მირიან ბატონიშვილს
მეორე
გებრ−ძა−ნეს ჩემ−გან წე−რი−თა, -
ას−ჯერ მად−ლო−ბით მკი−თხვე−ლი.
მე ვე−რა გავ−ძეხ მზე−რი−თა
ქე−ბა მო−გიძღვ−ნა, ვი−თა ვთქვა,
რა გკად−რო შე−სა−ფე−რი−თა?
მუ−ქა−ფად ღმერთ−მან გვირგ−ვი−ნი
შე−გიქმ−ნას თვი−სის ცე−რი−თა!
ხრმალ−თა და ქაფ−ქირთ ღი−რე−ბა,
რად−გან ოს−მალ−თა გვჭი−რე−ბა,
მათ ვინ−ღა ა−ე−ხი−რე−ბა,
რა გინდ სით ი−ყოს ხში−რე−ბა?
მე მა−თი ა−სე მცი−რე−ბა
ა−რო−დეს შე−მე−ჭი−რე−ბა,
გარ−ნა თუ ჩე−მი მწი−რე−ბა
ჰსჯუ−ლად არ და−მე−ფი−რე−ბა!
თქვენ მღვდელ−სა თვი−სი ნა−წე−რი
სა−ამჯმ−ნოდ გა[ა]ხდევინეთ.
ცო−ცხალ−სა ტყავ−სა ვინ გახ−დის?
მაგ−რამ მას გა−ახ−დე−ვი−ნეთ!
მა−გის აქ სირ−ბილს და მან−და
ეს რა−დღა გარ−დახ−დე−ვი−ნეთ?
ჭო−პოს ლა−პო−ბით პირს ქა−ფი
ქაფ−ქი−რით მო−ახ−დე−ვი−ნეთ!
სხვა მო−გახ−სე−ნო უ−ცხო−ი,
ეს ქვრი−მად და−მი−თე−სი−ა:
თქვენც გეხ−სე−ნე−ბათ, ყი−ზილ−ბაშთ
რა ჰსჯუ−ლი აქვთ და წე−სი−ა.
თვი−სი ლა−ქი−ა მან მოკ−ლა,
ა−მა−ზედ რა უბრ−მე−სი−ა;
სხვას პოს−ლა−ნიკ−სა სისხლ−სა ს−თხოვს.
ჭირ−ში ჰყავს და−ნამკვ−ნე−სი−ა.
ნე−ტა გიჩ−ვე−ნათ, ა−მა−ზე
ვი−თა კასკა−სებს გრი−გო−რი.
სევ−დით გა−ნე−ყო და−ლაქ−სა,
თქვა: "თა−მა−ზას−თან ვი−გო−რი".
მე−ო−რე გრი−გორს მოს−ტე−ხეს
ხე−ლი; კრივ-კულაჩს ი−გო−რი.
თუ ა−სე ას−ტყდენ, ვერ, ვგო−ნებ,
გარ−დავ−ლონ ჩიმი-დიდგორი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ყოველდღე ეთამაშეთ ბავშვებს, თუნდაც, ნახევარი საათის განმავლობაში, რადგან მათთვის აუცილებელია სისტემატიურად გრძნობდნენ როგორც დედის, ასევე, მამის ყურადღებას. შეეცადეთ გაამხიარულოთ ბავშვები და თავადაც გამხიარულდეთ. შეიძლება ყოველთვის არ იყოთ კომფორტულად, ვერ მართოთ ბავშვები, გაბრაზდეთ ან იმედგაცრუება იგრძნოთ, თუმცა, გახსოვდეთ, რომ თქვენი შვილებისათვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანები ხართ და ყველაზე დიდ გავლენას მათ ქცევაზე, აზრებსა და ემოციებზე სწორედ თქვენ ახდენთ.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სპილოს დიეტანათია ჯანაშია |
 |
ვინ რა ჰქნა?მანანა ტონია |
 |
ქეთინო, გამოიცანი!ნოდარ დუმბაძე |
|
გაზაფხულიმანანა ტონია |
 |
ჩემო თავო, ბედი არ გიწერიააკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მე ვარ შენი მეგობარინესტან კუპრავა |
 |
ჭუკებილუარა ჭანტურია |
|
ტურალუარა ჭანტურია |
|
პოეტიაკაკი წერეთელი |
 |
ეს რა მამა მყოლია!ელიზბარ გაბუნია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მნათობთადმიბესიკი |
|
მელას ფუჭი ოცნებამანანა ტონია |
|
ინტერნაციონალიაკაკი წერეთელი |
|
მუქთა მჭამელებიმანანა ტონია |
 |
კლდე და მდინარევაჟა–ფშაველა |
