მთათ ძილი
გან−ზედ დაყ−რი−ლან მთა−ნი−ა,
ერ−თურთ−ზე მი−ქად−ლე−ბულ−ნი,
რო−გორც ერთ−გულ−ნი ძმა−ნი−ა.
მთვა−რე ცას შე−მოს−წყრო−მი−ა,
წყა−ლი ჩაჰ−ხუ−ის შო−რა−და,
ტი−რი−ლად მეს−მის ჩხრი−ა−ლი
მი−სი ხე−ვი−დამ ო−რა−და.
ა−გე−რა, კი−დევ იშ−ხივ−ლა,
სუ−ლი ა−მოჰხ−და სწო−რა−და!
ნა−მი უმცვ−რე−ვად მწვა−ნე−ზედ
ნის−ლებს ნას−ტუმ−რალთ, მრრა−ვალ−თა,
თან ნა−მის, სი−ოს მზიდ−ველ−თა,
შავ−თა, შავ−ფე−რად მა−ვალ−თა.
შეჰ−კედ−ლე−ბი−ან მთათ სამ−ზღვრებს
ორბ−ნი, არ−წივ−ნი ფრთი−ან−ნი;
გავ−სი−ლა ფრინ−ვე−ლე−ბი−თა
მთე−ბის ლო−გი−ნი კლდი−ა−ნი.
ი−მა−თაც დას−ძი−ნე−ბი−ათ
ნის−კარტ−დაშ−ვე−ბით, მხრე−ბი−თა,
წყნა−რად ჩა−მო−დის ჯიხ−ვე−ბი
ვიწ−რო ბილიკებ-გზებითა;
ბუ−ლუ−ლა გა−რინ−დე−ბუ−ლა
ერ−თად პირ−ნათ−ლის ძმე−ბი−თა.
შა−ვის მან−დი−ლით შეკ−რუ−ლა
ხევ−ხუ−ვი, მთი−სა ყე−ლე−ბი,
ცის ტატ−ნად მის−დევს მთის წვე−რებს
ნელს−ვივ−ნი, რო−გორც გვე−ლე−ბი.
ა−ღარ−სად ცე−ცხლი ან−თი−ა
მ−წყემ−სის ფა−რე−ხის პირშია…
შორს სამ აყ−მუვლ−და ნა−დი−რი
ხში−რის ჩონ−ჩხე−ბის ძირ−ში−ა.
ა−ღარ−სად გუ−შა−გე−ბი ჩნან
მთის−პირთ და−რა−ჯად მდგო−მა−რედ,
ა−ღარც ნაკ−ვან−ძი ბა−ლა−ხი,
მტრი−სა ნა−ვა−ლის მხსო−მა−რედ.
ვარსკვ−ლავ−ნი მთის წვერთ სწვე−ვი−ან,
ე−უბ−ნე−ბი−ან ნა−ნა−სა:
„თქვენს მტერს−მაც მაჰკ−ლავს სიკვ−დი−ლი,
ყელ−შიმც დას−ცე−მენ და−ნა−სა!
თქვენს მე−ტი არ−ვინ გვი−ამ−ბობს
ხმე−ლე−თის, წყლე−თის ამბავსა.”
მარ−ცხნით გერ−გე−ტი ამდ−გა−რა,
მე−ფე მე−ფუ−რად მზი−რა−ლა,
მარჯვ−ნით ბორ−ბა−ლა ერ−ყე−ვა,
რო−გორც ო−ბო−ლი მტირალი…
ა−გერ, ნის−ლე−ბიც და−იძ−რა,
რო−გორც სუ−ლე−ბი მკვდრე−ბი−სა,
ცა−ზედ ვარსკვ−ლავ−ნი დაბ−ნელ−დენ,
დაბ−ლა - თა−ვე−ბი მთე−ბისა.
ა−ღა−რა გამიგია-რა
აქ გა−სა−ვა−ლის გზე−ბი−სა!..
მთათ სძი−ნავთ, არ იღ−ვი−ძე−ბენ,
ში−ში ა−რა აქვსთ მტრე−ბი−სა!..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ბავშვი, წაიკითხოს სხვადასხვა ჟანრის წიგნები, რათა გააფართოვოს მისი ცოდნის სფერო.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
პაწაწინა მეგობარიმანანა ტონია |
 |
სუმბული და მწირინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ილია ჭავჭავაძის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
 |
თუ დედაენით არ ხარ გაზრდილიიოსებ ნონეშვილი |
 |
ჭაღარააკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
წმინდა გიორგინანა სამხარაძე |
 |
გაუგებარი ლექსინოდარ დუმბაძე |
 |
ნუშილუარა ჭანტურია |
 |
მე მოვალგალაკტიონ ტაბიძე |
|
იუბილეაკაკი წერეთელი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
დამნაშავე ბურთიმანანა ტონია |
 |
თითების დავაილია სიხარულიძე |
|
ილიას მოკვლის გამოაკაკი წერეთელი |
|
მხიარული ზღაპარი ნოტებზემანანა ტონია |
|
ბუნების გლოვავაჟა–ფშაველა |
