ალექსანდრე ჭავჭავაძის საფლავზედ
გუ−ლის მო−საკ−ლავს,
დავ−ყუ−რებ, გმი−რო, სულ−გა−ნა−ბუ−ლი;
შენ−გან ქე−ბუ−ლი,
და−ვი−წყე−ბუ−ლი
დღეს მა−გონ−დე−ბა ჩვე−ნი წარ−სუ−ლი!
თვალც−რემ−ლი−ან−სა,
გულ−სევ−დი−ან−სა
ე−ნა მებ−მე−ბა, ვერ−რის ვარ მთქმე−ლი,
და ან-კი რა ვსთქვა?
გულ−ზედ მა−დევს ქვა
მე−ცა შენ−სა−ვით, გუ−ლის დამწ−ვე−ლი.
ეს არ-სანატრო,
უ−კუღ−მარ−თი დრო
სი−ცო−ცხლით−ვე გვკლავს, გვე−დე−ბა ბნე−ლი,
არ−ცა გვაქვს ძა−ლი
და არც წა−მა−ლი...
სად ა−რის მხსნე−ლი, რომ მოგვ−ცეს ხე−ლი?!
ტკბი−ლო პო−ე−ტო,
ნათ−ლი−სა სვე−ტო!
შენ არ დაგწ−ვი−ა ჩვენ−სა−ვით გუ−ლი,
რომ ჩვე−ნი ე−რი,
დღეს სხვის ფეხთ მტვე−რი,
შენ არ გი−ნა−ხავს ა−სე ჩაგ−რუ−ლი!
თო−რემ სხვაგ−ვა−რად
მწა−რედ და მა−რად
ეგ შე−ნი გუ−ლიც ი−წყებ−და ძგე−რას...
და შენც ჩვენ−სა−ვით
სი−ტყვე−ბით ა−ვით
გეს−ლით და ნაღვ−ლით ი−წყებ−დი მღე−რას.
და მა−შინ შენს გულს,
ჩვენთ−ვის აღგზ−ნე−ბულს,
სხვა ფასს დას−დებ−და უ−მე−ტე−სო−ბა,
და ის ი−სა−რი,
სას−ტი−კად მწა−რი,
შენც მოგხვ−დე−ბო−და, ჩვენ რომ გვე−სო−ბა...
და მად−ლო−ბა ღმერთს,
რომ გერ−გო შენ ერთს
სი−ცო−ცხლი−თა−ვე სა−ფა−სო სრუ−ლი:
ძა−ლი, დი−დე−ბა,
პა−ტი−ვი, ქე−ბა
და ქართ−ველ−თა−გან მზა სიყ−ვა−რუ−ლი!..
მმღე−რა−ლო ტკბი−ლო,
მა−მუ−ლისშ−ვი−ლო,
ა−მაღ−ლე−ბუ−ლო სუ−ლით ზე−ცამ−დე!
ი−ყავ კურ−თხე−ულ,
არ-დავიწყებულ
ამიე−რიდან უ−კუ−ნი−სამ−დე!..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გაიგეთ, რომ ტანტრუმები ბავშვისთვის რთული გამოცდილებაა და იყავით თანამგრძნობი მისი მიმართ.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
 |
მოსწავლე წიწილებიმანანა ტონია |
 |
სუმბული და მწირინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
მთათ მითხრეს...ვაჟა–ფშაველა |
 |
ჭაღარააკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
წვიმის პაპამზია მექერიშვილი |
 |
კამათიფატმან ბოჭორიშვილი |
 |
გულკეთილიელიზბარ გაბუნია |
 |
ატმის ხე ჯოხს ეუბნებანესტან კუპრავა |
|
მიყვარს თვალები მიბნედილებინიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ქებათა-ქებააკაკი წერეთელი |
 |
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
|
სიკვდილი გმირისავაჟა–ფშაველა |
|
კატისა და თაგვთა შერიგებამანანა ტონია |
|
კახეთსვაჟა–ფშაველა |
