ−სა საფ−ლავს, ცრემ−ლით აღ−ნაგ−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
სკოლამდელი აღზრდის მასწავლებლები განუწყვეტლივ იმეორებენ იმას, რომ დღეს ბავშვებს ნაკლებად აქვთ წარმოსახვის უნარი თამაშის დროს, ვიდრე ეს ერთი ან ორი ათეული წლის წინანდელ ბავშვებს ჰქონდათ. „უმეტესობა მათი ქმედებებისა ზედამხედველობის ქვეშ ხორციელდება“, ამბობს ჰეინსი. გამოსავალი: თქვი: „წადი, ითამაშე“. ვალდებული არ ხართ უზრუნველყოთ თქვენი შვილის ბედნიერება 24/7-ზე. აცადეთ, ცოტა მოიწყინოს. თუმცა, დარწმუნდით, რომ გასართობად გარკვეული ნივთები აქვს.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დიდი თამარივაჟა–ფშაველა |
 |
ვპოვე ტაძარი შესაფარი, უდაბნოდ მდგარი;ნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
მალე ფერგადაშლილიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
საახალწლოდვაჟა–ფშაველა |
 |
ას ორი წლის კუს ოცნებაელიზბარ გაბუნია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
აპეურებიგოდერძი ჩოხელი |
 |
მადლიერი შველიგივი ჩიღვინაძე |
 |
წვიმანესტან კუპრავა |
 |
ჭარბი წონამანანა ტონია |
|
დაბურდღუნებს ტყეში დათვი!ნესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ლიკა და სარკემანანა ტონია |
|
ჩვენ, პოეტები საქართველოსიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გოდებააკაკი წერეთელი |
 |
ჩემს მინერვასდავით მაჩაბელი |
|
ილია ჭავჭავაძის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
