მხედართა ძველი სიმღერა
მისთ−ვის გვე−ტყო−და ნა−ნა−სა -
ტან−ზე აბ−ჯა−რი ა−ვის−ხათ,
მუ−დამ ვლე−სავ−დეთ და−ნა−სა,
რომ შიშს ვუგ−დებ−დეთ გულ−ში−ა
მე−ზო−ბელს მე−ტი−ჩა−რა−სა.
არ ვა−ქე−ლი−ნოთ სამ−შობ−ლო
მე−ტო−ქეს ა−თასგ−ვა−რა−სა.
გა−მო−ვე−თხო−ვეთ ნა−თე−სავთ,
ცოლ-შვილს და თა−ვის ყა−ნა−სა;
სიკვ−დილს სი−ცო−ცხლე აღ−ვუთქ−ვით
და პი−რი - სისხ−ლით ბა−ნა−სა.
ცო−ცხა−ლის თა−ვით ვერ მივ−ცემთ
მტერს თა−ვის მი−წის ღა−ლა−სა.
გაჰზრ−დის−ღა კი−დევ მშო−ბე−ლი
ვაჟ−კა−ცებს ჩვე−ნის−თა−ნა−სა?!
სამ−შობ−ლოსათვის სი−ცო−ცხლეს
ი−სე ვწვავთ, რო−გორც ჩა−ლა−სა,
ვ−წყდე−ბით გულ−დამშ−ვი−დე−ბულ−ნი
და თა−ნაც ვმღე−რით ა−მა−სა:
“მშო−ბე−ლი მოკვ−დეს, რა უ−შავ,
შვი−ლე−ბი რჩე−ბა მა−მა−სა,
კი−დევ ექ−ნე−ბა ფრთე−ე−ბი
ამ წუ−თი−სოფ−ლის ჯა−რა−სა.
კარ−გის მა−მის შვილს, წე−სი−ა,
მტე−რიც უფრ−თხე−ბა კვა−ლა−და:
ხვალ და ზეგ ვერ−ვინ გა−ბე−დავს
შინ შე−მოგ−ვეჭ−რას ძა−ლა−და.
ყვე−ლას ი−სა სძლევს, სი−ცო−ცხლეს
ვი−ნაც არ აგ−დებს ჩა−ლა−და.
ცო−ცხლე−ბი არ−ვის და−ვუთ−მობთ
მშო−ბე−ლი მი−წის ღა−ლა−სა.
სიკვ−დილს აღ−ვუთქ−ვით სი−ცო−ცხლე
და პი−რი სისხ−ლით ბა−ნა−სა.
ა−ბა თუ გაჰზრ−დის მშო−ბე−ლი
ვაჟ−კა−ცებს ჩვე−ნის−თა−ნა−სა!
სამ−შობ−ლოს არ−ვის წა−ვართ−მევთ,
ჩვენს ნურ−ვინ შაგ−ვე−ცი−ლე−ბა,
თო−რემ ი−სეთ დღეს და−ვაყ−რით,
მკვდარ−საც კი გა−ე−ცი−ნე−ბა.
არ მივ−ცემთ სხვა−სა სამ−შობ−ლოს
ჩვე−ნის ცო−ცხა−ლის თა−ვითა;
უ−კან ვერ დაგ−ვა−ხე−ი−ნებთ
მისთ−ვის ნაძღვ−ნე−ვის შხა−მი−თა.
მტრი−საკენ მი−ვი−ზი−დე−ბით,
რომ გავ−წყდეთ, რო−გორც ლო−მე−ბი.
ჩვენს ზურგს ვერ ჰნა−ხავს მე−ტო−ქე.
რომ გვნა−ხო, მო−გე−წო−ნე−ბი!
შვი−ლებს სა−ზღაპ−როდ ექ−ნე−ბა
ჩვე−ნი ბრძო−ლა და ო−მე−ბი!
არ მივ−ცემთ მტერ−სა სამ−შობ−ლოს,
გულ−ში და−ვი−ცემთ და−ნა−სა,
არ მივ−ცემთ უ−ცხო ტომი−სას
თა−ვის მა−მუ−ლის ღა−ლა−სა.
ე−სე ას−წავ−ლონ დე−დებ−მა,
შვილთ როს ე−ტყვი−ან ნა−ნა−სა!
გაჰზრ−დის−ღა კი−დევ მშო−ბე−ლი
ვაჟ−კა−ცებს ჩვე−ნის−თა−ნა−სა?”
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ მეგობრული დისკუსიები
წაახალისეთ ბავშვი, ესაუბროს მეგობრებს საინტერესო თემებზე და გაუზიაროს თავისი აზრები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
კიდევაც ვნახავ გაზაფხულსვაჟა–ფშაველა |
 |
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სად არის სათვალე?იულან ტუვიმი |
 |
გოგჩაალექსანდრე ჭავჭავაძე |
|
ფშაველი ჯარისკაცის წერილივაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დასჯილი ფისომანანა ტონია |
 |
პატარაიოსებ ციცქიშვილი |
 |
ციგაობაშიო მღვიმელი |
 |
ატმის ხე ჯოხს ეუბნებანესტან კუპრავა |
 |
დიდი ბებიასოფო გასიტაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მელაკუდა სასამართლოზეელიზბარ გაბუნია |
 |
კავკაზის მთები მაშუკის მთიდგანალექსანდრე ორბელიანი |
 |
მანანას წერილინოდარ დუმბაძე |
|
იმედი საზიკაულივაჟა–ფშაველა |
|
ლიკა და სარკემანანა ტონია |
