ხევზედ მიდიან ნისლები
გაჩ−ქა−რე−ბულ−ნი, მღე−რი−თა.
რო−გორ ხა−რო−ბენ ტივ−ლე−ბი,
რომ მი−წას ჰფარ−ვენ ბნე−ლი−თა!
ვე−ღა−რას ვხე−დავ ბე−ჩა−ვი,
გა−მიქ−რენ წვერ−ნი მთი−სა−ნი;
ვაჰ−მე, ვე−ღა−რა მწვდე−ბი−ან
სათ−ბობ−ლად სხივ−ნი მზი−სა−ნი.
ბა−რემ მეც ჩამთ−ქით, ნის−ლე−ბო,
დამ−ნაც−რეთ, და−მა−ფერფ−ლე−თო,
თვალ−ნი დამ−თხა−რეთ, გუ−ლი−საც
სა−დი−ლი გა−ი−კე−თე−თო.
სად მიხ−ვალ, სა−და, ყო−რა−ნო,
შენ მა−ინც შა−მიბ−რა−ლი−ა,
მი−ამ−ხა−ნა−გე, გე−ნაცვ−ლე,
ყრან−ტა−ლით გა−მა−ხა−რი−ა!..
წა−ვი−დეთ, ერ−თად წა−ვი−დეთ,
მოვ−შორ−დეთ მშო−ბელს მხა−რე−სა,
ნუ−ღარ ვი−ხი−ლავთ საყ−ვარ−ლის
ჩვე−ნის ქვეყ−ნი−სა მთა-ველსა.
წა−ვი−დეთ, გა−და−ვი−კარგ−ნეთ.
დავს−თე−ლოთ სხვის−ნი ა−რე−ნი!
ვანჩქ−ლი−ოთ, ერ−თად ვანჩქ−ლი−ოთ
ცრემ−ლის წყა−რო−ნი მწა−რე−ნი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, ნათლად ჩამოაყალიბოს პრობლემა და მისი შემადგენელი ნაწილები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გამარჯობა, სოფელო!ალეკო შენგელია |
 |
დამისხი, დამალევინევაჟა–ფშაველა |
 |
თეთრი პელიკანიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
პატარა ნიკოლოზის ნატვრაელენე სალარიძე |
|
დიდი თამარივაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
კარიესინათია ჯანაშია |
 |
დედა ყველა ფერიასოფო გასიტაშვილი |
|
ქალავ!გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ჩემო ტკბილო საქართველოვშიო მღვიმელი |
 |
სხვანაირი ახალი წელინანა გასვიანი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
პრანჭიებინოდარ დუმბაძე |
 |
ხარაბუზა და ფუტკარიაკაკი წერეთელი |
|
დამსეტყვე, ცაოვაჟა–ფშაველა |
|
გლეხის სიმღერავაჟა–ფშაველა |
|
კიდევაც ვნახავ გაზაფხულსვაჟა–ფშაველა |
