ახალი გზა
შე მაც−დუ−რო ჩე−მო მუ−ზა,
ი−მისთ−ვის, რომ შე−ნის რჩე−ვით
ეკ−ლი−ა−ნი შემხვ−და მე გზა!
გმად−ლობ კი−დეც მისთ−ვის, რომ შენ
ა−მი−ხი−ლე ბრმა−სა თვა−ლი,
თუმც კი ჩვენ−ში ცხოვ−რე−ბისთ−ვის
მწა−რე ა−რის ეგ წა−მა−ლი:
სად ვერც ი−ტყვი, ვერ−ცა ის−მენ,
ვერც რას ნა−ხავ სა−ა−მურ−სა,
იქ რად უნ−და ბა−გეთ სი−ტყვა,
თვალთ ხილ−ვა და სმე−ნა ყურ−სა?!
ჩემს სამ−შობ−ლოს კარ−გად ვიც−ნობ,
მო−მივ−ლი−ა კიდით-კიდე;
მართ−ლის თქმით და გულწრ−ფე−ლო−ბით
ჭი−რი ჭირ−ზე გად−ვი−კი−დე!
აქ მო−ნე−ბა ჭკუ−ა ა−რის,
ორ−პი−რო−ბა - სიბრძ−ნე დი−დი,
და მას რჩე−ბა მო−ე−და−ნი,
ვინც კი ა−რის მე−ტად ფლი−დი!
ცო−ტა მაღ−ლა ა−სასვ−ლე−ლად
ძმა ძმას იხ−დის კიბე-ხიდად;
მშო−ბელს შვი−ლი, შვილს მშო−ბე−ლი,
ქმარს ცო−ლი ჰსურს გა−სას−ყი−დად.
აქ თვით სჯუ−ლი ფა−რი−სევლებს
ხელთ უ−პყრი−ათ ბადე-ქსელად,
ძლი−ე−რე−ბის სა−პირ−ფე−როდ,
უძ−ლუ−რე−ბის მო−საწ−ვე−ლად!
მხო−ლოდ სა−წყალ მი−წის−მუ−შას
ა−რა−ვინ ჰყავს გამ−კი−თხა−ვი,
მი−სი ოფ−ლით თავს იკ−ვე−ბენ,
ქურ−ქად მი−დის მი−სი ტყა−ვი!
მაგ−რამ ვინ რას გვათქ−მე−ვი−ნებს?
ჩე−მო მუ−ზავ, ტყვი−ლა ე−ლი!..
დრო−ა, სი−ტყვა უ−კუ−ვაგ−დოთ,
სხვებრ მოვ−კი−დოთ საქ−მეს ხე−ლი.
თო−რემ ი−სე ჩვე−ნი შრო−მა
ემს−გავ−სე−ბა ბებ−რის ბუქ−ნას!
რაც ყო−ფი−ლა, დღეს არ ა−რის,
რაც დღეს ა−რის, ხვალ ის ნუ ჰქნას!
ყა−რი−ბო და გან−წი−რუ−ლო,
ნუ შეკრ−თე−ბი, ჩე−მო მუ−ზა!
სა−ნამ კი−დევ ძალ-ღონეს ვგრძნობთ,
ვერ დაგ−ვაფრ−თხობს ა−ხა−ლი გზა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აკაკი წერეთელის სხვა ლექსები:
მგელი და კრავი |
მუშური |
სალამური |
სულიკო |
მინდა რამ ვთქვა |
მიეცით ბავშვს საშუალება, თავად გადაწყვიტოს, რა ხელოვნებით დაკავდეს
ასწავლეთ ბავშვს, როგორ აირჩიოს ხელოვნების ფორმა, რომელიც მას მოსწონს და როგორ განავითაროს თავისი ნიჭი.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
 |
დედა თბილისიმანანა ტონია |
 |
მგელი და კრავიაკაკი წერეთელი |
 |
რთველირაფიელ ერისთავი |
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ღამელუარა ჭანტურია |
|
მინდა ყველამ გაიღვიძოსლუარა ჭანტურია |
 |
ნუციკოელიზბარ გაბუნია |
|
გედილუარა ჭანტურია |
 |
რა ჰქნას გულმან, როს ჭმუნვა არ მოეხსნეს?დავით მაჩაბელი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ქებათა ქება ნიკორწმინდასგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მოგონებავაჟა–ფშაველა |
 |
ვაჟა-ფშაველას ნაამბობილადო ასათიანი |
|
კახეთსვაჟა–ფშაველა |
|
ქურდი ბეკომანანა ტონია |
