|
მერე რაა, რომ საქართველოა |
|
და კი−დევ არ−სად - სხვა სა−ქართ−ვე−ლო? -
სი−ა−ვე იქ−ცა ა−ქაც ხე−ლო−ბად,
ლა−მის ერ−თურ−თი ა−ქაც გათ−ქე−რონ!..
რო−გორ მოხ−შირ−და უ−ცხო ნა−დუ−რი,
რო−გორ სან−სა−ლებს ე−ნა სხვა−თა−ნი!..
ჩვენ კი მრის−ხა−ნედ მუშტ−შე−მარ−თულ−ნი,
სხვა სა−ქართ−ვე−ლო, - ვყვი−რით,
სად ა−რი?!
მე−რე რა−ა, რომ სა−ქართ−ვე−ლო−ა? -
ა−კი ი−ქედ−ნე დაძრ−წის ბაღ−ნარ−შიც?!
ი−ყა−ვი თუნ−დაც და−ვით მე−ო−თხე, -
საშ−ველს არ მოგ−ცემს ლან−დი ბაღ−ვა−შის...
გა−უ−ტან−ლო−ბის შა−ვი ლა−ქე−ბი,
სა−ვარ−დო−ში რომ ჯაგ−ნარს შე−მოშ−ლის, -
სწო−რედ ეს ა−რის სხვა სა−ქართ−ვე−ლო
აქ−ვე, სრუ−ლი−ად სა−ქართ−ვე−ლოში!..
შაჰ−საც წა−მოსც−და ერ−თი სი−მართ−ლე,
მიხვ−და ქართ−ლისთ−ვის კუ−ბოს გამთ−ლე−ლი:
ვე−რა−რა მტე−რი ვერ ძლევ−სო ქართ−ველს,
რომ არ მტრობ−დე−სო თვი−თონ ქართ−ვე−ლი!..
მე−რე რა−ა, რომ სა−ქართ−ვე−ლო−ა -
დიდ−გო−რის გმი−რი და ნადიმა−რი? -
გა−ივ−ლის დრო და ჩა−ი−სა−ხე−ბა
ყორ−ღა−ნაშ−ვი−ლი და შა−დი−მა−ნი!..
ახ−ლაც მკერდს მინგ−რევს
ბოღ−მა იმ დღი−სა,
ახ−ლაც სირ−ცხვი−ლით მი−ხურს
ყვრი−მა−ლი:
ზედ ბა−ზა−ლეთ−თან ძმა−თა სისხ−ლის ღვრას
ა−კი მი−აძღ−ნენ სვავ−ნი მყი−ვარ−ნი?!
მე−რე რა−ა, რომ სა−ქართ−ვე−ლო−ა,
მხა−რე თავდგ−მუ−ლი შო−თას წი−ნი−თა? -
ცი−ხეს ვერ ნა−ხავ, - იმერ-ამერში,
არ გა−ე−ტე−ხოს თვის−ტომს შიგ−ნი−დან...
მე−რე რა−ა, რომ სა−ქართ−ვე−ლო−ა, -
გა−იშ−ლი გზის−პირს სუფ−რას ნე−ლი−ად
და უ−ცებ ჩრდი−ლი თავს წა−გად−გე−ბა,
ა−ი−ხე−დავ და... კუ−ჭატ−ნე−ლი−ა!..
მე−რე რა−ა, რომ სა−ქართ−ვე−ლო−ა? -
სისხ−ლის ცრემ−ლი სწვავს ყელ−ში გაჩ−რი−ლი! -
ჩა−გი−საფრ−დე−ბა სა−დღაც სიგ−ლა−ხე,
ვით წი−წა−მურ−თან - ბერ−ბი−ჭაშ−ვი−ლი!..
... რა გა−მო−ლევ−სო, თქმუ−ლა,
მჯობ−თა მჯობს,
ის მჯობ−თა მჯო−ბიც გა−მო−ლე−უ−ლა!..
მე−რე რა−ა, რომ სა−ქართ−ვე−ლო−ა! -
ბედ−მა უ−კუღ−მა გა−ი−მარტ−ვი−ლა...
სულ რომ არ ი−ყოს, ალ−ბათ
სიკვ−დილ−საც
იწ−ვევ−და კა−ცი უფ−რო ად−ვი−ლად!..
მაგ−რამ ა−რის და, სწო−რედ ა−მი−ტომ
თავს ახ−ვე−ვი−ა ყო−რანთ გუნ−დე−ბი...
სა−ქართ−ვე−ლოში მთე−ლი სი−ცო−ცხლე
სა−ქართ−ვე−ლოსთვის ბრძო−ლას ვუნ−დე−ბით!..
ოთარ შალამბერიძე
|
ლექსები სამშობლოზე |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
