წილის ყრა
გუ−დანს გუ−და−ნის ჯვარ−ში−ა, -
გა−რეთ ი−ყოფ−დენ ნა−დავლ−სა,
ჩოჩ−ქო−ლი ის−მის ჯარ−ში−ა.
წი−ლის ყრა ა−რი, ცი−ლო−ბა
ა−თას ცხვარს, ო−რას ხარ−ში−ა.
გმირს არ ა−ჯავ−რებს ნა−დავ−ლი,
შეკ−რუ−ლი ა−რის წარბ−ში−ა,
სა−ხელს ვერ გასცვ−ლის დავ−ლა−ზე,
მით არ ე−რე−ვა ხალხ−ში−ა,
ა−რაფ−რად იმჩ−ნევს ჭრი−ლო−ბას,
ნატყვია−რი სჭირს მკლავ−ში−ა.
წინ უ−ზის ჩოქ−ზე დას−ტუ−რი,
შავს ლუდს უ−მა−ტებს თას−ში−ა.
“ვი−ნაც მადლს სჩა−დის, სან−თე−ლი
მი−სი არ ჰქრე−ბა ცა−ში−ა.
გამ−რავლ−დეს შენ−ფე−რე−ე−ბი
გუ−და−ნის ჯვა−რის ყმაშია!”
დას−ტუ−რი ბა−ბუ−რა−უ−ლის
ქე−ბის სი−ტყვე−ბის თქმა−ში−ა:
“უჯიშო-უხეირონი
გა−მო−სა−დეგ−ნი რა−ში−ა?!
კა−ი ბი−ჭო−ბას ი−ჩე−ნენ
მარ−ტო−კა ლუ−დის სმა−ში−ა.
ულვაშებ-დაწკეპილები
წა−მოსხ−დე−ბი−ან თავ−ში−ა.
შენ−ფე−რა, ბა−ბუ−რა−უ−ლო,
ა−რა−ვი−ნა გვყავ მთა−ში−ა.
ი−ცო−ცხლე, დიდ−ხანს ი−ცო−ცხლე!”
დას−ტურ−მაც კონ−ჩხას ას−წი−ა.
წი−ლის მყრე−ლე−ბი შა−ვარდ−ნენ
ბა−ბუ−რა−ულ−თან ხატ−ში−ა
და უ−თხრეს: “თა−ვი−სი წი−ლი
წა−მო, წა−ი−ღე, ბერ−დი−ა!”
ხელს იქ−ნევს ბა−ბუ−რა−უ−ლი,
მაღ−ლა ას−წი−ა მკერ−დი−ა:
- “თქვენ ი−ყოს, სხვა ა−რა მინ−და,
ბი−ჭე−ბო, ლუ−დის მე−ტი−ა”.
- “რად არ? სა−კარგყ−მოც შენ გერ−გო,
ხა−რი თორ−მეტ−ზე მე−ტი−ა.
მომ−დუ−რავ არ−ვი−ნა რჩე−ბა,
ყვე−ლას უ−ღი−მის ბედია”.
- “არ მინ−და, გე−ტყვით, გა−ი−გეთ,
იქმ−ნას, რაც და−მიყ−ბე−დი−ა:
მე არ ა−ვი−ღებ ა−რაფერს”.
კვლავ ე−უბ−ნე−ბა ბერ−დი−ა:
“ა−სე მაქვს ხატ−თან პი−რო−ბა,
კვლავც შეგ−ვე−წე−ვა ღმერ−თი−ა -
თქვენ ი−ყოს, თქვე−ნი, ჩემ წი−ლი,
თხაც კი არ მინ−და ერთია”.
უ−თხრა და თან გა−იბ−რუ−ნა
გვერდ−ზე მორგ−ვი−ვით ქე−დი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ბავშვი, რომ გაიზიაროს თავისი გრძნობები
შექმენით უსაფრთხო გარემო, სადაც ბავშვი თავს კომფორტულად იგრძნობს თავისი გრძნობების გასაზიარებლად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - ზამთარი და ბაჭია (ავტ. ს.მაჭავარიანი)
ბაჭია, ბაჭია, მითხარი , რა გქვია?! თეთრი ხარ, ხან შავი სამოსიც გაცვია! ღუნღულა, ფაფუკი თოვლივით ქათქათა, ცელქი ხარ ,ზამთარში კი გძინავს ხანდახან. დე...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
წუხელის ბიჭი დაბადებულაანზორ აბულაშვილი |
 |
ორი დათვინინო მზესელი |
 |
მთათ მითხრეს...ვაჟა–ფშაველა |
 |
ოპუნცია კაქტუსიმანანა ტონია |
|
მთათ ძილივაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დღეგრძელობის წამალიმორის ფოცხიშვილი |
 |
Ჩემი ბებონინია კაპანაძე |
 |
ზამთარინოდარ დუმბაძე |
 |
კურდღელილუარა ჭანტურია |
 |
ყურძნის მკვახე მტევნებიმანანა კაკაჩია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ბელი და სანდლებიმანანა ტონია |
 |
ისევ ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მეოცნებე მფრინავიმანანა ტონია |
 |
ვაზის სიმფონიაშოთა ნიშნიანიძე |
|
გიგივაჟა–ფშაველა |
