არ უკიჟინო, სატრფოო, შენსა მგოსანსა გულისთქმა
მოკვ−დავ−სა ე−ნას არ ძა−ლუძს უკვ−დავ−თა გრძნო−ბათ გა−მოთქ−მა!
მინ−და მზე ვი−ყო, რომ სხივ−ნი ჩემთ დღე−თა გარ−სა−მო−ვავ−ლო,
სა−ღა−მოს მისთ−ვის შთა−ვი−დე, რომ დი−ლა უფ−რო ვა−ცხოვ−ლო.
მინ−და რომ ვი−ყო ვარსკვ−ლა−ვი, გან−თი−ა−დი−სა მორ−ბე−დი,
რომ ჩემს აღ−მოსვ−ლას ე−ლოდ−ნენ ტყე−თა ფრინ−ველ−ნი და ვარ−დი.
მინ−და შენ ი−ყო, სატრ−ფო−ო, მშვე−ნი−ე−რი−სა ცის ცვა−რი,
რომ გა−ნა−ცო−ცხლო, შა−ვარ−ნო, მდე−ლო, სი−ცხი−თა დამჭკ−ნა−რი,
რომ მხო−ლოდ მზი−სა ცი−ა−გი მას დი−ლის ნამ−სა იშ−რობ−დეს,
და, ერ−თად შეს−ხი−ვე−ბულ−ნი, შვე−ბას მოჰ−ფენდ−ნენ სი−ცო−ცხლეს!
ა−რეს ავ−სებ−დენ სი−ა−მით, მცე−ნა−რეთ გან−მა−ცხოვ−ლებ−ლად,
იყვ−ნენ მა−რა−დის, უხს−ნე−ლად, სოფ−ლი−სა გან−სა−თა−ვებ−ლად!
ნუ თუ ამ სუ−ლის წა−დილ−საც ჰრქვა სიყ−ვა−რუ−ლი სხვა−თა−ებრ?
მა−შინ მზეც უსხივ-უცეცხლოდ შე−იძ−ლებს ნათ−ვას ვარსკვ−ლა−ვებრ;
მა−შინ ვარ−დიცა გან−თი−ადს ვერ−ღა−რა გარ−და−ი−შა−ლოს
და ცი−სა ცვარ−მან მდე−ლოი არ−ღა−რა გა−ა−ბი−ბი−ნოს.
მა−შინ შენც სხვა−თა მოკვ−დავ−თა ბა−ნო−ვანთ მი−ემს−გავ−სე−ბი!
მაშ რად ერ−ჩე−ვი მათ შო−რის და ცი−ურთ და−ე−და−რე−ბი?..
მაგ−რა−მა მშვე−ნი−ე−რე−ბა გაქვს, ცი−სი−ე−რო, უხრწ−ნე−ლი,
და ჩემ−თა გრძნო−ბათ შენ−და−მი ვერ დასდ−ვან კაც−თა სა−ხე−ლი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ასწავლეთ ბავშვს, დაგეგმოს თავისი დრო
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს დროის მართვა და პრიორიტეტების განსაზღვრა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ხიდო, მოგენდე, ჩამიტყდივაჟა–ფშაველა |
 |
რკოს კაცუნავასილ გულეური |
 |
მესხის გამოხედვაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მომაკვდავის ფიქრებიაკაკი წერეთელი |
|
გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ქარიფატმან ბოჭორიშვილი |
|
ზამთარიფატმან ბოჭორიშვილი |
 |
დედასმაია წიგნაძე |
 |
*** (ჩემმა ბაბუმ დიდზე დიდი)ცირა ტურაშვილი |
 |
დარისა და ავდრისამარიამ წიკლაური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჩემი სამშობლოლადო ასათიანი |
 |
სუმბული და მწირინიკოლოზ ბარათაშვილი |
|
გულო, რას დაჰღონებულხარვაჟა–ფშაველა |
 |
ლეგენდად დარჩეს!მურმან ლებანიძე |
 |
კავკაზის მთები მაშუკის მთიდგანალექსანდრე ორბელიანი |
