წუხელის ბიჭი დაბადებულა
გა−და−ჭარ−ბე−ბად თუ არ ჩა−მითვ−ლით,
ი−სე−თი ბი−ჭი და−ბა−დე−ბუ−ლა,
და−ურქ−მე−ვი−ათ თურ−მე და−ვი−თი!
წუ−ხე−ლის ბი−ჭი და−ბა−დე−ბუ−ლა,
და−ურქ−მე−ვი−ათ ი−მისთ−ვის - ცოტ−ნე,
შენ - ორ−გუ−ლო−ბავ, ა−ბა გა−ბე−დე
და გუ−ლი ჩვე−ნი ი−სე−ვე კორტ−ნე.
წუ−ხე−ლის შო−თაც და−ბა−დე−ბუ−ლა,
და−ბა−დე−ბუ−ლა თურ−მე დე−მეტ−რე,
გან−გე−ბავ, ჩვე−ნი სა−ქართ−ვე−ლოსთ−ვის
რა სი−ხა−რუ−ლი გა−მო−ი−მე−ტე!
წუ−ხელ ცის კა−რი ცხრა−ვე გა−ა−ღო
ყვე−ლა გმირ−მა და თავ−და−დე−ბულ−მა,
და−ბა−დე−ბუ−ლა თურ−მე ვახ−ტან−გი,
წუ−ხელ დე−მეტ−რე და−ბა−დე−ბუ−ლა.
სა−ქართ−ვე−ლოს ცა, ი−სეც მა−ღა−ლი,
უფ−რო−რე მე−ტად ა−მაღ−ლე−ბუ−ლა,
და−ბა−დე−ბუ−ლა მთვარე-გიორგი,
თურ−მე ი−ლი−ა და−ბა−დე−ბუ−ლა!
წუ−ხე−ლის მტე−რი - ერთ−პი−რად ჩვე−ნი
მოს−პო−ბის მდო−მი - და−დარ−დე−ბუ−ლა;
და−ბა−დე−ბუ−ლა თურ−მე სულ−ხა−ნი,
გრი−გოლ ხანძ−თე−ლი და−ბა−დე−ბუ−ლა.
და−ბა−დე−ბუ−ლა ბი−ჭი პა−ა−ტა.
გა−თე−ნე−ბუ−ლა წუ−ხე−ლის თეთ−რად:
და−ბა−დე−ბუ−ლა სა−მა−სი გმი−რი,
ვით და−ი−ხოც−ნენ, ი−სე−ვე ერ−თად!
წუ−ხე−ლის გო−გოც და−ბა−დე−ბუ−ლა,
ცის ნა−მი, ცისფ−რად ნა−კამ−კა−მა−რი,
ი−სე−თი გო−გო და−ბა−დე−ბუ−ლა,
და−ურქ−მე−ვი−ათ თურ−მე თა−მა−რი.
და−ბა−დე−ბუ−ლა წუ−ხე−ლის ნი−ნო
და ქე−თე−ვა−ნი და−ბა−დე−ბუ−ლა.
ის ბნე−ლი ღა−მე თურ−მე უ−ეც−რად
ღვთი−უ−რის ნათ−ლით გა−ნა−თე−ბუ−ლა.
ყვე−ლა ზღა−პა−რი - ნა−ოც−ნე−ბა−რი
ახ−დე−ნი−ლა და გა−მართ−ლე−ბუ−ლა:
და−ბა−დე−ბუ−ლა თურ−მე ნეს−ტა−ნი
და თი−ნა−თი−ნი და−ბა−დე−ბუ−ლა.
და გი−ხა−რო−დენ! ქართ−ველ−თა შო−რის
ღვიძლ ძმა−თა ხი−დი კვლავ გა−დე−ბუ−ლა
და ერ−თი−ა−ნი, ნა−ნატ−რი დრო−ის,
ქართ−ლი ხე−ლახ−ლა და−ბა−დე−ბუ−ლა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ანზორ აბულაშვილის სხვა ლექსები:
საახალწლო |
მახარობელი |
საჩუქარი |
შემოდგომა |
თებრონე |
გამოიყენეთ ენერგოდამზოგავი ტექნიკა
შეიძინეთ ენერგოდამზოგავი საყოფაცხოვრებო ტექნიკა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მგელი და კრავიაკაკი წერეთელი |
 |
თუ დედაენით არ ხარ გაზრდილიიოსებ ნონეშვილი |
 |
რაც მიიწერა სოფელმანბესიკი |
|
ციცინათელააკაკი წერეთელი |
 |
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მელია და მამალიხალხური |
 |
ხე დარგემორის ფოცხიშვილი |
 |
დელი, დელა, ლალალანანა სამხარაძე |
 |
მახარობელიანზორ აბულაშვილი |
 |
დაბურდღუნებს ტყეში დათვი!ნესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მანანას წერილინოდარ დუმბაძე |
 |
მე ისეთ ქართველს რა ვუთხრა!მუხრან მაჭავარიანი |
|
ბაკურივაჟა–ფშაველა |
|
გიგივაჟა–ფშაველა |
 |
მუშაილია ჭავჭავაძე |
