წილის ყრა
გუ−დანს გუ−და−ნის ჯვარ−ში−ა, -
გა−რეთ ი−ყოფ−დენ ნა−დავლ−სა,
ჩოჩ−ქო−ლი ის−მის ჯარ−ში−ა.
წი−ლის ყრა ა−რი, ცი−ლო−ბა
ა−თას ცხვარს, ო−რას ხარ−ში−ა.
გმირს არ ა−ჯავ−რებს ნა−დავ−ლი,
შეკ−რუ−ლი ა−რის წარბ−ში−ა,
სა−ხელს ვერ გასცვ−ლის დავ−ლა−ზე,
მით არ ე−რე−ვა ხალხ−ში−ა,
ა−რაფ−რად იმჩ−ნევს ჭრი−ლო−ბას,
ნატყვია−რი სჭირს მკლავ−ში−ა.
წინ უ−ზის ჩოქ−ზე დას−ტუ−რი,
შავს ლუდს უ−მა−ტებს თას−ში−ა.
“ვი−ნაც მადლს სჩა−დის, სან−თე−ლი
მი−სი არ ჰქრე−ბა ცა−ში−ა.
გამ−რავლ−დეს შენ−ფე−რე−ე−ბი
გუ−და−ნის ჯვა−რის ყმაშია!”
დას−ტუ−რი ბა−ბუ−რა−უ−ლის
ქე−ბის სი−ტყვე−ბის თქმა−ში−ა:
“უჯიშო-უხეირონი
გა−მო−სა−დეგ−ნი რა−ში−ა?!
კა−ი ბი−ჭო−ბას ი−ჩე−ნენ
მარ−ტო−კა ლუ−დის სმა−ში−ა.
ულვაშებ-დაწკეპილები
წა−მოსხ−დე−ბი−ან თავ−ში−ა.
შენ−ფე−რა, ბა−ბუ−რა−უ−ლო,
ა−რა−ვი−ნა გვყავ მთა−ში−ა.
ი−ცო−ცხლე, დიდ−ხანს ი−ცო−ცხლე!”
დას−ტურ−მაც კონ−ჩხას ას−წი−ა.
წი−ლის მყრე−ლე−ბი შა−ვარდ−ნენ
ბა−ბუ−რა−ულ−თან ხატ−ში−ა
და უ−თხრეს: “თა−ვი−სი წი−ლი
წა−მო, წა−ი−ღე, ბერ−დი−ა!”
ხელს იქ−ნევს ბა−ბუ−რა−უ−ლი,
მაღ−ლა ას−წი−ა მკერ−დი−ა:
- “თქვენ ი−ყოს, სხვა ა−რა მინ−და,
ბი−ჭე−ბო, ლუ−დის მე−ტი−ა”.
- “რად არ? სა−კარგყ−მოც შენ გერ−გო,
ხა−რი თორ−მეტ−ზე მე−ტი−ა.
მომ−დუ−რავ არ−ვი−ნა რჩე−ბა,
ყვე−ლას უ−ღი−მის ბედია”.
- “არ მინ−და, გე−ტყვით, გა−ი−გეთ,
იქმ−ნას, რაც და−მიყ−ბე−დი−ა:
მე არ ა−ვი−ღებ ა−რაფერს”.
კვლავ ე−უბ−ნე−ბა ბერ−დი−ა:
“ა−სე მაქვს ხატ−თან პი−რო−ბა,
კვლავც შეგ−ვე−წე−ვა ღმერ−თი−ა -
თქვენ ი−ყოს, თქვე−ნი, ჩემ წი−ლი,
თხაც კი არ მინ−და ერთია”.
უ−თხრა და თან გა−იბ−რუ−ნა
გვერდ−ზე მორგ−ვი−ვით ქე−დი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დააწესეთ დრო ძილის წინ გაჯეტების გამოყენებისთვის
ძილის წინ მინიმუმ ერთი საათით ადრე მოარიდეთ ბავშვს გაჯეტები, რათა ხელი შეუწყოთ მშვიდ ძილს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
რაც მიიწერა სოფელმანბესიკი |
 |
ინტერნაციონალიაკაკი წერეთელი |
 |
სუმბული და მწირინიკოლოზ ბარათაშვილი |
|
როს განვიცადე ბედკრულმანბესიკი |
 |
პაწაწინა მეგობარიმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ლიმონათინოდარ დუმბაძე |
 |
აჩუმაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ბრიყვი ბიჭი - იანეკიიულან ტუვიმი |
 |
*** (პატარა ვარ?)ცირა ტურაშვილი |
 |
ირინა და ხბოელიზბარ გაბუნია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ერეკლეს სიზმარივაჟა–ფშაველა |
|
უცნაური სიზმარიმანანა ტონია |
 |
როგორ ასწავლა ჭიანჭველამ სამამდე თვლა ჭიანჭველაჭამიასგივი ჭიჭინაძე |
|
ტყის სამართალიმანანა ტონია |
|
მუშურიაკაკი წერეთელი |
